fl«sc fi
NIEUWS
Bie ons op durp
mppp
i onzer abonné's te Terneuzen werden we in de gelegenheid
om een bizonder mooi nest jonge konijnen te fotografecren,
waarop de eigenaar met recht trotsch is.
Ter herdenking van het feit der krachtige verdediging
van de Zeeuwsch Vlaamsche gewesten in 1831 door
kolonel Ledel, werd op zijn graf te Oostburg een krans
gelegd.
Schilderij van kolonel Ledel, dat
*\de Raadzaal van Oostburg siert.
Gistere bin 'k nae de Goesche mart 'ewist. D'r
stieng nog vee van 't jaer. Verscheijene meulens
en zo'n dienk mie bruggen, die als mae op en neer
gongen, dè je d'r bienae van stuukten en een band
wae j' op most gaen staen, dan gieng je van eiges
nae boven. Mae dè doe 'k nie, zee ik tegen zo'n vent,
die d'r bie stieng, mae 'urn zee: verruut man, 'k zè
je we's douwen. En toen giengt 'et verentig.
'k Bin ók bie Boedda'ewist, dè wazzen waerxeggers
over de toekomst en geden en verleden. D'n eenen
was zó mae 'n 'oot mie 'n 'eel klein liefje, net 'n poppe.
En d'n arren was 'n kaerel zonder 'oot, afijn, je stieng
d'r van te kieken. Meheer, zee dè wuuf tegen mien,
uwes is nie gelukkig 'etrouwd.
Ja zee ik: Pas jie mae op, da de vrouwe dè nie oort,
anders slae ze je wè mie de vaetdoeken op je teste.
't Is de waerheid, zee 't kleine wuufje, en toen zee
ze: In uwes fermielje is een vrouwspersoon mie zwart»
oogen, dae' mó je voe oppassen.
Net, zee ik, dèt 'ei je goed 'eraejen. Je mó weten,
dè da nichte Bette van Sirjansland is, da's toch n
zó vee kwaed wuuf.
En toen zee zei J' ei tien kinders.
Da's gin waer, riep ik kwaed.
Allé, zee ze, mae toch 'n eeleboel.
Afijn, toen bin 'k mae weg'egaen. en toen k t r uut
kwam, zag ik Pier Sies staen, die vint stong m n uut
Ie zee: Noe mo' je 's mee gaen na de Sienjorita-
zii-heeft-geen-hoofd-en-is-bedekt-geheel-en-al-met-
zwart-haar-en-is-aanvallig-dat-men-verstomd-staat.
Pier, zee ik, jie wil inien op 't slechte pad briengen,
mae 't zè nie gaen, joeng.
Mae noome, zee 't 'um, wè dienk je noe toch we
Ik dienke niks, zee ik, mae as ik nog's nae 'nmisje
kieke, dan mot 't een jonge meid wezen, begriep je!
En toen zee 't 'um niks mé.
'k Bin Ók nog effen nae de veiling 'ewist, en t was
t'r vee drukke. D' eerste druven wieren d'r net ebrocnt,
en die deejen vuuf en tachtig cent, da's nog vee,
en 't mie 't aarre goed ók zó gaet, dan zè t mis
schien nog nie zó'n slecht jaer wezen.
Afijn, toen 'k tuus kwam, zat 'r wee fersiete. cn
de vrouwe zee: Gae jie inae's nae den burgemeester,
wan die mó je spreken.
Ikke d'r nae toe, en 'k wier in de ij100'® Jafme,
'elaeten en 'um kwam binnen en zee: Van t Hot, wii
jie gin bestuurslid van de gymnastiek-vereenigienge
^k'zegge: dè wil ik net nie, burregemeester, van
wege al die bloate ermen en beenen.
Noe, zeit 'n, ik doch dè jie nog 'n veruutstrevend
man was.
Dè bin 'k ók, zee ik, mae de vrouwe nie, weet je i
Die is toch zó wandochtig, 'k nog nooit bie n
vrouwspersoon 'ezien èn.
'1 Is wè mie die wuven, zee de burregemeester.
A je joenk bin, dan dienk j'er'eel wè van, mae I oud
bin, dan bluuf je ze liever mae wat uut de voeten, ter
Net 17ee ik" PIER VAN 'T HOF.
VRIJDAG 28 AUGUSTUS 1931 No" 24
/Te Middelburg ontstond Maandag 17 Aug. brand in een opslagplaats van hooi
/aan de Loskade. waar liet vuur een moeilijk te hlusschen prooi vond. Overzicht
van het rookende en brandende perceel vanaf het daarnaast gelegen pakhuis,
dat gelukkig door het doortastend optreden der brandweer gespaard bleef.
Het blusschlngswerk der smeulende hooimassa's, waarbij de nieuw be
noemde commandant (x) der Middelburgsche brandweer aanwezig was.
