Bie ons op ?t durp
422
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1931
No. 21
X
Gistere bin 'k nae kerke 'ewist. Noe mó je nie
dienken, dA tat 'n uutzonderienge was; ik bin ik glad
nie voe al die waereldsche diengen van onzen tied,
en ik gaen elleken Zondag twee keere nae kerke.
M' èn 'n goeien dominee, 'k zA niks van de man zeg
gen, mAe A 'k ét goed èn, dan is 't én toch nie zo
goed in de leere. Neent, ie praet wé goed, en wat
't en zeit, is ök wè goed, maer 'urn 'eit altled mae
over de Schrift en noe nooit is, 'oe zA 'k 'et zeggen,
over de daegelijksche diengen. Over de laege alzen,
over 't dansen, over de kerremisse, o mae. Nie da k
de kerremisse af zou willen schaffen. Neent! In de
raed èk ók tegen dA vorsterestemd. Ik zee: voorzitter,
de kerremisse die èn m'n, en die mommen 'ouwen.
Da's om zó te zeggen 'n durpsfeest, dA 't er altied
'ewist is, en dA er ók mö bluven. Al die meiden en
joéngens, die 't 'eele jaer motten werken, èn 's 'n
verzetje noodig.
Mae toen zee „scheele Jacob": voorzitter, ik zegge
je, de kerremisse mó weg. DA bin al van die ijdelheden
en zondigheden, en 't brengt den duvel in 't durp,
dA zegge ik je.
Voorzitter, zee Wullem Pape, die ongeloovig is, ik
zegge mae: de beenen motten is van de vloer, en d'r
steek gin kwaed bie.
As ik 't voe 't zeggen A, dan bleef de kerremis,
zee de voorzitter.
Zeit 'et dan, riep Wullem.
Voorzitter, dienk 't er om, da j' er verantwoordiengp
van zA motten doen, schreeuwde „scheele Jacob
Allé menschen, zee ik, lae m'n 't er toch op aevcn-
turen. Ik vin ik dat as 't er nie te vee gedronken wor
en 't gae nie allegaere langs den diek afijn, je
begriep m'n wé, dan is 't er niks tegen. WA jie?
Noe, dA vonnen ze ók. En zó bluuft de kerremisse,
alleen Jacob die stemden d'r tegen en dA mor 'urn
zelf mae weten.
Toen 'k tuus kwam zatten de buren d'r en'n'celen
troep mie versiete, wan de vrouwe verjaerdén. Alle
gaere wuven onder mekaere, en 't was 'n gekwaek
over den dieën en over den dieën dA i' er duzelig
van wier.
Plone Strekke A d'r brakken van joengens mee e-
broclit, en dA beviel mien niks, wan die reboesden
mae den de mooie kaemer, en je mot dienken, ik ben
ik 'n bezet man. En dA gekles van de vrouwen beviel
mien ók niks, wan die zatten mae op mekaore af te
geven, en 'k docht: Pier, joengen, A jie bluuft, wor
je de biezebos! Dus ik zegge: allee, menschen,'k gae
nog mae 'n stuikje om. En toen liet ik ze alleene,
en dA's bie wieze en stiel van ouwe gewente, wan as
de vrouwe verjaert. dan 'ooren de mannen nie in den
'uzen, ee? 'k En de vrouwe 'n beugeltassche 'egeèn,
en ze was 't er verentig blieë mee ók, en da s de
gewente nie. Zó dA 'k mae zegge wil, dat ik blieö zA
wezen Azze allegaere vort bin, wan dan kan 'k nae de
koesse; merrege is 't wee vroeg dag, mó je dienken!
allee, van 'uus tot 'uus.
PIER VAN 'T HOF.
Te Kruiningen vierde de heer M. van
Vliet zijn 40-jarig jubileum als dieren
arts onder zeer groote belangstelling.
De heer van Vliet is tevens hoofd
van den Keuringsdienst voor vee en
vleesch, plaatsv. inspecteur van den
veeartsenijk. Dienst.
De Zeeuwsche bakkersbond hield haar
jaarvergadering te Zierikzee. Aankomst
der bakkers op Schouwen met de
provinciale boot.
De stoeltjes uit de cellen werden blijkbaar ook gebruikt voor
schrijfbord, waarop de gevangenen hun gevoelens neerpenden.
De opzichter leest eenige ontboezingen van iemand, die er
van 6 Sept.-11 Sept. en van 5 Dec.-26 Dec. 1917 verbleef en
die neerscheef: „En men raakt overal aan gewoon. Of men
nu hier sterft of buiten, dat blijft toch gelijk, enz.
Goes wordt de oude gevangenis, die in 1865 in gebruik werd genomen afgebroken bij gebrek aan clibnten. Een kijkje op de
nog gedeeltelijk overeind staande cellenrij.
Bij het verdwijnen van de gevangenis hoopt men ook een beteren verkeersweg te
scheppen, die nu ter plaatse, ook al wegens de veel te smalle brug, voor de autobussen
naar Katscheveer moeilijk te berijden is.
De heer D. Mulder te Zierikzee herdacht op
1 Augustus het feit, dat hij 50 jaar geleden als
hoofd der bizondere school op het Havenplein in
functie trad. De heer Mulder geniet evenwel reeds
sinds 1920, na 52 jaar het onderwijs te hebben
gediend, van zijn pensioen.
