VRIJDAG 3 JANUARI 1930 te nemen voor jé tien duizenden lezers, die toch immer belang stellen in dezen ernstigen clown 't Klinkt paradoxaal ernstige clown, maar als 'n Borel in het Vaderland schreef over Grock)Ja, een zeer goede clown en 'n bijzonder sympathieke, maar vol strekt niet grooter en ik geloof zelfs in vele opzichten niet even groot als de in het Buitenland veel minder beroemde Buziau." Als een onzer grootste letterkun digen, Johan de Meester Sr., jaren geleden hem reeds stelde boven de Fratellini's als alsnogzooveel hem stelt boven, althans zeker ge lijk met zijn wereldberoemde colle- ga's, ja, dan kan men gevoeg lijk spreken van een ernstigen clown! Want de humor zóó hoog weten op te voeren de clownerie zóó hoog te brengen als Buziau dat doet, dat vergt wel alle krach ten van een grootkunstenaar Nou ben ik er Kunstenaar 1 De geniale acteur, die avond aan avond aan de touwtjes trekt voor en achter het voetlicht Voor en achter 1 Vóór, waar ie avond aan avond 'n zaal van mee dan duizend menschen drie uren aan één stuk vasthoudt met z'n onvergelijkelijken humor, échter, waar ie de geheele revue schraagt op z'n krachtige talenten. AU THUIS Vóór, waar ie den generaal, den minister, den man van wetenschap in hun fauteuil d'orchestre, maar ook den bananenkoopman op het schellinkje en alles wat daar tusschen ligt, (beseft-ge-zulks- lezers uren aan 'n stuk gevangen houdt in de machtige greep van zijn karikaturale prestatie vermogen, waarin de ironie, de spot, het clownes- que, ja soms 'n vleug van tragedie terug te vinden is. Achter, waar behoef ik wel te zeggen de prachtigste décors, de uitnemendste dansers, de oogverblindendste costumes, ja de schoonste vrouekes, kortom de revue, zonder Buaziau een mooi lichaam zijn zou zonder ziel Maar och, wat doe ik. Bij Buziau thuis, luidde m'n belovende kop en ik zie m'n lezeresjes d'r lipkes als bedenkelijk krul len, want als je nou ergens op visite bent geweest en je weet noggeeneens te vertellen hoe 't er uitzag, of 't er gezellig was, hoe de gastvrouw deed en 't kind en of ze 'r knusjes zitten te wonenis 't niet zoo wat ben je 'r dan eigenlijk wezen doen O, ik voel de vraag verwij tend aankomen, heusch (ik heb van die buiën, dat 'k denk, de Vrouw te ken nen om na 'n oogenblik enfin, u be grijpt dat zoowel hè maar stel u gerust. Doch als je pas van Buziau afkomt, dan wemelen de dingen van 't vak zoo voor je geest, dan ben je zóó vervuld van alles wat mei Kunst, Tooneel en Letteren te maken heeft, dat je vergeet het gezellig home, de goeie sigaar, het heerlijke kopje thee der lieftallige gastvrouw, den nieuwsgierigen boy, Buziau's,, jon gen", kortom alle weldaden en de heele prettige sfeer, die je onder vond gedurende enkele uren in 'n gezellig, huiselijk en warm milieu, waar het goed was te zijn. Wat was 't koud, venijnig koud op dien Zaterdagmiddag in dat Rijswijk 1 De felle Noordooster sneed je door je winterjas. Op hoeken van straten verstijfde je gezicht tot blauwwordens toe en Het lederen lcostmimt Hm! zal 't wel „doen" denkt ie. En of 't het doet

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1930 | | pagina 8