No. 24 VRIJDAG 13 NOVEMBER 1931 581 in Zeeland voorkomen en denkt: ik ben de b; Zoo is het ook. De moderne halen niet bij de oi die immers vast zitten aan eeuwenoude tr; ties. Een dorp zonder ouden kerktoren is als kip zonder kop, als een lichaam zonder ziel. t houde de oude torens in eere en restaureere waar dat noodig is Dat hebben ze wel verdie l.en hoekje onder den meer modernen toren nan Zonnet», t e. Generatie na generatie heeft de oude toren zien komen en gaan. het stadje, zelfs de kerk heeft hij zien nerdnnjnen. maar de kerktoren bleef. I Koudekerke.t om den bouw te restaureeren. Er mochten dan wat nieuw-uitziende steenen komen, die de oude, ver pulverde vervingen; de vorm werd gehandhaafd, en de toren bleef de toren. In alle oude verhalen die we lezen wordt de toren beschreven als de trouwe wachter die waakt over het dorp. En daar doet hij nog aan denken. En er was dan ook vroeger de torenwachter, die de uren afriep van den trans, en meldde, dat alles rustig was in de gemeente en dat men onbezorgd zich aan den slaap kon toevertrouwen. Die toren wachter is, evenals vele oude gestalten uit vroegere tijden, verdwenen. Maar de toren staat er nog. Hij blijft. Hij kijkt vol minachting naar de moderne kerktorens van baksteen, die ook al hier en daar Ue oude kerktoren nan het stadje Tholen. Hal hebben ze al niet gezien, deze kerktorensdie nog altijd de ziel normen nan hel tlor/> I Xoordgoume.)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1931 | | pagina 5