N aar Je BI oem tollen velden 1
No. 7
VRIJDAG 1 MEI 1931
135
De Directie van GROOT ROTTERDAM heeft het plan opgevat om
de abonné's in de gelegenheid te stellen, op aangename wijze een
bezoek te brengen aan de BLOEMBOLLENVELDEN. Eiken dag
zullen twee
SCHITTERENDE AUTOTOCHTEN
per LUXE AUTOCAR naar de BLOEMBOLLENVELDEN worden
gemaakt. De eerste tocht vangt aan des morgens te 9.36. De tweede
tocht des namiddags te 2.30. Vertrek vanaf den Cootsingel, via Den
Haag, Wassenaar, Katwijk-binnen naar Noordwijk. Hier wordt een
kwartier stil gehouden, tijdens welk oponthoud aan de deelnemers
een gratis consumptie wordt aangeboden. Daarna voortzetting via
Noordwijkerhout.Sassenheim, Den Haag en terug naar den Coolsingel,
waar het eindpunt is. Elke tocht duurt ongeveer drie en een half uur,
waarbij de mooiste streken worden bezocht. Iedere deelnemer krijgt
een gereserveerde plaats, waarop hij gedurende den geheelen rit
het recht behoudt.
PRIJS PER PERSOON F 2.73
Aanmeldingen en inlichtingen aan het Bureau van Groot Rotterdam,
Stationsweg 24, Telefoon No. 50540. Teneinde zeker te zijn van eenc
plaats, verdient bet aanbeveling zich tijdig aan te melden, onder
opgaaf van den datum waarop men aan den tocht wenscht deel te
nemen, met de mededeeling ofdit des morgens of des middags zal zijn.
„Mijn zoon brak met mij om een reden, die alleen ons
beiden betreft. Maar hij zag van zijn huwelijk met Dorothy
Trelane af voornamelijk om een andere reden. De reden van
zijn breuk met mij gaat alleen ons beiden aan, zooals ik al
zei, maar ik wil u wel vertellen, waarom hij zijn verloving
verbrak dèt was, omdat ik hem bij ons laatste onderhoud
heb medegedeeld, dat zijn moeder krankzinnig is -of," viel
de oude man zichzelf in de rede, „als de geschiedenis, die
u mij juist vertelt, waar is, dat moet ik zeggen, dat wij in de
veronderstelling verkeerden, dat zijn moeder krankzinnig was."
„U wilt zeggen, dat zijn moeder, of beter gezegd uw vrouw,
krankzinnig stierf
„Ik heb niet gezegd, dat zij stierf; zij wordt verpleegd in
een inrichting, waar zij al sind; de geboorte van haar kind
is. Wanneer hetgeen u mij zoo juist hebt medegedeeld, waar
is, en ik heb geen reden om daaraan te twijfelen, dan komt
dat merkwaardig overeen met een van haar voornaamste
dwanggedachten
„En die is
„Dat iemand haar kind weggenomen heeft 1"
„DanHodgon zweeg plotseling en dacht een oogenblik
ernstig na, „dan zou het er haast op lijken, dat zij langs
een of anderen onderbewusten weg het besef heeft gekregen,
dat het kind, dat Nanny heeft verruild, niet het hare
was en dat zij haar eigen kind verloren heeft. Het is hoogst
merkwaardig."
Weer haaide Drummond mèt de beweging, die zoo karak
teristiek van hem was, de schouders op.
„Wie kan dat allemaal bewijzen vroeg hij. „Niet de
medische wetenschap, met alle respect voor uw kennis Dat
verhaal van Nanny is volkomen nieuw voor mij, maar ik ben
geneigd aan te nemen, dat het waar is. De jongen, dien ik als
mijn zoon beschouwde, is mij, eerlijk gezegd, altijd buitengewoon
onsympathiek geweest en ik geloof, dat hij ook nooit van mij
heeft kunnen houden. Wij hadden niet de minste innerlijke
gemeenschap en ik heb mij dikwijls afgevraagd, hoe het kwam.
dat wij zoo absoluut vreemden voor elkaar waren. Maar hetgeen
u mij verteld hêeft, zou dat gebrek aan sympathie kunnen
verklaren."
