KINDERLIEDJES
door Leo van Breen OP DE
102
VRIJDAG 25 APRIL 1930
No. 6
WILHELMINADORP nabij Goes mag zich verheugen in het bezit
van een ondoordringbaren tol. Dat de boerenwagens er zich
weinig om bekommeren, bewijst wel deze foto, waarop we zien,
dat de wagen er rustig omheen rijdt.
de schoolversjes. Leuk is het volgende spotliedje
Maar de Schouwsche jeugd schijnt meer ondeu
gend geweest te zijn, dan de Zuid-Bevelandsche.
Want daar vindt men de variatie
A. B. horretje,
de meester heeft een snorretje
A. B. bat,
de meester heeft een dikke g.1
A. B. horretje, 4)
de meester (h)eit gin snorretje
A. B. baerd,
de meester (h)eit een staert.
(Z.-Bev.)
Knip, knip, tangetje
Oom naegeltje is doad.
Het was al een oud mannetje,
dat bedelde om z'n broad.
(Noord-Beveland)
En dan 't liedje, dat door de kinderen als een
gebed werd opgezegd, wanneer de tanden wisselden:
De draaibrug over het Goesche Kanaal. De brugwachteres, die reeds meer dan 25 jaar dezen dienst vervult, in actie.
't Was nog gin (h)alf achte.
'n Pruumpje tabak,
de flodder 8) in de zak,
en zo sloeg 't (h)alf achte.
Een algemeen bekend liedje vindt men in Zeeland
in dezen vorm
Ute kesse paeretje 9)
Wie riedt er mee naer stee
Brieng voe.... 10) 'n koekje mee
'n koekje mie u) vier (h)oekjes
An de kantjes dun en smal.
'k Weet wè(l) wie 'k 't geven zal.
An die zoete.10)
(N.-Bev.)
De vier laatste regels worden op sommige
plaatsen vervangen door
Ondeugende liedjes vindt men trouwens te over.
We zullen een van de „netste" uitkiezen
Twee cent en (h)allef blom van zwaevel,
Twee cent en (h)allef puupkaneel.
't Is voe 5) Griete om te schiete,
't Is voe Arjaen om of te gaen 8).
Een ander liedje, behoorende tot de z.g. „nonsen-
se-verses" is
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7,
Annekje met 't bultje kwam ik tegen
op het groene bruggetje.
'k Keek op de kas 7)
(h)oe Iaet of 't was.
Muus, muus, 2)
brieng m'n nieuwe tand tuus t
Rotte, rotte, 8)
laet m'n ouwe tand verrotte 1
(N.-Bev.)
ooit zullen we de liedjes vergeten, die we als
kinderen van onze moeders hebben geleerd
in de heerlijke schemeruurtjes van den
winterdag of bij bijzondere gelegenheden jaar
dagen, Sinterklaas, Kerstmis en oudejaar.
Toch waren 't meest weinigzeggende liedjes
de tekst was veelal onsamenhangend en het rijm
en de muzikale tekst moesten alles goedmaken.
Maar dat deden ze dan ook ten volle. Wij willen
hier enkele van deze liedjes opteekenen, omdat er
op dit gebied in Zeeland nog weinig is gedaan,1)
en deze liedjes toch in menig opzicht belangrijk
mogen worden geacht.
De meer bekende zullen wij hier niet vermelden
en ook niet de liedjes waarvan wij zeker weten,
dat ze ook elders worden gezongen.
„Ik herinner mij dit rijmpje, dat moeder placht
op te zeggen als ze onze nagels knipte", schrijft
Dr. P. J. van Melle ons
Kijkje in de Dorpsstraat te Wolf-
taartsdijk. Links op den voorgrond
het oude Raadhuis, dat onlangs
verkocht werd. Van het nieuwe
Raadhuis plaatsten we reeds 'n foto.
Er zijn zeer veel wiegeliedjes. Een der aardigste
is wel het volgende
Sjok, sjok,
om 'n nieuwe rok
den ouwen die is verslete
d'r zitte zo vee(l) kebietertjes in,
die zouë ons meisje (veintje) op-ete.
(N.-Bev.)
Maar de kinderen wor
den grooter, en dan komen
