18
ONS ZEELAND
90X6 COPENHAGEr
Adamson heeft winterprovisie ingeslagen.
rozet-vormige bloemetjes. Zij bloeit even mild als de gewone
enkelbloemige, alleen begint ze er wat later mee.
Wanneer het Gipskruid eenige jaren heeft vastgestaan
zien we het pas in volle schoonheid. Daarom moeten we het
bij het planten een plaatsje geven, waar het ongemoeid zich
kan ontwikkelen.
Het Gipskruid groeit in elke goede tuingrond, als de stand
plaats maar zonnig is. De enkelbloemigen kunnen we door
zaad voortkweeken; bij de gevuldbloemigen gaat het niet zoo
gemakkelijk. Deze moet op kunstmatige wijze gebeuren, n.l.
door veredeling op de enkelbloemige soort.
Ook als alleenstaande plant kan het Gipskruid een schit
terend effect maken, wat we nog kunnen verhoogen, door
haar met een andere plant, b.v. roze éénjarige Papaver, te
combineeren.
Voor alles blijft het Gipskruid ondanks haar schijnbaar
fragile samenstelling, als decoratieve tuinplant ons betoo-
veren, omdat zij rust geeft in het kleurengeweld der zomer
bloemen. G. BUDDE,
'n Openbare vergissing behoeft 'n openbare verbetering.
Overste H. Bierman, comt. van het 14e R. I. te Middelburg
was zoo vriendelijk mij naar aanleiding van de aangehaalde
versregels boven het vorige stukje, het lied „De Dahlia" toe
te zenden. En zoo weet ik dan dat het gedicht is door Lam-
brecht Lambrechts en de muziek door E. Hullebroeck ge
schreven werd, endat dit gemoedelijke Vlaamsch met z'n
leutige humor mij een heel ander beeld geeft, dan dat, waar
over ik schreef.
'n Beeld vol levenswaarheid, frisch en kleurig als de
bloem zelve.
Waarvoor ik den toezender dank zeg, G. B.
DE VROUW.
(Naar het Fransch van Jacques SimonJ.
Nadruk Verboden.
En ik zeg je, dat de invloed van de vrouw, onmetelijk,
onpeilbaar is, zoo sprak de oude majoor der infanterie,
Gaston Welly, een verstokte vrijgezel, doch niet een man,
die de vrouwen geen goed hart toe droeg. Onbegrijpelijk is
vaak haar invloed en de vrouw, die van dien invloed gebruik
weet te maken, is een duivelin voor ons, een vijandin.
Het symbool van dien invloed vindt ge terug in de wijze,
waarop Eva Adam wist over te halen van de verboden
vrucht te eten, ondanks het gebod, ondanks de wetenschap
van Adam, dat hij zou zondigen.
Hij berijdt zijn stokpaardje weer, zeide lachend, de
luitenant-kolonel Leroy, zijn oude kameraad van de Ecole
Militaire en als hij dat paard berijdt, dan neemt hij alle
hindernissen zonder fout
Beste vriend, ik weet wat ik zeg, ik kan duizende
bewijzen bijbrengen van mijn stelling, dat de man de zwakke
is, dat de vrouw als ze wil, zulk een geweldig overwicht
over ons heeft, dat wij in haar handen als poppetjes van
was zijn
Men lachte
