door Joh. W. Broedelet 232 VRIJDAG 6 JUNI 1930 No. 12 haar terecht, „je moet 'n tikje ge- indigneerd doen, net al$of je me te vrijpostig vindt. In je hart ben je na tuurlijk verrukt met dien kus Olivia Warehain is 'n vrouw - maar je wilt 't nog niet weten, althans niet in 't eerste bedrijf. In 't tweede Iaat je je weer gaan. Maar zoover zijn we nog nietl" En nu kwam die heerlijke, ironische en gevoelige scène 1 O, wat had hij die altijd met lust ge speeld 't Zette 't stuk zoo sterk in en bij de première Nee, z'n werk boeide 'm veel meer. Enhij hield van z'n vrouw, Linda. Toch, h'm, interesseerde 't 'm, dat de laatste week avond aan avond dezelfde dame op dezelfde plaats in dezelfde loge 'm opvallend enthousiast toejuichte. Wie was ze De acteurs noemden 'r al Loge 6 (de loge, waar ze steeds op stoel 2 zat) en plaagden Linda met die nieuwe adoratrice van 'r man. Linda glimlachte maar eens. En Paul haalde hooghartig de schouders op. Zoo'n mal mensch Maar in z'n hart zag 't er niet zoo rustig uit. Ze begon 'm te boeien, die onbekende vrouw, die, althans zoo uit de verte gezien, werkelijk 'n schoon heid wasTegenover z'n vrouw had-ie zich echter caché te houden. Haha, hij moest nu ook in 't werkelijke leven Lord Gordon spelen, den man, die al z'n diepere gevoelens meesterlijk verborg I Waarachtig, 't werd nog romantisch. Den avond van de eerste reprise van ,,Haar Eerste Echtgenoot" was Paul heel vroeg in z'n kleedkamer. Hjj trad er wat haastig binnen, want de portier had 'm 'n briefje gegeven, dat 'm DE REPRISE al voelde ie, dat daarmee 'n groot succes werd voor bereid. Lord Gordon was dan ook een der mijlpalen geweest in z'n carrière, een zijner grootste triomfen op elk gebied. Hij zag nog de loges met de aanbidsters, die haar binocle niet van 'm aflieten. Ja, die hofmaak- sters, die.... maar daar ontbrak 't 'm lieden zelfs Lniet aan. Drommels, hij was immers nog jong 1 Dat viel dus allerminst te ver wonderen. Alleen, hij was er met de jaren 'n beetje onver schillig onder geworden. De liefde was zoo'n oude betoovering, die zeiden iets nieuws meer bracht. Er zou dan 'n reprise gaan van 't stuk, dat vóór tien jaar zoo'n furore maakte „Haar eerste echtgenoot." Wie wist, dééd 't ding 't 'm weer niet Die oude successen leverden zoo vaak 'n groote verrassing op. In 't nieuwe zat 't 'm niet altijd. Integendeel! En hij speelde z'n oude rol weer van Lord Gordon, den man die onder 'n schijnbaar flegma zoo'n brandenden hartstocht verborg. Iemand die uiter lijk van 'n eeuwige kalmte was, hoe hij innerlijk ook werd bewogen Triomfen had hij er indert'jd mee gevierd, 'n Rol dan ook, als je 't genre 'n beetje beheerschte, waar alles mee viel te doen. Hoe zou 't publiek thans tegenover z'n creatiestaan? Op de eerste de beste repetitie was hij er dadelijk weer heelemaal in. Wonderlijk, hoe hij zich alles na zóó'n tijd hoeveel rollen had hij in die jaren niet gespeeld nog precies herinnerde 1 Hij kwam op uit de voorste deur links, ging zitten in den fauteuil in 't midden en als hij zei „Ja ja, het leven gaat voorbij en eens zal niets er meer aan herinneren, dat we leden en gelukkig waren en hoopten en vertwijfelden," stond hij op, stak 'n sigaret aan en ging kijken door 't raam, achter grond rechts. Dat klopte alles prachtig. Dat kon hij nu den regisseur vertellen, die dat stuk voor 't eerst op te knappen had En na 'n korte stilte, waarin hij tweemaal zuchtte en zich vermoeid over 't voorhoofd streek, kwam zij binnen. Lady Olivia Wareham, tweede plan links. Zjjn vrouw speelde nu die rol. Vroeger werd ze vervuld door.... Alice White. Alice Wat had hij hij was toen nog niet getrouwd veel van haar gehouden I O, 't was 'n kort maar hevig geluk ge weest. Toen was ze naar de operette gegaan en hij had 'r uit 't oog ver loten. „Wel, hoe maakt u 't vroeg z'n vrouw, in 'r rol. „Nu u er is, gaat 't me natuurlijk goed," antwoordde Paul Daingerfield als Lord Gordon en hij kuste 'r eer biedig de hand. Zij glimlachte ge streeld. „Nee," wees hij De Dnitsclie legermanoi'unres bij Oerlijn. Een nerdekl opgesteld machine-gemeer ter afmering nan nliegtuigaanonllen in actie. Springbron in het park nan het slot Srhönnbnm.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1930 | | pagina 12