4 vlo. 44
VRIJDAG 16 JANUARI 1931
863
Op de dorpen iuistrrt de fanfare elkefeestelijkheid ntet haar muziek op.
den luisteraar komen,
kan deze genieten.
De mop van den
boer, die tijdens een
concert tegen den
eigenaar van een
schuiftrompet riep
K& je 'm d'r nie uut-
kriege zal zeker wel
niet in Zeeland zijn
ontstaan. Daar kent
men de instrumenten
wel zoo'n beetje.
Talrijk zijn in Zee
land ook de straatmu
zikanten. Ze zijn bij
het publiek zeer gezien
en ieder loopt z'n deur
uit om eens even te
luisteren. Daarnaast
de orgels. Vroeger
ik heb ze in Zierikzee
nog gekend de zg.
„flesschenorgels", die
een erg naargeestig
geluid gaven. Deze zijn
nu uit den tijd, en men
De hoempa's.
een hartverscheurend concert gegeven.
Het fanfare-corps is er in Zeeland altijd
bij als er iets te doen is. Het jubelt burge
meesters in en later weer uit. Het blaast
„op de tente" gedurende den zomer. Het
luistert allerlei sport- en andere feesten
op. Het brengt serenades. Vooral dat
laatste is heel belangrijk. Als iemand
zoo ongelukkig is, 25 jaar getrouwd te
zijn, dan heeft ie per omgaande een
heel muziekgezelschap voor de deur en
naderhand in huis. Maar laten we hier
het zwijgen toe doen.
Zware concurrentie is er echter van
de mandoline- en mondharmonica
gezelschappen, die tegenwoordig zeer
in trek zijn. Deze hebben ook al een
vast publiek veroverd dat hun
prestaties zeer waardeert. Vooral
wanneer deze over het water tot
Koperen Ko, de lieveling
der bewonderende jeugd.
De kleine muzikantjes met
de groote instrumenten.
ziet nu zelfs groote piere
menten op wagens door
de straten rijden.
Een bijzondere attractie voor de jeugd
is „koperen Ko". Elk jaar met de kermis
verschijnt deze baas met zijn koperen
punthoed en zingt allerlei eentonige maar
griezelige liederen. Men zie maar eens
op het plaatje, met welk ontzag het
kleine meisje naar den muzikant op-
gluurt. Trouwens, de aandacht voor den
speler is grooter dan voor den fotograaf,
die zich over 't algemeen toch ook zeer
in de belangstelling van de jeugd mag
verheugen.
Muziek is er in Zeeland overal. Voor
den dans, of zonder den dans, maar toch
muziek. En als de gewone instrumenten
zwijgen, dan zorgt de wind voor de
muzikale illustratie van onze gedachten.
Hij blaast in de schoor-
steenen, en daartusschen
dringt zich het zwaar
moedig geluid van de
talrijke booten op de
Schelde.
B. De stdisi.
