No. 11
VRIJDAG 30 MEI 1930
209
Toch kunnen wij nog méér doen, dan ons den
heerlijken jeugdtijd herinneren.
Wij kunnen de jeugd in haar doen en laten
gadeslaan. Wij kunnen met haar meeleven en dit
zal ons ongetwijfeld genoegen schenken. Wie
enkele uurtjes vrij heeft, moet op 'n Zaterdag- of
Woensdagmiddag maar eens een kijkje gaan nemen
op een der openbare „speelterreinen" van onze
uitgebreide stad. Zoo togen wij er op een Woens
dagmiddag op uit, om de kinderen te observeeren
in hun verscheidenheid van spelen op het „Land
van Hoboken".
Het was een lust, die kinderen in hun spel te
zien, dat dikwijls niet alleen een spelen is, maar ook
een onbewust oefenen voor het moeilijke leven,
dat de meesten van hen ongetwijfeld wacht. Wij
hebben het wijde land van Hoboken geheel „ver
kend" en, niet zonder moeite en opmerkzaamheid
en al te groote belangstelling van de zijde van het
jeugdige publiek, verschillende aardige momentjes
vastgelegd voor onze lezers. Onze bedoeling was,
het kinderspel in zijn variatie te kieken. In hoeverre
wij geslaagd zijn, mogen de lezers zelf beoordeelen.
Wij hebben voorts, na onzen tocht, de volgende
gelukkige conclusie getrokken. Onze stad heeft
een kloeke, flinke, frissche jeugd, die veel belooft
voor de toekomst. Frappante staaltjes mochten
Pientere visschertjes, die er uit halen, mat er in zit!
„Hei, t mas in de MeiHjj vragen ook de aandacht der lezers ooor de prachtige om
geving der lustig spelende kinderen, die een rondedansje maken om hun koninginnetje.
Na het spelen is het rusten zoet, vooral als men toevallig zoo'n fijnen boomstronk
vindt, maar men ook een Jiot' van kan maken.
„Nadat men het moeste opperhoofd der Roodhuiden, den
„Springenden Panter", had verjaagd, rustte men mat rond
het marme vuur in de mijdt' prairie
wij immers zien van geest en durf, van doorzet
tingsvermogen en overleg, van gulheid en vreugde
Rotterdam kan gerust zijn. Het spel der kinderen
is daarvan het bewijs. De ferme ouderen zullen
even ferme opvolgers vinden, vol levenslust en
ondernemingsgeest.
Voorloopig echter zien wij de kinderen maar
't liefst spelen er wij raden hun dan ook nog aan
„Frisch op maar kinderen, vroeg of spa,
Den lieven, langen dag.
Loopt over 't veld kapellen na,
Zoolang het duren mag."
Moge die tijd van spel en onbezorgdheid nog lang
duren voor u. ^Te vroeg komt de dag, dat de ernst
vail 't leven u vastgrijpt, dat de zorgen en beschou
wingen komen opzetten. Mogen dan de Engelen
van de Liefde en de Wijsheid u geleiden op den
moeilijken levensweg. Dit wenschen wij u allen toe,
kleinen van thans, die eens grooten van later zult
worden
En bekijkt nu uw eigen spelen maar eens goed.
Uw ouders zullen er ook ongetwijfeld van genieten
en er vreugde om smaken.
