ONS ZEELAND
ABONNEERT U OP DIT BLAD
10
Boulevard-loop.
De fraaie Vlissingsche boulevard een inventaris-stuk, zoo
als geen enkele Nederlandsche badplaats rijk is gaat aan haar
naam nieuwen luister bijzetten, want zij gaat zich dienstbaar
maken aan de athletiek, de spieren-stalende en het lichaam-
weerbaar-makende sport. Het is de jeugdige Vlissingsche Ath-
letiek-vereeniging „Marathon", die hiertoe het initiatief nam en
die, dank zij de medewerking der Vlissingsche autoriteiten, op
Zaterdag 7 September, des namiddags om 4 uur, een z.g. boule
vard-loop organiseert, waaraan tal van bekende athleten, uit
alle oorden des lands, zullen deelnemen.
Niemand minder dan de Burgemeester van Vlissingen, de heer
C. A. v. Woelderen, die het beschermheerschap over de jonge
vereeniging aanvaardde, zal het startschot lossen, dat het sein
beteekent voor zeker een dertigtal loopers, om hun tippcltje
van 3600 meter aan te vangen. Als juryleden-tijdopnemers zul
len fungeeren de heeren A. J. G. Strengholt (Amsterdam), K.
de Vries (Middelburg) en J. F. van Bel (Vlissingen), terwijl het
Bestuur van „Marathon", politie, padvinders e. a. zullen samen
werken om dit unicum op athletiek-gebied zoo goed mogelijk
te doen slagen. Start en finish komen te liggen vóór het Grand
Hotel „Britannia", terwijl het parcours de geheele Vlissingsche
boulevard, die circa 1800 meter lang is, omvat.
Tal van prijzen zijn beschikbaar gesteld. Als hoofdprijs geldt
de zilveren Miss-Blanche-beker, een wisselprijs, waaraan eene
blijvende herinnering, in den vorm van eene door den Vlissing-
schen burgemeester uitgeloofde medaille, is toegevoegd. Voorts
kwamen medailles en kunstvoorwerpen in van de heeren Dr.
Staverman, Gregory, Sinke, Oosterhuis, Ots en Agterberg, van
de Voetbalvereeniging „Vlissingen" en van de Vereeniging „Vlis
singen Vooruit en van de Redactie van „Ons Zeeland".
We hebben al te vaak op het nut der athletiek gewezen, dan
dat we hier nogmaals zouden moeten herhalen, hoezeer we
het organiseeren van dezen boulevard-loop, die als het ware
een nieuw gezichtspunt opent in de geschiedenis der athletiek,
toejuichen. Maar we mogen toch niet nalaten, aan het Bestuur
der Vereeniging „Marathon", die weldra 50 leden zal tellen,
hulde te brengen voor haar loffelijk initiatief en daarbij den
wensch uit te spreken, dat de dag van 7 September ten volle
zal beantwoorden aan de propagandistische verwachtingen.
Middelburg, Utrecht en meerdere plaatsen kennen hun Singel
loop, maar thans staan we aan den vooravond van een nieuw
origineel experiment, waarvan Zeeland de primeur geniet en
dat getuigenis aflegt van een gezond Zeeuwsch sportleven.
Clubliefde.
De Bondsvergadering van den Nederlandschen Voetbalbond,
gehouden te Amsterdam op Zondag 25 Augustus 1.1., heeft eene
zeer belangrijke wijziging van het reglement aangenomen, en
wel ten aanzien der bepaling, volgens welke een voetbalspelei
van de eene naar de andere vereeniging kan overgaan. Gold
voordien de regel, dat elk speler bij den aanvang van een nieuw
voetbalseizoen, vrij is in de keuze der vereeniging, welker kleu
ren hij wenscht te verdedigen, vanaf heden wordt, behoudens
zeer bijzondere omstandigheden, geen overschrijving naar eene
andere vereeniging meer onmiddellijk verleend. Een speler, die
van club wenscht te veranderen, kan voortaan deze toestemming
eerst verkrijgen 12 maanden nadat de aanvrage om overschrij
ving bij het Secretariaat van den Nederlandschen Voetbalbond
is ingekomen. Practisch beteekent dit dus, dat óf zoo n speler
gedurende een jaar tijds zich van voetbal zal onthouden, óf in
het bewuste tijdvak van 12 maanden contra-coeur zijn oude club
zal dienen. Waar nóch het een nóch het ander aannemelijk is
te achten, mogen wc concludeeren, dat het aantal verzoeken
om overschrijving aanmerkelijk zal verminderen, omdat de aan
vrager zich eerst wel eens driemaal zal bedenken alvorens van
kleur te veranderen en voorts omdat de omstandigheden, op
grond waarvan vandaag overschrijving wordt gevraagd, zich na
verloop van een jaar hebben kunnen gewijzigd of.... in het
geheel niet meer bestaan.
