IN GES
HET GENOEGLIJK!
VERAANGENAAMT
IV yiet dit „in gesprek" bedoelen
we niet het stereotiepe ant
woord, dat de telefoonjuffrouw
ons, vóór de mechanische aan
sluiting, dikwijls moest geven,
neen, we meenen hiermee het ge
noeglijke praatje, dat het leven
zoo vaak veraangenaamt. Zoo
eens even een aanspraakje, het
wisselen van enkele onbeduidende
woordjes, kan als zonneschijn in
de samenleving zijn. De gemoede
lijke mensch zal er dan ook gaarne
„De beestjes brachten nog wel goed grid op.
toe overgaan. Als hij een familielid vriei
hier of daar, „stopt" hij even in d( n voc
en ontspant zich. Het vriendelijke plaatje i
oase langs den zanderigen weg vflj alk
afleiding, een rustje, een geestelijk» Care
trouwelijkheid, een portie vriendschap, wi
genoegen, een flitstje interessantheid.' 't
„Ik wou, met Sint Niclaas, zoo graag een spoortje hebben en een k l'tru
prenteboek, enne
„Beslist, ik reed Doorzichtig, maar
dat oude heertje slak erg dom
oner. Gelukkig liep alles goed af."
„Eens in de weck kook ik erwtensoep. Daar
smullen ze dan allemaal extra pan".
N
„En, gaai 't goed met het kleintje,
mevrouw
„Ja, uitstekend. Dank U voor de
belangstelling I'
„Als „ie" mij nu maar geen beurt geeft,
parimiddag, mant ik weet er geen snars pan".
