Bie ons op durp
462
VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1931
No. 23
HJWUUIi
Ondanks het minder gunstige weer mogen V.V.V. en de
Winkeliersvereeniging van Terneuzen terugzien op een groote
drukte tijdens de georganiseerde winkelweek en daaraan
verbonden optocht.
't Is kerremis op 't durp. Vroeger deeien ze die
inluu'en, in a e dó doen ze teegswoordig me mê. Mae
de kerremisse is toch a heel nie mê,wat 'at t'n ewist
is, ee? Da was in mien tied aórs, zou 'k zó dienken.
Je gieng dan mie 'u 'eele kooie joengens en meiden
op stap, en j' dan om zó te zeggen'n vast pregram,
mae da's alles of'eioopen. Nee, 't is niks mê. En dae
kom nog bie, dó de menschen gin centen mê ér. Ze
ga en vee ttiir nut, den lesten tied. En vroeger spaer
den de menschen alles bie mekaere, alleenig voe de
kerremisse en d'aórre 'oogdaegen. Noe, ik bin d'r
nie 'ewist. Nee, ee, wulder ouwentjes 'ooren dae nie
mir tuus. De vrouwe ei me nog overg'aele om één
aevend mee te gaen. Je mó weten, dat 't bie ons de
gewente is, dat één aevond d'ouwe menschen ók nog
's gaen dansen bie Verton op 't durp. Dan speulen
ze niks as ouwerwetsche dansen, walsen en polleka's,
en dan de beentjes van de vloer, ee? Mae ik 'ad ik
d'r gin zinnig'eid in. Vrouwe, è'k 'ezeid, gae jie mae
dansen, mae ik bluve tutis. 'k E' wee last van de
rimmetiek.
Zöe, ei je wee 's wat? zee ze. Jie kriegtaltied rim
metiek 'ad 'tl 4ar is nut wil.
ik zegge: gee mien noe mae '11 glaesje meekrap op
brandewien, da's 't er goed tegen, en gae jie mae
dansen.
Alleenig zeker? vroeg ze kwaed. Ik zegge ik: Ga
jie mae mie Piet van Sluus mee of mie Jan Koeler,
't kan mien niks verschillen. En dat'ei ze toen'e daen.
Afijn, ze kwam 's nachts om vier uure tuus, eu z' A
zó vee plezier 'ad; ze zag't er glad rood van. Ik zegge
j' ei toch nie te vee glesjes rooie liefde 'e dronken?
Mae toen wier ze kwaed. en ze zee gin woord mê.
En dó duur noe A drie daegen, en 'k èn d'r glad gin
spiet van. Die vrouwlien toch, ee
Mae dat èk je nog nie verteld, dazze vannacht
in'ebroken èn bie Piete Vermeule. Piete is nog fer-
mielje van m'n, mae toch erg varre, en dae èk ök
awee gin spiet van wan gierig dó dót wuuf dannis
isl Ze loapt in 'uus altied op d'rbloate poaten,anders
slieten d'r kousen te vee, zei ze. En d'r'anden wascht
ze altied in de melk, wan dó proef je toch nie, en
waeter kos wè gin geld, mae de pompe sliet d'r van.
Toen d'r man 'esturreven was, wou z'n laeten begrae-
ven in 'n kist van ouwe planken van 't verkeskot. De
knecht most die ttimmeren, mae den dieje'n verdijde'n
èt. En z'n orrelozie en knoapen, eit ze d'n eigesfen
dag nog verkocht. Afijn, je begriep wè wó voe
'n mensch a tat is!
Noe, midden in den nacht 'oorde ze zon vremd
geluud, en 'eur uut bedde mie 'n zwaere klippel. En
verentig, in de mooie kaemer stieng 'n vint, die d'r
mie de pooke te lief gieng. Mae de dochter was zó
d'achterdeure uut, en die an de velwachter. Die kwam
dan 's op z'n kousses an 'ebiesd, mae tóen was 't
nie mi noadig, wan de vint 'ad 'm 'esmeerd. Mae'urn
toch nog geld mee'enomen, en toen Piete dó'oorde,
kreeg ze drek 'n beroerte. Z'is noe wi 'n bitje in d'r
ouwe doen, maer dazze d'r cente'n kwiet is, dó ver
giet ze nooit.
En noe è'k mae 'n aarre griengel op de voordeure
laeten maeken, wan zo'n kaerel werk nog 's in de
fennielje, en èk noe nie vee geld. och nee, ee.
ienkel zo'n spaerduitje, ik zou ik 't toch nie graeg
kwiet willen wezen, 't is 4 zwacr genogt mie de
mayonnaise in de landbouw.
Noe, 'k scheeë d'r mee uut, wan de vrouwe ei biest
'emaekt, da's melk van 'n kalfskoeie, mó je weten, en
dae bekom je wee '11 bitje van. De kerremis is verbie
en de rimmetiek vanzelfs ók.
Tot kommende weeke,
PIER VAN 'T HOF.
7 V Terneuzensche Winkeliersoereeniging „Klimop" organiseerde van iO lot
l J 15 Aug. een winkelweek, waaraan een reclame-optocht werd verbonden.
Bovendien werd ter herinnering aan het feit, dat de schorren, waarop ler-
neuzen later werd gebouwd, 650 jaar geleden werden ingedijkt, op voorstel
van den voorzitter, den heer v. d. Bruele, een vijfjarig plan ontworpen om
te komen tot het oprichten van een monument, voorstellend o.a. den neus
vorm van het voormalige schor, waaraan Terneuzen zijn faam dankt. r,en
en ander in den optocht herinnerde aan dit plan en gaf n afbeelding van
het voor 650 jaar ingepolderde schor.
Reclame voor de
Hollandschekaas.
<<De „Neuzenwagen" in den
stoet,herinnerend aan de in
poldering van het schor,
waarop Terneuzen werd
gebouwd. Daarachter rolt
de ton van het „Nosefonds"
voor het op te richten mo
nument.
'n Reuzenbakker
in den stoet.
/Het symbool van de
11 Winkeliersver. „Klimop"
De Terneuzensche meisjes
maken reclame voor zichzelf.
