R. A CE-AUTO'S EN LIEFDE No. 9 EEN SPANNEND SPORTVERHAAL DOOR HANS DE LA RIVE BOX 854 VRIJDAG 10 JANUARI 1930 No. 43 Uit de richting van de renbanen kwam de stroom auto's en voetgangers. Hij hoorde vele malen zijn naam en „Gloria" noe men, doch hij schonk er geen aandacht aan. Zijn oogen staarden ernstig voor zich heen, alsof zij het meisje in de menigte hoopten te vinden. Hij schrok op door een luid claxongehuil en achter zich zag hij in snelle vaart.. de „King" aankomen. De menschen herkenden den auto en bleven staan. De „King" passeerde David zonder dat de bestuurder op of omkeek en onmiddellijk gaf David gas en begon hij de achtervolging. De „King" scheen haast te hebben, snorde door een onveilig signaal van een verkeersagent, zoodat deze het nummer opteekende. David bedacht zich niet en volgde, zoodat hij ook de wet overtrad, doch het liet hem koud. Hij joeg over de breede boulevards achter de „King" aan en zorgde eenigen afstand te houden, zoodat de ander door het lawaai van zijn eigen wagen den achtervolger niet hoorde I Het ging door steeds minder chique wijken en spoedig reden zij met een matig gangetje door de achterbuurten van de binnenhaven. Eindelijk draaide de „King" een lange, smalle garage in en deed David zijn „Gloria" achter een hoog beladen vrachtauto stoppen. Hij stapte uit en liep kalm naar de garage. Nu pas kon hij het gezicht van den coureur goed in zich opnemen. Een tamelijk magere man van een jaar of dertig met scherpe trekken en listige oogen. Hij duwde David op zij, wendde zich om, staarde hem eens goed aan en scheen zich toen te herinneren, dat hij dit gezicht reeds op de wed strijden gezien had. „Een oogenblikje.zei David kalm. „Ik wou u iets vragen 1" „Geen tijd...." antwoordde de ander, doch op dat oogenblik kwam een derde persoon op het tooneel. Een nog jonge man, die niet op David lette en regelrecht op den ander afging. Hij sloeg hem krach tig op zijn schouder en riep triom- phantelijk „Geluk gewenscht Mattio. je hebt toch nog flink gereden. We hebben nog wel eens kans op de volgende wedstrijden en het geld is goed...." Toen zweeg hij, omdat de coureur van de „King" een vcelbeteekenenden blik in David's richting wierp. Deze was bij het hooren van die woorden opgesprongen, alsof hij door een adder was gebeten. Hij staarde den jongen man aan en greep hem plotseling vast. „Tompsonhijgde hij: „Tompsonjij schurk Het was Tompson inderdaad. Tompson, die geld had gemist en wiens aanhoudend aandringen de verdenking op David had doen val len. Tompson.die David's zak mes had gestolen en dit onder zijn eigen jas had gelegd. Waarom Tompson, die in zijn vuistje had gelachen, toen de gehate David ontslagen was. Gehaat door hem, omdat David hem in verdachte straatjes had gezien, uit verdachte kroegjes had zien komen en om dat hij nu bang was, door David verraden te worden aan zijn su perieuren. In een oogenblik had Tompson zich losgerukt en was op den loop gegaan, de garage in. De man, die naar den naam Mattio had ge luisterd verdween op onverklaar bare wijze in een nauw steegje. David voelde zijn buit ontsnap pen. Zijn achterdocht en zijn wraak- K M. breed. Van deze geweldige watervlakte kan men in verschil lende richtingen steeds verder varen. Door de St. Clair-rivier is het verbonden met het Huron meer, terwijl de beroemde Niagara- watervallen zich tusschen het Erie-meer en het Ontario-meer bevinden. De sluwe Carver had zijn plannen wel goed uitge dacht! Na op listige wijze de niets kwaad vermoeden de Grace te hebben meegelokt, was hij in zijn nieu we race-boot eerst een eind de Detroit afgevaren om daarna het Eriemeer te bereiken. Was hij een week eerder gekomen, dan zouden grauwe ijsschotsen, die in het Eriemeer van eind November tot begin April het water kluisteren, de vaart van zijn boot hebben gestuit. Toch was zijn doel, het geheele