No. 21 VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1931 419 VretBgr plooi in <l> Wohpevershaoen w Dnrtli altijd wat. Ik had er twee kun nen hebben, maar 't net brak en eentje ging er vandoor, 'n Mooi beestje, wat Wil je hem hebben Hij nam z'n pet af en met de aangeboren gratie van 'n zigeu ner maakte hij er een cleganten zwaai mee. Zij kleurde en haar oogen werden nog donkerder. „Neen. Ik wil geen gestolen goed, Dick Reeve," zei ze, hem vol in het gezicht kijkend. Zijn wangen kleurden en z'n oogen gloeiden, maar zij ont weken de hare niet. „Je praat, alsof ik 'n Londen- sche dief was, die je de helft van z'n buit aanbood, Kate." zei hij. „Ik ben geen dief, al vang ik nu en dan eens een zalm of 'n haas „Iedere man, die neemt, wat hem niet toebehoort, is een dief," zei ze. Dick Reeve wendde zich met 'n kort lachje tot Transom. „Ze praat goed, hè zei hij. Transom keek van de een naar den ander, nam zijn pijp van den schoorsteen, stak ze aan en schouderophalend slen terde hij naar buiten. De jonge man keek hem nieuwsgierig natoen wendde hij zich weer tot Kate. „Wat hebben jullie allebei vroeg hij. „Wat is er aan de hand Je doet zoo vreemd. En wat dien zalm betreft, het is 'n mooi vischje en ik heb 'm met 'n net gevangen en miss Van- court zal hem niet missen. Wal beteekent zoo'n enkele visch en zelfs een dozijn visschen voor miss Vancourt Zij kan ze toch niet allemaal opeten. Ze rolt in haar geld, en ze kan 'n arm mensch ook wel eens 'n stukje wild of 'n visch gunnen - Kate maakte een beweging van ongemak. „Ik heb geen zin om naar je te luisteren en ik wil dien zalm niet," zei ze. „Ja, er is iets gebeurd. Vader is gesnapt bij 't stroopen in 't bosch." „Aideed Dick. „Dus dat is 't Hij keek voorzichtig om zich heen. „Was 't Baynes, de jachtopziener „Neen," antwoordde zij, „niet Baynes, de jacht opziener maar iemand anders. Dat komt er niet op aan," voegde ze er vlug bij. „Hij is gesnapt, en ze kennen hem, en hij heeft z'n woord gegeven, dat hij niet meer zal stroopen dat hij niet meer in de bosschen zal komen." Dick Reeve glimlachte. „Is dat alles vroeg hij veelbeteekenend. „Ja, en hij zal z'n woord houden ook 1 Dat wil zeggen, als jij hem met rust laat voegde ze er boos bij. „Als ik hem met rust laat 1" echode hij. „Je praat, alsof hij 'n kind was." „Hij is 'n kind in jouw handen, Dick Reeve," antwoordde zij. „Zoo lang hij weer thuis is, ben jij altijd bij hem in de buurt. Je gaat met hem naar de kroeg en je brengt hem op verkeerde wegen. Je bent ieder oogenblik hier en je hebt een macht over vader gekregen, die hem niets goeds brengt." Ze zweeg opeens en keerde zich van hem af met bevende lippen en met oogen, die gloeiden van onvergoten tranen De man bleef haar eenige oogenblikken lang zwijgend staan aanzien, toen liep hij, op zijn lenige glijdende manier, op haar toe. „In één ding heb je gelijk," zei hij. „Ik kom dikwijls hier, maar dat is niet om je vader. Je weet, waarom ik hier kom, Kate. Ik kom voor jou I" Zijn stem klonk zacht, maar met een onder drukten hartstocht en zijn zwarte oogen schitterden in het licht van de lantaarn. „Omdat hij jouw vader is, daarom ben ik z'n kameraad geworden. En jij weet dat, Kate Hij zweeg even, maar zij sprak niet en alleen z'jn gejaagde ademhaling was hoorbaar „lk hield al van je, toen we allebei nog kinderen waren en samen speelden en ik je over 't water mocht dragen jij zal 't wel niet meer weten, maar ik vergeet dat niet en ik heb altijd van je blijven houden, al heb je soms ook geen woord voor me over I" Hij rukte zich de pet af, alsof zijn hoofd brandde en hij strekte zijn arm