No. 42
100 Mijlen daar gingen zij met hun zessen
Reeds na anderhalve minuut viel de Bugatti
tot groote ontsteltenis der menigte uit. Men had
den coureur gaarne een kans gegeven, daar deze
man zich had doen kennen als een duivel in het
bochten nemen. Zijn rijden daar was een staaltje
van huiveringwekkende slipkunst.... En terwijl
zijn kostbare wagen nog geen vijftig mijl reed,
sprong met een knal een der achterbanden. Het
geheele wiel werd afgerukt en de wagen maakte een
slag om. Als een bal vloog de coureur door de lucht
en tien meter verder tegen
den grond. Twee pits-
managers, die toevallig op
dat punt stonden, namen
hem op en droegen hem
snel weg.
Toen de vijf andere
wagens de plaats van het
ongeval voorden tweeden
keer passeerden, was het
overschot van de Bugatti
reeds verdwenen en waren
de toeschouwers het be
staan en de mooie kansen
van den wagen reeds half
vergeten.
Na een kwartier be
greep David, dat hij aan
de geheimzinnige „King"
de felste tegenstander zou
hebben. Met dezen snellen
wagen naast zich, soms
iets voor, soms iets ach
ter, had hij de overige
drie auto's reeds enkele
minuten achter zich. Het
gejoel om hem heen werd
luider, naarmate hij en
de „King" hun achter
volgers meer en meer
ontkwamen en af en toe
keek hij naar de borden,
welke de pitsmanagers
in het voorbijrijden op
staken, en waarop de
gemiddelde snelheid stond
aangegeven.
156 K.Mgemiddeld
Na precies 30 minuten rijden, toen hij juist op
de lange baan de eeretribune voorbij daverde,
hoorde hij schuin achter zich een ontzettend gehui
en voordat hij begreep, wat er gebeurde schoot
numero 34 hem voorbij. Een orkaan van stem
men golfde op.
„King" wint.... Vooruit „King"...."
Mr. Gloria hield zijn hart vast, doch John bleef
optimist. Ik weet wat ik aan David heb 1" zei hij
vast. „Hij rijdt nog niet op zijn voordeeligst, straks
zul je eens wat zien."
„Maar van welken fabrikant is die „King" in
vredesnaam vroeg Mr. Gloria. Op dat oogenblik
raasde de wagen door de bocht met een gegier
als van een stoomfluit.
David klemde de tanden op elkaar en slaagde
er in, de bocht zoo klein mogelijk te nemen. Weer
zeilden twee wielen door de lucht.
„Hij wordt roekeloos!" riep Mr. Gloria, doch
John schudde het hoofd. Hij dacht plotseling aan
Grace en zijn oogen gleden weer tusschen de toe
schouwers, vonden het bleekt gezicht van zijn
vrouw, die slechts mee was gegaan om Grace eerder
te ontmoeten. Zij haatte dat gejakker en dat
lawaai.
Naarmate de minuten verstreken, werd er om
hooger bedragen gewed. Het was duidelijk, dat
de „King" zou winnen. Er kwam een spannend
moment toen een der drie achter blijvende wagens,
namelijk de zware Bentley, met groote sprongen
zijn achterstand in ging halen. De coureur scheen
een laatste poging te doenOnder daverend
applaus passeerde hij de „Roode Bliksem" en ging
hij de „King" achterna. Eén oogenblik, juist in
een bocht, reden de beide duivels naast elkaar.
Het was na drieënveertig minuten rijden. Een
minuut later klonk de roep door het stadion
„Bentley.... Bentley....!"
Maar de triomph van den coureur duurde niet
lang. Nog meer vergrootte de „King" zijn vaart
en langzaam zakte de Bentley af. Op het moment
dat David den wagen op zijn beurt weer voorbij
reed, gebeurde een tweede ongeval.
VRIJDAG 3/JANUARI 1930
Plotseling begon de Salmson te slingeren en
voordat men goed begreep wat er gebeurde,
buitelde de auto tot drie maal toe over den kop.'
Een geloei schalde op, vrouwen vielen in zwijm,
mannen gilden en daarna werd het een kort
oogenblik stil.
Doch de coureur werd door een wonder gered.
I erwijl de Salmsorr als het ware in tweeën brak,
krabbelde de man uit ljet wrak en liep hij duizelig
en slingerend naar een veiliger plekje. Later bleek
dat hij slechts een arm gebroken had.
WERKENDAM -- Een aardig kijkje in de Dorpsstraat.
Dit ongeval gebeurde achter David's rug en hij
begreep pas dat er iets gebeurd moest zijn, toen
hij slechts drie tegenstanders telde. De „King'
was nu een halve baan voor hem en snorde regel
matig met een vaartje van vijfennegentig mijl
verder. Dit rijden was ontzaglijk. Vlak achter
zich wist hij de zware Bentley en geheel achteraan
kwam de Austin, doch deze wagen scheen er niets
voor te voelen om smadelijk als laatste aan te
komen. Hij slaagde er in de Bentley te passeeren
door handig manoeuvreeren in een bocht en nu
was de Bentley achterste.
De strijd zou nu spoedig beslist zijn en David
begreep dat de „King" zou winnen, als hij niet
zijn uiterste best deed. Toen hij aan de laatste
tien mijl begon zette hij zich schrap en vergat
hij alles.
