No. 51
VRIJDAG 7 MAART 1930
1013
van den sigarenfabrikant, „heb je 't al gehoord
Die postiljon, die zich den heelen avond zoo
aanstelt, heeft met een dame op zijn schoot
gezeten."
Maar op hetzelfde oogenblik had ze voor 't eerst
van haar leven spijt, dat ze haar mond had open
gedaan. Want wat moesten haar oogen aanschou
wen Juist danste haar dochter Hermine langs
haar heen, in het costuum van koningin der nacht,
zwart fluweel, met gouden sterretjes bezaaid. En
aan den achterkant vertoonde dit costuum zeer
duidelijk een witte plek, die als een Melkweg
tusschen en over de sterren heen lag. De
vrouw van den bakker dacht aan het witte
kleedingstuk van den Postiljon van Lon-
jumeau zij wist, dat wit leer niet altijd
onberispelijk wit is, zij combineerde, ze zei
,,o grut," en ijlde naar het buffet, naar haar
druk-bezigen echtgenoot.
De vrouw van den sigarenfabrikant had
óók een dochter, die als Zigeunerin me'
een roodzijden rokje op 't bal verschenen
was. Zij had geen flauw idee, dat genoemd
rokje eveneens met. witte vlekken was
versierd, anders had ze allicht niet aan de
vrouw van dokter Wolle verteld, wat ze
pas van de bakkersvrouw gehoord had. En
mevrouw Wolle vertelde het aan mevrouw
Terlaken, en die fluisterde het mevrouw
Van der Zijden in 't oor, en zoo ging het
verhaal al verder en verder, en vele oudere
dames keken perplex naar het midden der
zaal, naar de dansende paren; tal van jonge
dames vertoonden witte vlekken aan haar
kleurige kleeding.
Oscar wandelde óók eens een keer naar
het buffet, toen er een heer voor zijn voeten
trad. „Mijn naam is Vilt," zei die. ,*U hebt
met een meisje op uw schoot gezeten."
Oeijoei, dacht Oscar, arme Ida
„Dat was mijn dochter," ging de bakker
voort.
Oscar schudde het hoofd, maar dat hielp
hem niets. De bakker had 't maar over ,,be-
teekenen" en „compromitteeren" enzoovoort,
en toen hij nog midden in zijn redevoering
was, kwamen er van verschillende kanten
andere heeren in de vuurlinie, en die hadden
allemaal hetzelfde verwijt tegen het nu lang
niet meer sneeuwwitte kleedingstuk,
en ze zeiden allemaal „meneer, u
hebt met een dame op uw schoot
gezeten
Op dringend verzoek van het so-
ciëteits-bestuur moest Oscar het bal
vroegtijdig verlaten. Hij was al een
minuut of vijf thuis, toen doctor
Batist, leeraar in de physica aan de
H.B.S. van het stadje, de ontdekking
deed, dat de jaquet-panden van den
eigen verdenking tegen Oscar voelde verdampen, het
allergelukkigst was Oscar zelf. Want zijn populariteit
werd zoo groot, en de talrijke vaders voelden zich
zoodanig verplicht, om'het begane onrecht goed te
maken, dat de Raad zijn ambtenaarssalaris op een
ongehoorde manier vergrootte.
Toen heeft Oscar, figuurlijk gesproken dan, zijn Ida
in het publiek op den schoot genomen.
....zij «aal als middeleeuwsche ridder.
Peinst zij in de keuken over haar romanheldin....
En de kordate huisvrouw, die de leiding heeft over een gezin, kan haar
heerschzuchtige neigingen ook op Carnaval niet afleggen..,.
....dan hult zij zich voor een
paar uurtjes in hermelijn, dat
gewoonlijk alleen koninginne-
schouders drukt.
ontvanger Fiber witte
vlekken vertoonden.
Hij meende te mogen
aannemen, dat de ontvan
ger althans niet op den
schoot van den postiljon
had gezeten, overwoog
verder, dat iedere mensch
twee kanten heeft en bij
gevolg ook aan twee kan
ten kan afgeven, greep
ten slotte, om aan zijn
wetenschappelijke rede
neering een bewijs uit te
praktijk toe te voegen,
den zweep, dien de pos
tiljon in de haast had
moeten achterlaten, en
klopte daarmee op de
zittingen van alle stoelen
en banken. En iederen
keer, als er ergens een
wit wolkje opsteeg, zei
de geleerde tevreden
„Aha, hier heeft hij ge
zeten
Gelukkig waren de va
ders en moeders, nog ge
lukkiger was Ida, die zelf
niet verdacht was en haar
