No. 21
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1931
417
Vanmorgen stond Jack op den gewonen tijd
op. Hij had goed gerust en was uitstekend in zijn
humeur. Hij ontving vele geschenken van hui
ten, onder andere een kist fijne sigaren. Toen de
sigaren onderzocht werden, vond men er drie
vijlen en vijf fijne zaagjes in. Op de vensterbank
van het raampje lag een stuk scheepstouw. Een
onderzoek wordt ingesteld.
Kwart over tien jack maakt terloops de op
merking: „Mijn vrienden zullen me wreken."
Tien uur vijfentwintigde weddenschap tus-
schen de bankiers William Foggy en Henry Drink
water is verhoogd tot twintigduizend dollars."
Den derden dag schreef een klein avondblad,
dat Jack verdwenen was. In zijn cel had men een
vijl gevonden, merk Shoking en Wolf. De sen
satie duurde echter slechts een half uur. Het was
een reclame-truc van de firma Shoking en Wolf.
Jack zat nog steeds in de gevangenis.
De betrouwbare Herold gaf een interview met
Madame Astarte. Deze zag in een visoen duidelijk,
hoe Jack tegen middernacht uitbrak. Hij vluchtte
over daken, verborg zich toen in den kelder van
een kantoorgebouw. Weervoorspelling luidde
stormachtige nacht. Het kon lukken. Tips acht
tegen tien.
William en Henry plaagden elkaar voortdurend.
„Dus je legt 't geld maar klaar, William."
„Heb je je cheque ai geschreven, Henry?"
Tegen den avond was de spanning koortsachtig.
Reporters belegerden het bureau van Sing-Sing.
Fotografen en filmmenschen bouwden schijn
werpers op daken.
Dm acht uur berichtte de late editie: „Jack
heeft zijn avondboterham gegeten." Om negen
zei de lichtkrant „Het bliksemt en dondert. Jack
gaat weer slapen." Half tien „Het licht gaat uit.
De wachten patrouilleeren geregeld. Tien uur
„De journalisten lossen elkaar af.
Om half elf de telefoon
„Nou, William
„Nou, Henry?"
„Zullen we drinken op je nederlaag
„Ik heb de twintigduizend maar vast aange
broken."
„Ik ga naar bed, ik lees 't wel morgenochtend."
„Slaap nog maar lekker voor 't laatst
De heer William Foggy schrikt wakker. Een
verdacht geluid jaagt hem overeind. Hij grijpt
in 't laadje van zijn nachtkastje naar de revolver
en knipt het licht aan. „Handen omhoog
„Legt u dat ding maar
weg. Weet u niet, wie
ik ben
Foggy wrijft zich de
oogen uit. „Jack 1 Is 't
mogelijk 1 Ben je 't wer
kelijk
De vreemde wijst op zijn
gescheurde gestreepte
gevangenispak, zijn ronde
muts, op schrammen aan
zijn handen en een koord
om zijn middel.
„Wie anders Jack de
Tifilievreter 1"
„En nu wou je zeker
kleeren hebben, hè Haal
maar uit de kast wat je
hebben wilt, en maak dan
maar gauw, dat je weg
komt."
„Merci meneer Foggy."
„Wou je rooken Ze
hebben je sigaren in de
gevangenis achtergehou
den, heb ik gehoord. Heb
je wat geld noodig? Hon
derd dollars? Tweehon
derd
Jack lachte. „Twee
honderd dollars U hebt
de weddenschap toch ge
wonnen Eerlijk deelen,
meneer Foggy, dat maakt
tienduizend dollars."
Foggy ademt snel.
„Tienduizend dollar Dat
is toch te gek
„Als u zoo lang praat,
snappen ze ons nog."
„Tweeduizend, geen
cent meer I"
„Tienduizend, geen
cent minder."
„Waar ga je heen
„Terug
„Maar dan verlies ik de weddenschap."
„U wou toch niet anders?"
„Wacht.... Daar ligt mijn chequeboek. Zoo.
Maar je gaat niet terug hoor, meneer de Tralie
vreter
„Morgen William."
„Morgen Henry."
„Hoe laat betaal je?"
V' niewoe annhncp tussclien II exep en (Ie legerplaats (Jlrlebroek.
„Jij bedoel jc I"
„Wablief
„Hij is toch uitgebroken
„Staat dat misschien in jóuw krant
„Ik heb 't ochtendblad nog niet gelezen. Wacht
even, hier staat 'tDe Groote Sensatie van Sing-
Sing.... Jack, de Uitbreker, is nog Niet Uit
gebroken.... Maar dat is klets! De kerel is er
gelukkig uit 1 Kolossaal handig
„Zouden de ochtendbladen 't misschien
nog niet weten
„We wachten iniedergeval tot vanmiddag."
„Allright, tot vanmiddag."
Tegen den middag kreeg de heer William
Foggy een brief en hij las verbaasd de vol
gende regels:
„Den heer Henry Drinkwater,
De cheque, die u mij gaf, heb ik van
morgen zonder moeite kunnen innen. De
soliditeit van uw firma is boven allen twijfel
verheven. Ik geef u gaarne verlof, dezen
brief als getuigschrift te gebruiken en even
tueel in de bladen te publiceeren. Deze dient
tevens als kwitantie voor de tienduizend
dollars, die ik van u mocht ontvangen,
op voorwaarde, dat ik zoo vlug mogelijk
naar mijn cel in Sing-Sing zou terugkeeren.
Ik kan echter aan die voorwaarde onmoge
lijk voldoen, wijl ik daar momenteel geen
domicilie heb. Ik ben namelijk niet Jack de
Tralievreter, maar zijn vriend en uw dienaar
Dick de chequeverslinder.
William Foggy hield vlug een telefoon
gesprek met zijn bank, ging toen aan zijn
bureau zitten, adresseerde den brief aan den
heer Henry Drinkwater en schreef er haas
tig een paar regels bij
„De schurk heeft klaarblijkelijk de brie
ven verwisseld. Stuur mij alsjeblieft het
blaadje, dat voor mij bestemd was. Over
mijn soliditeit zal de man helaas even gun
stig denken. Ik ben alleen benieuwd, wat
hij me verder nog schrijft
In <1>' omgeotrtg tutu ApcliJo<iri<