meer over te steken naar Buffalo of verder, zeer gevaarlijk, daar er verraderlijke stroomingen zijn en de kenners van deze wateren slechts enkele routen bevaren Na zijn onderhoud met Grace had hij werkelijk een uur lang geen notitie van haar genomen. Hij was benieuwd naar de uitslagen van de autorennen, doch hij begreep best, dat hij vooreerst niet aan aan-wal-gaan kon denken. Wanneer het jonge meis je zou toestemmen in een huwelijk met hem, wan neer zij zich geheel naar zijn wil zou schikken, zou hij nog vóór den avond in Detroit terug kunnen zijn en hij was brutaal genoeg otn regelrecht met haar naar het „witte huis" te gaan en daar te ver tellen dat zij zich verloofd hadden en door een ongelukkige omstandigheid pech hadden gekregen met zijn nieuwe motorboot, waar zij een tochtje mee waren gaan doen. Hij had zijn plannen, zooals gezegd, goed in elkaar gezet, doch hij had ook aan de andere moge lijkheid gedacht, namelijk, dat Grace zou blijven weigeren Daarvoor had hij zijn koffers ge pakt en reeds op den trein laten zetten Daarvoor had hij zijn ka mers opgezegd en zijn geldzaken in orde gebracht. Zijn betrekking liet hij eenvoudig loopen, en daar hij geen schulden achter zou laten, zouden niet al te veel menschen hem gaan zoeken Want als Grace hem werkelijk zou tegenwerken, zou hij eenvoudig gevolg geven aan zijn bedreiging. Hij zou zich met haar verschuilen en op zijn gemak van zijn verboden vruchten gaan profiteeren. Geldzor gen zou hij niet meer hebben, werken zou niet meer noodig zijn. Hij had levensmiddelen voor een heele week aan boord en hij voelde zich zoo brutaal als de duivel zelf. En dat uur, toen de ranke, witte boot kalm in een kring rondvoeren hij zijn sigaretten zat te rooken in het zonnetje, dacht hij grinni kend aan al dat geld, dat nu zijn eigendom was geworden. Veel geld.... van een erfenis.... En hij lachte luid om de mop en liet zijn welverzorgde handen langs het mahoniehout van de kajuitkap glijden. De zon neeg ter kimme en in de verte verdwenen een voor een de zeilbooten. Er kwam een frissche bries opzetten en Carver besloot aan de onzekerheid een eind te maken. Hij dreef hier heerlijk rustig in zijn mooie boot op een wijde vlakte en behoefde zich voor geen mensch te geneeren. Hij had dien verduiveld handigen Tompson dat telegrammetje gezonden, reeds bij het wegvaren en wanneer hij den volgenden morgen eens voorzichtig poolshoogte ging nemen, was het gevoel kwam boven. Tompson moest gelogen hebben, toen met dat gestolen geld. Tompson was de eenige, die hem, David, volkomen zou kunnen rehabiliteeren bij Mr. Gloria.... En hij volgde zijn vroegeren fabriekskameraad in een klein achterkamertje, waar hij zich als een panter boven op hem wierp. Tompson vocht als een razende en daar David voelde, dat hij den ander onmogelijk in bedwang zou kunnen houden, drukte hij hem op den grond en bond hij handen en voeten zoo stevig moge lijk met touw vast, dat er in overvloed lag. Toen begon Tompson te schreeuwen en maakte David korte metten. Hij bond hijgend een lap voor den mond van den overwonnene en nam toen het terrein om zich heen eens op. Zijn aandacht viel op een telegram, dat geopend op tafel lag. Tompson zag David's hand reeds be wegen om het telegram te grijpen en als een bezete ne begon hij aan zijn touwen te rukken. Dit wekte David's argwaan op.... Zijn oogen vlogen over de letters. Met een kreet sprong hij op. Het telegram luidde Veilig in haven aangekomen stop Grace aan boord stop blijf voorloopig kruisen stop denk om afspraak Carver XVIII OP HET ERIE-MEER I_let Erie-meer is een der vijf groote meren van Noord-Amerika, althans een der vijf Canadee- sche meren. Het heeft de respectabele lengte van meer dan 400 K-M. en is op sommige punten ruimlOO Ach. arme liobbii

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1930 | | pagina 16