Gedeeltelijk, niet heelemaal," dacht Hodgon, terwijl hij naar
het harde, norsche gezicht van den ouden Drummond keek,
maar hardop antwoordde hij„Er is geen enkele reden om
aan de waarheid van Nanny's bekentenis te twijfelen. Zij was
absoluut eerlijk, toen zij wist, dat zij sterven ging. Ik heb
haar verklaringen woordelijk opgeschreven en zij zette haar
handteekening er onder. Ik had er geen idee van, dat uw
vrouw.
„In een inrichting voor zenuwzieken was Natuurlijk niet.
(Wordt voortgezet)
De Reederij-kade Ie Rotterdam.
drukking, die zelfs een menschenkenner als Peter
Hodgon niet onmiddellijk kon verklaren, maar
van verlegenheid of schrik was geen sprake.
„Nanny?" herhaalde hij rustig. „Ja, ik herinner
mij haar van jaren geleden, maar ik heb haar in
tijden niet gezien. Ik heb wel eens hooren bewe
ren, dat ze doorgaat voor een soort waarzegster
of iets dergelijks."
„Dat is zoo, of liever, het wès zoo, want Nanny
is gisteren gestorven."
„Gestorven O, ja, u sprak over een stervende
vrouw. Maar ik begrijp nog steeds niet, wat ik
daarmee te maken heb."
„Dat zal ik u zeggen u neemt een belangrijke
plaats in in de bekentenis die Nanny mij op haar
sterfbed deed u en uw zoon."
„Ik?" Weer vloog die eigenaardige uitdrukking
over zijn gezicht. „Wat mijn zoon betreft.." hij
haalde de schouders op, „ik kan nauwelijks be
weren, dat ik een zoon heb. Mijn zoon heeft een
meeningsverschil met mij gehad en tengevolge
daarvan heeft hij een paar maanden geleden
heelemaal met mij gebroken."
„De geschiedenis, die Nanny vertelde, betreft
hoofdzakelijk hem," ging Peter voort. „De oude
vrouw deed mij mededeelingen, die betrekking
hebben op zijn geboorte. In dien tijd verpleegde
zij een dame, die op Dorlton's boerderij, de tegen
woordige „Eenzame Hoeve" logeerde en die dame
kreeg op of omstreeks denzelfden dag als uw vrouw
een zoon."
„Nu.... en wat zou dat?"
Drummond vroeg het kortaf, volstrekt niet
onvriendelijk of onbeleefd, maar Hodgon verbeeld
de zich, dat er toch iets van angst in z'n stem klonk.
„Oude Nanny schijnt in dien tijd zeer
bijzondere gevoelens van genegenheid
voor u te hebben gekoesterd en voelde
zich geroepen u een dienst te bewijzen,
zonder dat u het zelf wist," ging
Hodgon langzaam voort. „Zij vertelde
u nooit en evenmin aan iemand
anders dat het pasgeboren kind
van uw vrouw kort na de geboorte
stierf."
Nu schrok Drummond hevig en
hij staarde naar Hodgon, alsof zijn
bezoeker plotseling zijn verstand had
verloren.
„Het kindje van uw vrouw stierf,"
herhaalde Hodgon, „en de oude Nanny
verruilde het kind van de dame, die
op de boerderij logeerde, met den
gestorven baby. Ze wilde u den erf
genaam bezorgen, waarnaar u, zooals
ze scheen te weten, verlangde, maar
de jongeman, dien u altijd als uw zoon
beschouwd hebt, is uw zoon heelemaal
niet. Hij is de zoon van mevrouw Pa
mela Carmichaëi."
„Niet mijn zoon Is Alan dan mijn
zoon niet Eigenaardig, buitengewoon
eigenaardig Dat verklaart misschien
het gebrek aan wederzij dsche sympa
thieendan had hij Dorothy
Trelane ook kunnen trouwen," voegde
hij er met een schijnbaar gebrek aan
logica bij.
„Ik begrijp u niet goed," zei de
dokter aarzelend.
