CLICHÉS
^XAJYvdm
K
VERVERIJ
KONINKLIJKE
ChemWasscherij
cvAUGBIERENS
DORDRECHT.
Stoomen - Verven
Plisseeren - Stoppage
VOOR DIT TIJDSCHRIFT
VERVAARDIGD BIJ
Adverteert in dit blad
ONS ZEELAND
21
Knip nevenstaande figuurtjes uit. Door nu ver
schillende stukken aan elkaar te passen [b.v. de
agent met jongensbeenen] ontstaan de allergekste
figuren. Probeert het maar eens, je zult er veel
plezier van hebben.
„Zeg herder, wat denk je van mijn vel, zou die jou be
vallen?"
,,Hoe je vel is, en of die me bevallen zou, nou, laat me
eens kijken. Hm, ziet er nog al goed onderhouden uit en
is, ondanks je ouderdom, niet erg gesleten."
Welnu, herder, ik zal hoogstens nog een paar jaar te
leven hebben, geef mij den kost, dan zal ik jou uit dank
baarheid als ik sterf, het vel nalaten!"
Ha-ha-ha die is goed, jou den kost geven, jou de dief
en boosdoener, neen, vriendje, daar meen je niets van, van
wat je daar zeide."
„Toch wel, herder, ik zal mijn leven als een rechtschapen
dier slijten. Je schapen hoeven heusch niet bang te zijn,
ik zal geen kwaad meer stichten."
„Nee hoor, dat zou me een veel te duur vel worden,"
zeide de herder, ,,'t zou me dan misschien wel tien maal
meer kosten dan het waard is. Als je werkelijk meent wat
je zegt, moest je me het vel maar terstond geven, dan
behoef ik er niet zoo lang meer op te wachten."
Meteen greep da herder een knuppel, maar de wolf, die
al zijn bewegingen had gadegeslagen, was al verdwenen.
,,Oh oh, die onbarmhartigen!" riep de wolf nu en knarste
van woede met de tanden. „Allen houden me voor hun
vijand! Juist terwijl ik het zoo goed meende, maar nu zal
ik ook als vijand sterven, ze zullen nu voelen wat ze gedaan
hebben, voordat ik van honger om kom!"
Van toen af aan was de wolf een schrik voor het land
en een plaag voor de herders. De schapen werden bij tien
tallen gedood, niet uit honger gedreven, maar louter uit
moordlust. Ja zelfs de spelende kinderen moesten het ont
gelden, en menige onschuldige kleine werd een prooi van
de wraaklust van den wolf.
Teen staken de verstandigsten hunne hoofden bij elkaar
om te beraadslagen. Natuurlijk luidde het antwoord een
stemmig: „jacht maken op den wolf en hem dooden."
„Maar," zoo sprak een der oudste schaapherders, „is het
eigenlijk niet jullie eigen schuld, dat er nu een ware slach
ting wordt gehouden onder je schapen en je kinderen?
Toen de wolf bij je kwam om vrede te sluiten, hebben jullie
hem zonder uitzondering de deur gewezen. Jullie begrijpt
toch zeker wel dat het beest toen uit wraak voor die wei
gering zoo is gaan moorden en rooven op een wijze als
hij nog nooit te voren had gedaan!
Je hadt hem of bij zijn bezoek direct moeten dooden of
je had op zijn voorstel in moeten gaan, maar nu hebben
jullie al dat verlies aan je zelf te danken, en rest ons nu
alleen nog maar om jacht op hem te maken. Maar onze
doode kindeien en schapen zijn en blijven weg."
Aldus gebeurde het dat er jacht gemaakt werd op den
wolf, maar aangezien ze natuurlijk op eiken wolf dien ze
ontmoetten, schoten, gebeurde het dat de wolven bij tien
tallen werden gedood.
Sindsdien werden alle wolven in Nederland gedood, en
zoo is het gekomen, dat thans geen wolven meer in ons land
in het wild worden gevonden.
EINDE.
Zendingen franco.
Vraagt prijscourant.
C"-5S2
LINNEN STEMPELBANDEN.
Verkrijgbaar bij de Fa. Gebrs. Ritter, Nieuwe Molstraat 26
te Den Haag en bij de Administratie van dit blad
Fraaie linnen stempelbanden voor den 3den Jaargang van
ons blad a f 1.85.
Linnen stempelbandjes voor den roman „Het Procrustus-Bed"
a f 0.75.
Franco toezending na ontvangst van postwissel.
