No. 26
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1931
517
met een ouderwetsch brilletje op den
neus en een paar schichtige, kippige
oogjes. Om zijn mond lag een zenuw
achtig glimlachje, toen hij zich voorstelde:
„Cobham, van de Star."
Rcoul Durand bromde wat onvrien
delijks en maakte toen flauwtjes een
beweging in de richting van een stoel.
Het kleine mannetje lachte engingzitten
„lk vraag maar een oogenblikje van
uw kostbaren tijd, Monsieur Durand, maar
een kort oogenblikje. De kwestie is deze:
Ik schrijf artikelen voor beroemde
mannen. Dat is, om zoo te zeggen, mijn
baantje bij de „Star". Ik schrijf de ar
tikelen over onverschillig welk onder
werp, en verzoek dan om de hand-
teekening van een beroemd man. Het
publiek leest graag artikelen van be
roemde mannen, 't doet er niet toe, of
het is over de vermenigvuldiging van
Quineesche biggetjes, of over Oceaan-
vluchten. Enne.... beroemde mannen
vinden het wel aardig, ook naam als
auteur te krijgen, al kunnen ze nauwe
lijks hun handteekening zetten. Ik schreef
artikelen voor Sardie,) den wereldkam
pioen wielrennen, Battling Devil, den
bokskampioen, Margaret Ducane, de be-
Mohammedaansche
tempelpriester
roept iederen mid
dag om twaalf uur
de bevolking op
Allah te aanbidden.
roemde filmactrice,
en zoo zou ik er u
dozijnen kunnen opnoemen...
Voor u heb ik een mooi arti
keltje geschreven, meneer Durand,
een pracht-artikeltje over de re-
lativiteits-theorie van Einstein.
Wilt u zoo goed zijn het te tee
kenen, meneer? Het honorarium be
draagt vijfentwintig pond jsterling.
De kwitantie en'tgeldhebikbij me."
Het kleine mannetje lachte,
toen hij het verbaasde gezicht
van Raoul Durand zag.
„Ja, meneer," vervolgde hij, op
den tenniskampioen toedribbelend
en hem eenige papieren voor leg
gend, „wij doen alles op z'n Ameri-
kaansch.vlug, vlot, zakelijk! Voelt
u er iets voor, meneer Durand
U begrijpt, ik prefereer uw sig
natuur, maar anders zou ik me tot
den oud-kampioen, Lambert, moe
ten wenden. Van hem hebben we ook
nog nooit een artikeltje gepubli
ceerd, hihi!"
Straatmuzikanten in Tunis.
Raoul Durand streek zich met de hand over het
voorhoofd en dacht na. Waarom zou hij het eigen
lijk niet doen, 't was wel aardig, je naam onder
een wetenschappelijk artikel te zien, en bovendien
vijfentwintig pond sterling op te strijken.
„Goed," lachte hij, den vulpenhouder aanne
mend, die het mannetje hem haastig toereikte,
„als anderen het ook deden, waarom ik dan niet?"
„Natuurlijk, natuurlijk knikte Cobham hevig,
„waarom u niet
Zorgvuldig stak hij de papieren in zijn portefeuil
le, betaalde met een biljet van honderd pond en
stak het retourgeld in zijn zak.
Toen maakte hij een diepe afscheidsbuiging.
„Morgen, in het ochtendblad van de „Star"
vindt u het artikel, meneer Durand. En misschien
mag ik binnenkort nog eens terugkomen met een
ander artikeltje
Raoul Durand heeft het kleine mannetje nooit
weer teruggezien, evenmin als hij ooit een artikel
over de relativiteitstheorie van Einsten in de „Star"
heeft kunnen vinden.
Het honderd-pond-biljet berust in de politie
archieven. Schotland Yard hoopt door middel
van dat ding de werkplaats van een valsche-
muntersbende te ontdekken....