We kunnen de nieuwe regeling van harte toejuichen en wel
voornamelijk op grond van het denkbeeld, dat de clubtrouw er
in groote mate door wordt bevorderd. We kennen spelers, die
regelmatig elk seizoen van vereeniging veranderen ontevre
denheid over den gang van zaken in de eigen club, aspiraties
naar hooger, verlokkende aanbiedingen van elders, deze en der
gelijke oorzaken leiden er gewoonlijk toe, dat een clublid minder
honkvast is dan men van iemand, die zijn hart eens verpandde
aan de club zijner keuze, mag verwachten. Maar intussc'hen
wordt de vereeniging, die zich moeite en kosten oplegde om
zoo'n lid te vormen tot een bruikbaar element in eenig voetbal
elftal, toch maar de dupe van de wispelturigheid van dergelijke
leden. Aan dit onrustig gedoe is thans voor een groot deel een
einde gemaakt. Een voetballer heeft vóór alles te bedenken, dat
hij sportman is en dat de sportiviteit eischt, dat hij de club zijner
keuze aanhankelijkheid toont door n'en deplaise teleurstel
lingen bij elftal-keuze of andere gewaarwordingen zijne ver
eeniging trouw te blijven. Totnogtoe verleende de Nederland
sche Voetbalbond gemiddeld 2000 overschrijvingen per jaar en
misschien 10 pCt. hiervan was als bonafide te beschouwen. Het
overgroote deel dier overschrijvingen was het gevolg van z.g.
spelersgeronsel of-te-wel de jaarlijks weerkeerende mode om
elkaar spelers af te troggelen. Een club-bestuur, dat alle mid
delen te baat nam, om zijne leden technisch te vormen, moest
vaak aanzien, dat na enkele jaren een andere vereeniging met
de vruchten dier vorming ging strijken. Dit is practisch thans
den kop ingedrukt. En daarover verheugen we ons. In onzen
tijd was de voetbalclub niet alleen het lichaam, dat zorgde, dat
we op aangename wijze een balletje konden schoppen, maar zij
was tevens de schepster van vriendschapsbanden. De leden
waren onderling vrienden en daarom werd de clubliefde als
een vanzelfsprekend iets beschouwd. Clubliefde is een mooi
woord, maar het begrip en zijne betrachting zijn nog oneindig
veel mooier-. Ze wordt niet aangeboren, maar gekweekt en de
club, die er in geslaagd is, dat edele begrip van onderaf te kwee
ken en haren leden bij te brengen, verdient bescherming tegen
manipulaties van derden, die het nest trachten uiteen te rukken.
Onrustige naturen, die vandaag voor club A en morgen voor
club B spelen, verdienen nauwelijks den naam van sportman.
Zij doen verstandig, hunne voetbal-aspiraties te laten varen,
opdat de rust in de vereeniging verzekerd zij en deze zich kan
opbouwen op fundamenten van clubliefde en eensgezindheid.
Een moreel-sterke band brengt ook technische vorderingen, maar
dan moeten de schakels hecht en honkvast zijn.
De nieuwe bepaling bevordert in hooge mate de rust onder
de spelers en in de vereenigingen en zij voorkomt, dat de lange
grijp-armen van loerende zusterverenigingen het eigen kweek-
sel schaden en het verband aantasten. We herhalen, dat uit
zonderingsgevallen, als verhuizing, ontbinding der vereeniging
e. d. voorzien in de mogelijkheid, dat een bonafide speler ab
soluut de gelegenheid tot voetballen zou worden benomen. Maar
het kwaad van overloopen naar andere clubs woedt hoofdzake
lijk iri locaal verband, ja, voor een zeer groot deel onder spe
lers, die in centraal milieu van kleur veranderen.
We feliciteeren den N.V.B. en zijne vereenigingen met de in
voering van het nieuwe voorschrift, dat de herinnering aan ware
clubliefde en aan werkelijke clubtrouw weer zal wakker roepen.
LUCTOR ET EMERGO.