naar haar uit, maar zij trok zich terug en stond daar met afgewend hoofd en een koelheid, die hem nog hartstochtelijker maakte. „Er is niemand zooals jij, geen van de meisjes is ook maar half zoo zoo mooi en zoo zoo bizonder daar zijn er genoeg bij, die me wat graag mogen, maar ik geef niets om ze. lk moet dag en nacht aan jou denken omdat ik van je hou, Kate, en je noodig heb Ik heb er nog nooit wat van gezegd, maar jij hebt al lang geweten, hoe 't met me gesteld is. Je wist, dat je met me kon doen, wat je wou. Jij kan alles van me maken. Ik kom hier en ik ben goeie vrienden met je vader, omdat ik je zien wil, onidat ik die stem wil hooren, die heel anders is dan van alle andere meisjes. Ik ben half gek, omdat ik zooveel van je hou, en jij weet 't Hij zweeg en hij keek haar aan met dien blik, waarmee een man alleen de vrouw kan aanzien, die hij lief heeft. Kate's gezicht was bleek. Zijn hartstochtelijke woorden vonden geen weerklank in haar ziel, maar ze maakten haar onbehaaglijk en onrustig. Maar haar koelheid was vermengd met dien vagen angst, dien bijna iedereen, die met hem in aanraking kwam, voor Dick Reeve voelde. Hij was meer dan half zigeuner zijn moeder was een zigeunerin geweest en zijn vader had eenig zigeunerbloed en Dick Reeve had van zijn volk die eigenaardige macht geërfd, anderen te kunnen beïnvloeden ten goede of ten kwade. De man was een nietsnut, een strooper en leeglooper, de soort man, die Kate Transom die 'n heel goedr opvoeding had gehad op 'n kostschool ge makkelijk met 'n enkel woord van zich zou kunnen afschudden maar het viel haar moeilijk dat woord te spreken. Want een meisje voelt zich ontroerd door de eerste liefdesverklaring van wien die ook komen mag. Zij vormt de kroon op haar vrouwelijkheid, is een erkentenis van haar souvereiniteit. „Wat zeg je, Kate?" vroeg hij, zijn donker gezicht bleek van emotie, zijn donkere oogen glinsterend van hoop en vrees. „Als je „ja" zegt, als je mijn vrouw wil worden, zal ik je gelukkig maken, dat beloof ik je. Ik zal niet meer stroopen en niet meer naar de kroeg gaan. lk zal zorgen, dat ik werk krijg op 't goed en ik zal me er best doorheen slaan. Kom Hij was dwaas genoeg om haar arm te grijpen en bij die aanraking beefde Kate en rukte ze zich los. Haar gezicht werd eerst vuurrood, toen bleek en koud. Hij liet zijn arm vallen en zijn gezicht kreeg een sombere uitdrukking. „Je houdt niet van me 1" zei hij heftig. „En ik hou meer van jou dan van m'n leven Zij maakte een afwerend gebaar. „Het is nu geen tijd om te spreken over waar jij over spreekt. Ik maak me ongerust over vader en „Over je vader hoef je niet ongerust te wezen hij is mijn vriend, Kate. Zeg, dat ik kans heb 'n klein kansje maar „Neen 1" viel ze hem in de rede. „Ik kan niet Ik wil van niemand houden Zijn gezicht versomberde weer. „Er is toch niemand anders, Kate, hè?" vroeg hij heesch. „Ik heb aldoor op je gelet en ik heb je nooit bij 'n ander gezien. Maar," vervolgde hij met een vloek, „als er een ander is, laat hij dan oppas sen Dan krijgt hij met Dick Reeve te doen, wie het ook zijn mag Zij richtte zich trotsch op en haar gezicht werd rood „Er is niemand anders," zei ze. „Er is niemand Toen zweeg ze. „Dat doet me plezier voor hem wie 't ook wezen mocht," zei hij woest. „Als ik denken kon, dat er een andere man Wit tot in de lippen week ze voor hem achteruit, maar voordat ze nog iets zeggen kon, werd de deur geopend en kwam haar vader binnen. „Het is Iaat," zei hij, als verdiept in gedachten Dick Reeve knikte Wordt voortgezet

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1931 | | pagina 15