TUMI1KM
Aïf'VE
ONS ZEELAND
15
Origineele Schetsen
van den Brand te Middelburg
HET SIJSJE
vervaardigd door onzen teekenaar M. BOLL
zijn verkrijgbaar bij den
KUNSTHANDEL MiNDERHOUD, Lange Burg B 18, MIDDELBURG
PRIJS f 5.-. INGELIJST f 7.50.
rj
i-"^.auuw<
MISTLETOE.
Wanneer over enkele dagen de kerstklokken hun vreugde
uitluiden over het feest, dat gekomen is, stijgt over de ver
somberde aarde een lied van juichende klanken, en in de
onmetelijke ruimte hoog boven ons verbinden zich die tot
een guirlande van vreugde, die in haar weldadige golving
de verscheurde wereld vereenigd.
Hoe wij ook tegenover het Kerstfeest staan, als feest van
vrede en licht brengt het ons samen en inniger dan anders
voelen wij de waarheid dezer woorden:
'n Bloempje hoort in elk.gezin,
het brengt er vreugd' en vrede in.
Verblijdend is de telkenjare grooter wordende behoefte
naar bloemen en planten, die voor decorateive doeleinden
bij het Kerstfeest worden gebezigd, en wij kunnen welhaast
zeggen, dat ze voor goed zijn ingeburgerd en elk voor zich
met eigen traditie en symboliek tot in verre toekomst de
attributen van het Kerstfeest zullen zijn en blijven.
Hulst en Mistletoe zullen, zoolang geen alles vernieti
gende nuchterheidskilte de luister van het feest volkomen
dooft, altijd aanwezig zijn met nog zooveel anderen, die wij
echter niet zullen noemen, omdat we ditmaal de Mistletoe
die in dit geval zeker door haar eerstgeboorterecht daarop
aanspraak mag maken wat nader zullen beschouwen.
De Mistletoe ook bekend als Maretak en Vogellijm be
hoort in ons land niet tot de meest bekende. En toch is er
moeilijk een plant aan te wijzen, die in groeiwijze en voor
komen meer de aandacht kan trekken dan deze wonderlijke
verschijning, die in plaats van er 's winters dor en kaal uit
te zien, zich siert met besjes en bladeren, en die er de voor
keur aan geeft niet in de aarde te wortelen, maar uit andere
boomen haar levenskracht put. Geen- wonder dat de oude
volkeren haar een groote tooverkracht toekenden.
Maar bij die volken is de beteekenis der Mistletoe nogal
uiteenloopend. Roemden de Germanen haar om de voor
spoed en vruchtbaarheid, die ze bracht, in Noorsche sagen
is het de verderf brengende tak, die als pijl door den blin
den Hodur naar zijn broer Baldur werd geworpen, waardoor
hij gedood werd. Echter diende dit toch den menschheid tot
zegen, daar uit zijn doodsslaap ontwaakt en met hem een
nieuw godengeslacht, waarmede een betere tijd aanbreekt.
De Mistletoe wordt nog wel in Limburg gevonden en
tegenwoordig worden ze zelfs langs kunstmatigen weg (en
ting) vermenigvuldigd, waartoe vaak een jong boompje van
de lijsterbes wordt gebruikt. Zij behoort tot de woekerplan
ten (parasieten) dat zijn de klaploopers uit het plantenrijk,
die geheel of gedeeltelijk ten koste van andere leven. We
zouden ze dus in twee groepen kunnen verdeelen: gevaar
lijke (die geheel ten koste van anderen leven en hen dan
ook te gronde richten) en de minder-gevaarlijke. Daartoe
behoort de Mistletoe, haar wortels dringen naar boven of
zijdelings in de stam of takken van den gastheer, maar haar
groene blaadjes geven gelegenheid om zelf organisch voedsel
te bereiden, zij is dus niet geheel een klaploopster. Men
vindt haar op Eiken, Populier, Appel en Peer en een enkele
maal heeft men ze op dennen aangetroffen. Het is altijd een
interessante verschijning, vooral ook omdat de eigenaardige
gaffel-vormige vertakkingen haar een geheel apart voor
komen geeft.
Met het oude bijgeloof is ook het vertrouwen in de kracht
der Mistletoe verdwenen, maar zij heeft er haar aanzien
niet geheel en al bij verloren. Telken jare wordt haar een
weinig meer plaats geschonken en zij verdient dat ten volle.
Immers de gelig-witte besjes die zoo eigenaardig afsteken
tegen het groen der blaadjes zijn'voor onze kamerdecoratie
een waardevol materiaal. En al evenmin mogen ze ontbre
ken, omdat hun groen ons doet denken aan nieuw leven,
waarover men toch zeker op het Kerstfeest in velerlei vor
men denkt.
Daarom mogen ze er niet ontbreken en zoolang het feest
van licht zich in deze wereld van vergankelijkheid zal hand
haven, zoolang moge er ruimte zijn en grooter verlangen
naar zinrijke bloemen en planten, waaronder de Maretak
om haar symboliek en artistiek vermogen een eere-plaats
inneemt.
Maretakken, die er kil en onaandoenlijk uitzien, maar voor
zoo heel vele eenzamen de ontroerende herinnering brengen
van het thuis gevierde Kerstfeest, en voor 'n enkeling de
droomschoone herleving van het lange wachten in een don
kere kamer dat veel, veel te lang duurde, voordat de deur
wijd opengeworpen werd en het stralende licht der Kerst
boom doordrong tot in de uiterste hoeken.
G. BUDDE.
door
JOHAN KONING.
Het was Zaterdagavond in de steeg, de Zaterdagavond
vóór Kerstmis. Een luidruchtig orgel had zijn steigerende
walstonen tusschen de nauwe huizenrijen gejaagd en de
vensters tot op de hooge zolderverdiepingen waren even
geopend om wat hortend orgelgeluid naar binnen te laten
komen. Op bouwvallige stoeltjes in duistere kamertjes zaten
vrouwen in slordige blauwe jakken en groenzwarte onder
rokken, een enkele met een bleeke zuigeling aan de zwakke
borst, luisterend naar het kreunend geluid van het orgel.
Een groepje slecht gekleede kinderen beschouwden aan
dachtig het instrument op wielen, ze keken met ernstige
gezichtjes en gesloten mondjes als gold het een plechtigheid
en verderop dansten de meiden van de steeg met de kerels
van buiten. Het was goed dansen in de kou, men voelde op
het laatst het bloed heet door het lichaam jagen. Daar danste
ook het Sijsje van de water- en vuurnering, dat gewoon was
iederen avond voor het venstertje, boven den tusschenvloer
van het winkeloptrekje te zingen met een eentonigheid en
onaandoenlijkheid van een vierdehandsche grammafoon. Zij
had den trek van den avond, heur gulle eerlijke oogen brach
ten onrust in de harten der kerels en ze vloekten tegen
elkaar onder den dans wanneer een hunner al te begeerig
zijn blikken wierp op het dansende Sijsje.
Zij hield er niet van met het manvolk te dansen, dat zij
lomp en vierkant vond en ook dezen avond, waarin de
rust reeds van het nabije Kerstfeest lag, danste zij den eenen
wals na den anderen met Sarofientje van den schoenen-
