onnebnmLf PUROL D Zr WW KON. DRUKKERIJ 6. W. DEN BOER Levert alle soorten DRUKWERK ONS ZEELAND pende kracht door de lucht geslingerd, zoodat het lichaam van den kop-van-Jut, haast steunend en krakend bezwijkt onder den slag. Zie je, zooiets vind ik dan dol-grappig, want het is met één oogopslag te zien, dat de heele techniek van den slag hierin bestaat, dat men het middelpunt van den hamer precies op de slagpen doet neêrkomen. En wat de andere vermakelijkheden aangaat? inderdaad ze waren weinig in aantal. De suikergoedkramen, waar men kaneelstokken en kleverige lolly's kon verkrijgen, buiten beschouwing latend, mag opgemerkt worden, dat de schommel en de zweefmolen, den geheelen dag, een drukke affaire hadden. Heusch, bijwijlen werd er gevochten om n plaatsje in den zweef molen. Het is dan ook de moeite waard om je, in zoo'n bakje aan kettingen, door de lucht te laten slingeren terwijl het, motorisch gedreven orgel, de sleepende melodie van Ramona ten beste geeft. Voor hem, die eenigszins gevoel heeft voor humor, is het om te brullen dit romantische lied in zoo'n omgeving en op n dergelijke wijze te hooren uitjubelen. Dit wil echter niet zeggen, dat er daar op Schuddebeurs geen plaats was voor romantiek. Bij alle goden, ik zal de laatste zijn om zulks te beweren, want Schuddebeurs is op zichzelf reeds zeer romantisch met zijn mooie oude villa's en trotsche, statige boomen. En dan, het echte ware romantische van n kermis komt toch eigenlijk des avonds wanneer de zon verdwenen is en het maantje schuchter door de boomen tracht te gluren. Hij, die het liedje gedicht heeft van ,,'k Heb mijn hart in Zierikzee verloren had waarschijnlijk nooit 'n kermis, op n prach- tigen Pinksterdag in Schuddebeurs meegemaakt, want dan had hij zeker deze plaats als motief voor zijn populair lied gekozen, natuurlijk in aanmerking nemend, dat er daar dan ook nog zoo-iets voor 'm rondgeloopen had, waar hij zijn hart aan kon verliezen. Hoe het echter zij, hij, uit wiens pen deze, wellicht on welvoeglijke zinnen, ontvloden zijn, had mèt recht, ook n soortgelijk gedicht kunnen produceeren. Helaas, hem_ zijn niet de talenten geschonken om zijn dierbaarste herinne ringen in lyrische ontboezemingen te uiten, weshalve hij zal volstaan met deze regelen in proza. En mocht zij, die ik, ter verijdeling van alle kwaadsprekerij Sonja wil noemen, misschien deze kolommen nog eens doorlezen, dan zal zij een vaag vermoeden krijgen dat alléén hij de schrijver kan zijnSonja, met alle achting voor uw mooien Hol- landschen échten n.aam wat zou die eerste naam béter geharmoniëerd hebben met de stille fluistering der zacht- wiegende boomen. Maar ,,what s a name? zei Shake speare, en dachten óók wij aan n naam, toen wij over de groene dijkjes circelden, die prachtige, met boomen be plante gordels, die daar zijn, als historische fragmenten uit den strijd onzer vaderen tegen de wateren?Wel neen, ik kletste over Yale-blues, Foxtrot en Charleston, terwijl van uit de verte, zoo tusschen dat zwarte blader- en boo- mengedoe, de dansmuziek aanruischte, die de speelman aan zijn vermoeide uittrekpiano ontworstelde. En wij babbelden nog veel meer, en over andere dingen, maar waarom dat allés aan de openbaarheid prijs gegeven? Het zou nutteloos zijn voor den lezer Alleen dit nog voor den onweteling Schuddebeurs is prachtig, vooral bij avond, wanneer de maan, schalks, de