MÈÊW
-
HBkSHI
IIIMIIIR
Ann het uduinaplein. met haar fraaie landhuisjes
Men lette op den vriendelijken, eenvoudigen boutv
it s} 4
nSBnHHnfv
n dgen bij het mater. Is het geen schilderijtje
maar het oog met genoegen op rust
+^De moedige zmaan. Het beest is niet bang voor den
man met de mitte jasdie zeker mat lekkers meggeeft.
hen kijkje in de
Julianalaan te Ilil
legersberg. De kin
deren ontbreken
niet op het tafereel I
w een lust te toeven in de^^
uststraat, met 't romantisch
berkje op den achtergrond.
pa& me zien, kan men er nog
een woning betrekken.
\Het huis mm hel mater. Wijd
tik blinkt dc Bergsclie Vlas, met de
uttdige molentjes aan den horixon.
in die schoone oorden,
I kan hij weerom zich
I zelf worden. Als
I het weer dan ook
leen beetje meewerkt,
I zal het er spoedig
I druk zijn in die dreven,
I waar men eens even
I <Je zorgen vergeten
|kan, waar men kan
I genieten van een wel-
I doende landelijkheid,
Ivan t geluk van het
buiten zijn