m
VRIJDAG 14 NOVEMBER 1930
No. 3^
Boomenweelde in het Noord-
Bevelandsche landschap.
We hebben de knot
wilgen, die in keurige
rijen marcheeren langs
de slooten In de weiden.
De trotsche kastanje in de
Dorpsstraat van Sint Laurens.
Wij Zeeuwen een nuchter volk, dat toch
van poëzie houdt. Vroeger tenminste. Hoe
veel dichtwerken zijn er in den loop der
tijden, vooral in de gouden eeuw, niet in Zeeland
verslonden En nu leest men geen gedichten
meer. Deze liefhebberij is met den laatste der
groote volksdichters, Tollens, begraven. En toch..
En toch kunnen we de stemming die deze najaars
dagen in ons opwekken niet beter uitdrukken dan
de Duitsche dichter Rilke in een van zijn verzen
deed. En ik zal het er op wagen, het hier te
vertalen
Herfstdag
Heerhet is tijd. De zomer was zeer groot.
Leg nu uw schaduw op de zonnewijzers,
En laat de winden op de velden los.
Beveel de laatste vruchten rijp te zijn,
En geef haar nog twee Zuidelijke dagen
Dan is met haar de zomer heen. Wil jagen
de laatste zoetheid in den zwaren wijn.
Wie nu geen huis heeft, bouwt er zich geen meer,
Wie nu alleen is, zal het zeer lang blijven,
Zal waken, lezen, lange brieven schrijven,
En zal in 't bosch onrustig heen en weer
zoekende gaan, terwijl de blaren drijven.
Herfst, weemoed. De zomer is voorbijde eerste
hagelbuien hebben hun intocht gehouden, de
velden worden leeg en kaal.
En de boomen verliezen hun bladeren.
De boomen. We hebben in Zeeland veel mooie
boomen.
We hebben de knotwilgen, die in keurige rijen
marcheeren langs de slooten in de weiden. We
hebben de zilverbladige populieren, een
zaam zingend op kronkelende dijken.
En er zijn de stoere olmen, die men
overal ziet en blijft zien ondanks de veel
verspreide ziekte die overal haar slacht
offers maakt. Dan vinden we nog, spaar-
zasm hier en daar, andere soorten kas
tanjes met hun boeketten roode of
witte bloesems en koperroode beuken
met zware, ineengedrongen stammen en
trotsche kruinen.
Maar de boomen zijn niet overal
eender. Het mooist zijn ze, waar ze
onbeschut staan, blootgesteld aan den
invloed van weer en wind. Dat is op
Schouwen. Daar, in het duinlandschap
vindt men prachtige exemplaren scheef
gegroeid onder den invloed van den wind.
Een Vlaamsche schilder, dien ik er heen
bracht, schilderde ze als menschenge-
stalten met wanhopig zwaaiende armen...
En die impressie wekken ze ook op.
Men zie slechts naar de foto met de