vrijende paartjes, zoo tusschen de boomen door, tracht te begluren en dan ook haar stralen laat weerspiegelen op de liquide plassen. Want daar zijn ook vijvers, aandoenlijk in hun omranding van takkegroen. Wellicht zwemmen daar nu eenden met hun kuikentjes, en pittoreske waterhoentjes. Maar toén zwommen er geen eendjes en er was zelfs geen kikkerconcert, alléén stond aan den rand n woonwagen, waaruit 'n heidensch lawaai van kijvende stemmen, hémel tergend, opsteeg. O, lezers Haast zou ik aan het poëtiseeren gaan, en ik ben toch zoo'n realist. Wanneer men echter, na een in- genoeglijke wandeling, bij een boerenschuur terug komt om Door Zon Verbrande Huid, 1 WW Doorzitten bij Wielrijden en Stuk- loopen van Huid en Voeten, verzacht en geneest men met Doos 30-60. Tube 80 ct- Bij Apoth. en Drogisten Lange St Pieterstr. F 33 MIDDELBURG zijn fiets op te snorren, dan wordt men dra tot de grauwe werkelijkheid teruggeroepen want wij waren gearriveerd, terwijl de sprankelend gouden zonnestralen een, haast oriëntalische glorie toebedeelden aan mestvaalt en de koel enstallen, waarin onze karretjes, na betaling van vijf-en- twintig centen en, na behoorlijk gelabeld te zijn, werden gedeponeerd. Het was echter donker toen wij de voertuigen weder opeischten en de verlichting bestond uit n Paar stallantaarns, waarmee de bewakers, als spook-verschijnin- gen, gedurende 'n kwart-uur, stal in-en stal uit uitrenden om onze rijdende eigendommen op te sporen. De terugkeer uit de hoogere sferen der liefde tot de bit terheden dezer aarde is, voor velen, soms ontnuchterend. Zooals ik schreef het was aarde-donker, en de koeiestoep was smal, welke twee misleidende verschijnselen de oorzaak waren, dat plotseling 'n gesmoorde kreet het duister van den nacht doorkliefdeEén mijner vrienden was plots' onzichtbaar in EuropaEen misstap had hem doen ploffen in de gulpende diepte van 't mestvaalt-ravijn, welks kwalijkriekenden en goren bodem hem gretig opslurpte Toen hij opgevischt was uit de faecaliën, en weer op den oever met name de koeiestoep stond, uitte hij zijn onaangename gewaarwordingen in vreemdsoortige kermis- klanken. En lezers, de wereld is wreed, zéér wreed, want uit alle hoeken der duisternis weerklonk het onderdrukte gegrinnik van leedvermaak met den ongelukkige. Zoo was dit mijn laatste kermis-avontuur op dien gedenk- waardigen tweeden Pinksterdag. En ofschoon alle kermis avonturen het laatste nog buiten beschouwing latend in den regel zéér prozaïsch zijn, zoo denk ik toch weer met weemoed terug, aan die kermesse d'été maar dan in hoofdzaak aan de groen-fulpen dijkjes, lente-geurende laan tjes en de gracieuse vijvers van het mooie Schuddebeurs. R. M. Hallo, hallo Hier is het draadloos uitzendstation de Schelde-Zender Vindt u het interessant te hooren dat in 's Heer Arendskerke een 14-jarig meisje den weg overstak zonder uit te kijken of gevaar dreigde. Het kind liep tegen een vrachtauto en werd op slag gedood. dat een Poortvlietsche brievenbesteller geschorst is, omdat hij verdacht wordt van verduistering van een aan- geteekend stuk, dat de Vlissingsche politie iemand arresteerde, die in den laatsten kermisnacht een stadgenoot met een mes bewerkte. De kermis, aldus de bladen, had overigens een kalm verloop. Waaraan vermoedelijk de hitte niet vreemd.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1929 | | pagina 4