VRIJDAG 18 JULI 1930
De arbeidzamen: een moderne toonladder uit het lied van den arbeid
Morgen zal de visschersboot weer zee kiezen.
Daarom worden de fusten met frisch zout
bij groote hoeveelheid aan boord gerold.
Teoordeelen naar 'tgrooteaantal„kantjes",
dat men hier op den wal ziet, is de vangst
niet slecht geweest.
„Is ze fijn of niet?" 't Is of de knecht
van den schipper ons deze vraag stelt,
terwijl hij met trots een deel van de vangst
laat zien.
en dan wil het ons voorkomen, da
met deze at te groote voortvarendheid,
om „Nieuwe, nieuwe!" te krijgen, de
wijsheid toch bedrogen wordt I Hoe
het ook zij, het visscherijbedrijf te
Vlaardingen, druk of minder druk, is
steeds levendig en interessant genoeg om
er eens nader kennis mee te maken,
hetgeen wij ten behoeve onzer lezers
dan ook deden. We hebben de
visschersbooten gadegeslagen, terwijl
de volte tonnen met heerlijke Hob
landsche haring werden gelostwe
waren er getuigen van, hoe de vaten
met frisch zout aan boord werden
gerold van de straks vertrekkende
schuiten. We bewonderden het fraaie
veilingsgebouw, waar de visschen bij
massa's worden verkocht. We be
zochten de reederijen en vooral de
haringpakkerijen en kuiperijen. En
ten slotte zijn we wat buitenaf gegaan
om het hoogst interessante bedrijf
der N. V. Taanderij en Nettendrogerff
Een kijkje in de uitgebreide drogerij „Vlaar
dingen". Hier worden de netten, na getaand te
zijn, te drogen gehangen. Een deel van 't per
soneel ving de fotograaf meteen in zijn netten.
Vlaardingen In oogenschouw te nemen. Hier werden we door den
vriendelijken bedrijfsleider rond gevoerd over de wijde terreinen,
waar, zeer schilderachtig, een groote hoeveelheid netten hing, om
getaand en gerepareerd te worden. En de flinke, vroolijke Vlaar-
dinger meidenvonden het maar wat fijn, om even voor „Groot
Rotterdam" te poseeren, te midden van haar noesten arbeid, 't
Schonk immers nog eens wat afwisseling, waarvoor de jeugd
steeds graag te vinden is. Nog vluchtig zagen we de afdeeling
tgcri;met haar kloeke paarden en daverende wagens, om dan van
het interessante haringbedrfjf te Vlaardingen voorloopig afscheid
nemen IVe willen hopen, dat aan 't eind van het haring-
seizoen mag blijken, dat „een en ander'' nog goed is meegevallen,
waarop misschien nog wel een kansje bestaat. Want haringen
worden er steeds gegeten, vooral als men nog even de waarheid
wil bedenken van het oude spreekwoord:
Haring in het land,
Dokters aan den kant."
