n m Eerste Zeeurosche Vlaamsche Jaarbeurs ie Breskens II •t mei actieve bestuur nuu de V. Ite Breskens. dat reeds door oetschiUende daden pan zich liet spreken, heeft thans meer het ini tiatief genomen lot hel houden van de Isle Zeeurosch Vlaamsche Jaarbeurs, die alle verwach tingen overtreft. Op 2 Juli merd deze beuis officieel geopend door X.Exc. den Commissaris iler Koningin. Tot tl Juli zal er feest zijn in Breskens en vele zang-, muziek- en turnver- eeniginhen zullen ter opluistering medewerken. ons 342 VRIJDAG 10 JULI 1931 No. 17 De haven, waarom heen het Jaarbeursterrein ligt, in feestdos. De heele Breskensche visschersvloot gepavoiseerd. De burgemeester van Breskens, de Edelachtb. Heer van Zuijen, houdt een welkomstrede. De Commissaris der Koningin opent de Eer ste Zeeuwsch Vlaam sche Jaarbeurs. t^Overzicht van de drukte op het terrein voor de gebouwen, tijdens een uitvoering vande/.ang- vereeniging „den Tinei Kring" uit lepere». ude molen Weer „onthoofd". Te IJze dijkc is de bekende inolen van wieken ont daan, zoodal een wciniE fraaie romp alleen nog Crimmenclis, wA 'n 'itte! Je kA je biekant nie mi overende'ouwen. Je komt 'ier ök van 't een in 't aar. A 't 't nie regent, dan bezwiek je van de wermte, Ie kan gin 'aesjc lucht kriegen, en voe 'I land is 't ok nie goed. Mae 'k £Ouwe je nog wA vertellen van dA spook bie Kees den smid. Den arren dag kwam Flup wee bie men, en 'um zeePier, zee'd-um, vanaeven zanimen dA spook is bie z'n lurven pakken. Bè zó, zee ik. en wie motten dA doen? Nou, zee 't 'um, den ouwen en Merien de meulenaer. en Verkortee, den brievenbezurger en den dokter komt ilk 's kieken. Enne, Piete verdulleme wou d'r ök bie wezen, wan die zee: 't bin allegaere finten en ik z.A ik d'r wê 's 'n ende an maeken I Bè zö, zee ik, noe, 'k komme ik ök wè 's. kieken. Mae toen 'k tuus kwam, zee de vrouwe: wat 'ei jic noe in j'n oot g'aeld orn j'cn eige mie spooksels at te gaen geven. 'Oe weet jie dat vroog ik. Alia, toe toe! zee ze, dj weet 't 'eele durp, dA kA je begriepen I En je gae nie, ik wil ik 't nie én. Bi jie noe glad besnuterd, ik zal ik dA toch zelf motten weten, zee ik wee. Mae toen 'k dart 's wat motten 'oorenl Afijn j'n 'arte bedauwde'n d'r van. Vrouwe, zee ik eindelicngc, toen ik il'i genogt van begost te kriegen, ie mot 's leeren om nie overal je snuut in te slaen. Begriep je? En zö ging ik vort. Afijn, 's aeves gieng ik nae Kees. Ze wazzen d'r A allegaere. en den dokter ök, rnae die zeemannen, julder laeten julder in de luren leggen, da's mien overtuging. Afijn, me wachtten 'n stuitje, mac d'n gebeurde niks. D'r kwamme nog 'n paer menschen bie, en zó stiengen me mie 'n 'eel krootje, mae d'r gebeurde niks. Kees. zee ik eindelienge. 'k gloove dA t spook d'r van deur is. A je mien slacht, dan gae je noe ök mae naer 'uus. wan de spoken komme nie vanaevend. Jie bin 'n groote schietcbrock, zee Kees, wan ie wier giftig. Kees, zee ik, 't kan me gin blikskaeier schelen wA je van me dienkt, mae 'k e d'r schoon genog van en ik gae. En toen bin "k gegacn. Mae noe mö je 'ooren. Den volgenden merregen kwam ik Flup tegen en ik vroog Bè m'n joengsje, ei je nog vee spoken 'evangen, gisteraeven Zwieg mae stille, zee Flup.'t is rack 'e wist. j'A d'r bie motten wezen, mant En toen verteldc'n 'um dazze wee mie 'nemers 'eslogeu 'adden, en toen zee den dokter: allé mannen, verruut, allegaere teglieke I En ons nae binnen. En wA dienk je dA nie'n zaegen ?Gekke Wullem van de v'rachtriejerl Die stieng mae mie'n aemer te slaen en toen m'n binnenkwammen, begost 'n te schrèten en ie wou wegloopen, mae dA gieng nie, en toen m'n 's flienk of'edroogd. F-' mae menschen lievin, zee ik, wat 'n oarige dien gen tochl Mae j'ad die joengen tóch nie motten slaen, Flup, die kost d'r toch ök niks an doen dat 't en is zó A 't en is? Da's waer, zee Flup, mae me wazze allegaere u bitje in ons 'oot. DA ka je begriepen! En zö is 't mie de spooken ök A wee klaer! Allé, loi kommeude weeke! PIER VAN 'T HOF.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1931 | | pagina 22