s Jn rw! W f) Hoe men elders lacht If'l V 'VfJP 1 A rf Tf' Noodlottige samenloop van omstandigheden. Werkvrouw in modemagazijn; ,,Ik ben niet zoo gauw ver legen, Bet, maar die wassen poppen.... daar krijg ik een kleur van." (("hl ii I Bezoeker: „Ik-eh-geloof, dat U-eh-met mijn oom naar school ging. Hij heet Jones.Indien U soms iemand noodig hebt. Zakenman (zonder enthousiasme): ,,0 ja? Is het waar? Nee! Goeien morgen!" éi* ffüi irö~ IÏ&, '%==j „Toe, doe dat niet laat hem je bijten, dan kan ik hem straffen en hem aan het verstand brengen, dat hij het niet doen mag!" Dikkerd: „Neem me niet kwalijk, mevrouw, ik weet wel dat U het niet expres doet, maar ik geloof, dat U op m'n teenen staat." Waarom niet?

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1929 | | pagina 20