Langzaam, heel langzaam begon hij weer op de
..King" te winnen, doch niemand geloofde meer
dat de Gloria als eerste zou arriveeren. De menschen
waren krankzinnig van opwinding en David zelf
voelde zich vreemd rustig.
Negenenvijftig minuten na den start was de
King twintig meter voor hem. Er restte hoogstens
nog een minuut rijden en de 100 mijl zouden al-
gelegd zijn. Toen gebeurde er iets dat de dagbladen
en tijdschriften over heel de wereld de heele week
kolommen van copie gaf. Als een kogel raasde de
„Roode Bliksem" de voortreffelijke „King" voorbij.
De laatste bocht lag voor den jongeman, een
kwestie van enkele seconden.
Een gehuil denderde op, hij was vóór.
En als eerste passeerde hij het eindpunt, en het
bord gaf aan, dat hij de 100 mijl in 59 minuten en
18 4/5 seconde afgelegd had.
Heel sportief Detroit juichte, hoewel de wedders
die hun dollars op „King" hadden gezet een zuur
gezicht trokken.
En Mr. Gloria drukte John Montague ontroerd
de hand en moest een ovatie in ontvangst nemen
van de kennissen en hen, die hem kenden. David
werd op sterke schouders genomen, een groote
lauwerkrans werd hem omgehangen en met een
glimlach van geluk moest hij toelaten, hoe tien
tallen handen de zijne drukten.
XVII
OP ZOEK NAAR GRACE
J-J et tooneel van de zeer geslaagde wedstrijden
(de Amerikaan vindt een enkel ongeluk op de
race-baan zeer natuurlijkwerd in drommen
verlaten en tusschen coureurs en officials begaf
David zich naar de kleedkamers. Hij verkwikte
zich, waschte zich haastig en slaagde er in weg te
glippen. Een hevig verlangen naar de identiteit
van de „King" dreef hem naar de plaats, waar de
snelle renwagen was ach
tergelaten.
De coureur had zijn
„King" in den steek ge
laten en David haastte
zich den auto aan een
snel doch nauwkeurig
onderzoek te onderwer
pen. Plotseling richtte hij
zich op en slaakte hij een
kreet van verbazing.Twee
jaar lang waren de „Glo
ria's" over den transport
band langs hem gegle
den. Hij kende de wagens
door en door en hij kwam
tot de ontstellen de ont
dekking dat deze King".,
niets anders was dan een
geheel veranderde „Glo
ria".
Dit was de reden ge
weest dat ook Mr. Gloria
zelf reeds dadelijk iets
eigenaardigs aan het ge
heele model had gevon
den, doch daar de afstand
van de eere-tribune te
groot was geweest, had
hij zich niet in bizonder-
heden kunnen verdiepen.
Woest en rood van op
winding staarde David
naar den auto en opeens
drongde nuchtere werke
lijkheid, de naakte waar
heid tot hem door. Deze wagen, deze „Gloria"
was veranderd met behulp van de ontstolen
teekeningen. Wat detective Ritter niet had kun
nen ontdekken, gelukte hem door een toe
valSlechts door zelf het uiterste van zijn
eigen „Gloria" te vergen, had hij van de andere
„Gloria" kunnen winnen. En ondanks zijn felle
verontwaardiging kwam het oude gevoel van
trots in hem op, toen hij aan het uitstekende
product van de prachtige Gloria-fabrieken dacht.
Even trachtte hij Mr. Montague te gaan zoeken,
doch dit was een hopeloos werk in de menschen-
menigte. Hij besloot allereerst zijn trouwen wagen
weg te rijden, om rustig te kunnen nadenken en
niet de kans te loopen door de talrijke journalisten
en persfotografen overrompeld te worden, die als
katten over de omheiningen waren geklauterd en
reeds zijn naam schreeuwden
Een paar minuten later zag hij de kans schoon en
snorde hij door een achteruitgang den weg op, in de
richting van het „witte huis". Mr. en Mrs. Montague
waren nog niet aanwezig en tot zijn schrik hoorde
hij, dat ook Grace niet was teruggekeerd. Van dit
oogenblik wist hij dat er iets gebeurd moest zijn
en stond hij tusschen de keus naspofingen naar
haar te doen, of wel Mr. Gloria te gaan waarschu
wen in verband met zijn ontdekking. Ongetwijfeld
zou de politie den coureur kunnen arresteeren en op
deze wijze kunnen ontdekken, welke fabriek de
veranderingen had laten aanbrengen.
De dief zou dan zeker spoedig gevonden worden.
Maar hij hakte den knoop spoedig door. De ge
dachte aan haar, die hem bewust had doen worden
van dat wonderlijke, dat liefde heet, liet hem niet
met rust. Zonder te weten waar hij moest gaan
zoeken, reed hij in zijn rooden snelheidsduiver den
weg op, na het wedstrijdnummer verwijderd te
hebben en zich haastig te hebben verkleed. Waar
kon zij zijn Detroit was zoo ontzaglijk groot 1
Waarom had zij tegen het dienstmeisje gezegd
dat zij naar Mr. Gloria zou gaan, terwijl deze van
niets wist Had zij een vooropgezet plan gehad
haar woning te verlaten Dit leek dwaasheid en hij
verwierp het idee spoedig. Maar waar was zij dan
heen gegaan? (Siot voigt)
