No. 49
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1930
969
De nog natte, zonbeschenen straatkeien weer
spiegelen vroolijk het rustige beweeg en vangen
de reflexen der oud-glimmende geveltjes op, van
bonte kleur en verscheidenheid, die het geheel
zoo'n vriendelijk aanzien geven, 't Was Vrijdag
vandaag.
D.w.z. dat het voor de propere Hollandsche
huismoedertjes eigenlijk Zaterdag" is!
En lustig wordt geklopt en geslagen op de klee-
den, loopcrs en matten, op de straat, omdat men
geen vrees kent voor oorverdoovend, versuffend
en zenuwvretend auto-verkeer, dat alles van den
weg vraagt. Hier geniet ge de bekoring, die er uit
kan gaan van het rustige, gezellige provincie
stedeke met één bioscoop. Waar de klare, ietwat
humoristische oogopslag van den rustigen provin
ciaal nog niet verstard is tot den schichtigen blik
als van angstig-opgejaagde vogeltjes, lijk me dat
steeds treft in de grootstedelingen, die immer
voort en door het leven jachten als bezetenen, ja,
als achternagezetenen
Maar leidt uit dat alles niet af, dat Vlaardingen
slaapt.
De visscherij-vloot moet die van Scheveningen
overtreffen.
De tonnage der pakket-vloot stemt u tot na
denken.
En plots wordt het oor verdoft door het ge-
klink op de scheepswerven het gesis der kranen
het orkest van den arbeid.
Krullen de stoom- en rookwolken, sissend en
verduisterend de hooge luchten in hijgen de kra
nen onder hun geweldige vrachten dreunen de
slagen door de gigantische, ijzeren rompen van de
zeekasteelen, die op de werven in reparatie liggen
op, in nevelige verten, de gewel
dige kranen, die als reuzen-armen
door de lucht gieren, fel beschenen
door de zon, die stralen, pijlen
licht laat ketsen van deze ijzeren
gevaarten. Vulcanhaven 1
Wat 'n bedrijf! Wat 'n bedrij
vigheid 1
Als 'n onmetelijk gouden plas
deint de haven in rusteloos beweeg.
Fel spuiten stralen stoom over die
gulden vlakte en blijven kleven
aan het rimpelend watervlak.
Indrukwekkend gieren de kranen
hun duizenden tonnen gewicht met
gemak over 't water. En vet hangt
de smoor van olie en benzine
rondom ons van de kleinereschepen,
die als dwergen langs de huizen-
hooge zeekasteelen voorttuffen tus-
schen ijzer, staal en water zoo ver het oog kan zien.
Da's Vlaardingen-Oost.
Vlaardingen, met z'n oud stedenschoon, z'n
beteekenisvolle visscherij, z'n vulcanhaven en z'n
landelijke pracht, Vlaardingen is 'n stad van
typische Hollandsche allures en bedrijvigheid die
we als Nederlanders met trots mogen aanwijzen,
wat ik in dit blad gaarne poogde te doen
Vlaardingen, Januari 1930.
A. A. L. GRAUMANS.
Frisch omspoelt de
wind den wandelaar hier.
Hoog slingert de dijk door
het lage land en kijkt
ge in de schoorsteenen
der kleine woningen die
hier verdoken liggen ach
terden dijk. Rust en stil
te. Reine natuur.
Vroolijk fietst 'n sol-
datengroepje deze stilte
door met het windje in
den rug. „Mekkert" 'n
geit, loeit 'n koe en scha
teren de kippen in dezen
vroegen voorjaarsdag, nu
alles reeds in zonnelicht
te baden ligt.
Er doemen voor ons
^OUDE TOL, EMOUS:Komt ge
langs landelijke dreven, waar de kale,
oer-oude booinen als trouwe wachters
staan voor ouderwetsche dorpshuisjes.
DE EERSTE HOOGSTEEQ ...waar statige,
oude kerkmuren oprijzen, hoog boven het hlok-
kerig gedoe van de roode pannendaakjes der
eenvoudige huisjes langs de vaart.
gaan de arbeiders af en aan in dezen wriemelenden
hoop van kaieidoscopisch bedrijf.
Tot ge plotseling weer komt in de rustige sfeer
van de omgeving, waar de tientallen platte schui
ten met de honderden melkbussen statig over het
water boomen waar leuke achterhuisjes met
trapjes en erfjes in de vaart uitmonden waar de
statige oude muren van de kerk oprijzen hoog
boven het blokkerige gedoe van de roode-pannen-
daakjes der eenvoudige huisjes langs de vaart,
die er in te spiegelen staan, dat ge lachen zoudt
van schoon genoegen.
Ge komt langs landelijke dreven, waar de kale,
oer-oude boomen als trouwe wachters verheven
voor de ouderwetsche dorpshuisjes staan.
En zoo nadert ge den Dijk, die in groote bocht
u voert langs de lage graslanden naar Vlaardingen-
üost.
VULCANHAVEN: Als 'n onmetelijke, gouden plas deint de haven
in rusteloos beween. Indrukwekkend nieren de kranen-reuzen
hun duizenden tonnen gewicht inet gemak over 't water. En
overal ijzer, staal en water, zoo ver het oog kan zien.
Picturaal doen hier de oude Vlaar-
dingers aan, op hun witte klom
pen, gekleed met den schippers-
bonker langs deze waterkanten.
