E!
Len lil pinch troepje ponnen zij.
ge caféAiiinmt gelegen, dal evenals ons Weekblad
n Gmmnlleidamkoos.
Nog een overzicht der nele opgelegde schepen,
die gedioongen zijn tot rust. Hopen en ver
trouwen we, dat spoedig betere ty den aankomen.
ter" enz. enz. Toen wij die schepen-stad wat nader
wilden zien, leek 't ons nog al moeilijk haar te betre
den en te doorkruisen, maar de straten zijn goed aan
gelegd. Loopbruggetjes brachten overal de verbinding
tot stand; roeibootjes en scheepsladders zorgden daar
tevens voor. In deze eigenaardige stad van schepen
en booten komt geregeld de bakker, slager, enz., op
bezoek, teneinde de bewoners van het noodige te
voorzien. Wij waren zoo gelukkig om die boodschap
pers mede te kieken en bieden onzen lezers een
belangrijke serie aan van de opgelegde schepen. We
hopen echter, dat de stad-op-het-water spoedig NIET
meer zal bestaan, als betere tijden zijn aangebroken.
Langs de straten van de sche-
l>enstad in de Waalhaven.
dige hongersnood heerschtl Men zou daaruit
met recht kunnen concludeeren, dat aan de
maatschappelijke inrichting en ordening nog
wel het een en ander ontbreekt! Ook vele zee
schepen (vrachtbooten) liggen er rustig bijeen,
slechts bemand door de z. g. wachters. Het is
typisch, kennis te nemen van hunne namen,
waarin soms veel poSzie schuilt: „Minnewa-
■~„,Winne'valer" ,„Zwartewaler", „Molen
water" in hun gedwongen rust. Welk 'n
mooie scheepjes" zijn ze echter.
De eenigszins moeilijke entree van een zee-vrachtbootMen
moe! een heelcn ..klim" maken om aan boord te komen.
Hroviandeering aan boord van een der zeebooten, die toevallig een lading
had gekregen voor den Congo en dus de schepenstad verlaten ging.
