ONS ZEALAND
17
COPVQion-r o e 90* 6 C0P£.i*a6é.n
WW»
Adamson verricht vrouwelijken arbeid.
Het vuur was aan het wegsterven tot een roodgloeienden
bouwval en Anthony Condon stond op om nieuwen hout-
voorraad te gaan halen. Met zijn geluidloozen zeemanstred
verliet hij de hall en Elspeth, alleen gebleven met Ronald,
vond de situatie loodzwaar van benauwenis. Hij sprak niet
en zij wilde niet spreken.
Toen tien minuten traag voorbij waren gekropen, kreeg
ze een aanvechting om het uit te schreeuwen. Ze luisterde
naar het onweer, dat aan het afnemen was. Ze liep naar
het open venster, zag een zwak schijnsel van maanlicht aan
den hemel, die scheen te breken en hield haar adem in.
Want ze hoorde een ander geluid dan dat van wind of don
der het gegrom van een bootmotor, dat uit de richting van
den inham kwameerst luidtoen zwakker.
Toen ze zich omkeerde zag ze Ronald vlak achter zich
staan, naar haar kijkend met sombere, maar rustige oogen.
Ze schoof hem opzij, nam de kaars en ging de deur binnen,
waardoor Anthony Condon de hall verlaten had. Die deur
voerde niet, zooals zij gedacht had, naar het keukendo
mein, maar naar een ruim vierkant vertrek, ingericht als
bibliotheek.
Op een ronde, eiken tafel, vlak bij een andere kaars die
nu druipend aan het opbranden was, stond een kast open,
die een deel van Sir Anthony's waardevolle collectie ca
meeën moest bevat hebben. leeg. Tegen een tafelpoot een
geopende portefeuille, waaruit kostbare teekeningen op den
grond verspreid lagen de deur van een kabinet was uit
hjaar hengsels gelicht en tegen een muur gezet in een
andere een van glas was een keurig vierkant gesneden
en de ledige ruimte er achter getuigde van den roof van
méér dan een fijn porceleinen koffiekopje
Op een stoel een hoop watten, haastig uit elkaar gehaald
en doorzocht. Anthony Condon en romantiek
Ronald's hand lag op haar arm Ronald's stem, zacht en
voorzichtig, zei
Hij is er vandoor, meisje, hij is al een heel eind het
Kanaal in.
Jij, fluisterde ze zonder hem aan te zien, wist jij
het
Het duurde even voor hij antwoordde
Dit wist ik natuurlijk niet, maar.
Bij zijn aarzeling keek ze werktuigelijk naar hem op. En
achter hem zag ze opeens het groote geschilderde portret
aan den muur. Het stelde een jongen van een jaar of negen
voor het was van een heel bekend kunstenaar en geda
teerd 1905 een jongen met een frisch-rozig gezicht, hel
blauwe oogen en lichtblond krulhaar. Op de lijst was een
inscriptie aangebracht Anthony Condon, zoon van Ko
lonel John Condon".
Het beeld van een man in blauw zeemansbuis, met donker
haar, een donkere huidskleur en scherpe trekken, doemde
voor haar geestesoog op.
Ik wist. dit, zei Ronald eenvoudig, met een hoofd
beweging in de richting van het schilderij.
En toen, bij den kreet van schrik die over haar lippen
kwam, brak zijn zwijgenden toorn,
Hoe lang heeft hij tegen je durven liegen
Alleen vanavond
Alleen vanavond Hoe bedoel je
Ik heb hem nooit ontmeetvóór vanavond.
Elspeth.
Ik kwam hier om te schuilen voor het onweer en hij
