V
eens naar het Prinsenhoofd hoe n den verkeersagent
in de Van der Takstraat ziet door de voorruit, heb
ben wij meteen maar even fotografisch vastgelegd
en zie van dit uiterste punt van het Noordereiland af
eens, welk een prachtig uitzicht hier de rivier biedt.
Links de Holland-Amerika-Lijn, waar altijd wel een of
twee van de oceaan-reuzen gemeerd liggen, die den
beurt-dienst op New York onderhouden en de kleinere
zeehavens, waarmee Rotterdam begon toen 't als haven
stad eigenlijk nog in de kinderschoenen liep. Verderop
de S.H.V., de petroleum-tanks, de werven en rechts de
Lloyd, waar altijd wel een van de grijze zeekasteelen ligt,
die u in enkele weken in ons ontzagwekkend overzeesch
bezit brengen. En de Leuvehaven, de aken op stroom,
de Batavierbooten aan den wal van den overkant En
als u dan nog den lust kunt bedwingen om een boot te
Het spel der laadbruggen,
die 25.000K.G. steenkolen tegelijk opnemen en wegbrengen...
daverend geweld van dezen ochtend-inde-haven
op volle kracht, om u heen wilt hooren, dat u
inaar daar gaat het nu niet om, want als u
toch eenmaal een millioen verdiend hebt of
geërfd u kunt toch nooit weten dan zijn de
zachte kussens van een comfortabelen wagen
u misschien even lief als nu een tochtje door de
haven en daarom blijven wij dan maar bij de
voorruit en staren over ons stuurwiel het idéé
dat je zelf stuurt, als je goed voor een millioen
bent over het stuurwiel dus, naar wat verder
aan „schilderijtjes" voor ons opdoemt. Maar het is
één schilderij van het begin tot het eind I Hier zijn
het de enorme veem-pakhuizen aan de Maashaven,
daar is het de breede rivier zelf, die wij zien op
dezen zon-dooriichten wintermorgen. Goud-over-
VRUDAG 10 JANUARI 1930
...Hoe u den verkeersagent in de Van der
Takstraat ziet door de voorruit, hebben wij
meteen maar even fotografisch vastgelegd...
...Zie vanaf het Prinsenhoofd, dit uiterste punt
van het Noordereiland af eens, welk een prachtig
uitzicht hier de rivier biedt
goten is zij en fonkelend aan levenslust en energie, om te ver
dwijnen aan den einder in een gouden mist, waarin nog slechts
contouren van schepen, tanks, masten en gebouwen te
onderscheiden vallen. Schilderij na schilderij, het een al
mooier dan het andere Neen u zoudt toch uw millioen
niet waard zijn, want u zoudt ongeschikt zijn om de mooie
oogenblikken van het leven te genieten, wanneer u hier
met een 80 K.M.-gangetje zoudt langs stuiven! Zet dan
tenminste uw motor even af en stop aan de Maashaven,
waar de machtige transporteurs aan het werk zijn en kijk
eens uit als een dier ijzeren monsters, die tienduizenden
kilo's door de haven vervoeren, een heel scheepje als het
noodig is, u passeert met een vracht in de takels en let eens
°P, bij de Waalhaven, welk een buitengewoon interessante
werkwijze wordt gevolgd als tegenwoordig met behulp van
..caissons" nieuwe havenkaden worden aangelegd. Of rijdt
Daar is het de breede rivier zelf, die wij zien op dezen zondoorlichten
wintermorgen: goud-overgoten is zij en fonkelend van levenslust en energie
huren en uw veilige kussens te verlaten voor een tocht door
onze haven dan is dit alles toch eigenlijk niet goed aan u
besteed. Als deze vluchtige blikken door de voorruit, zoo als
wij ze hier gegroepeerd hebben op deze bladzijden, u verder
niets zeggen, niets doen, neen dan kunt u eigenlijk beter
den anderen kant op rijden en genieten van het uitzicht, door
de voorruit, op Duitsche bergen of Fransche heuvel-land
schappen, op Belgische bosschen of Hollandsche molentjes,
wat allemaal mooi is en allemaal prettig om naar te kijken,
als u toch in uw eigen wagen rond-toert maar geeft u ons
maar een ochtend als dezen in de haven van Rotterdam
FRANS VAN BERGHE.
