AT ONS I Bie ons op 't durp No. 31 826 VRIJDAG 1 JANUARI 1932 Dè's wee verbie. Den dokter en z'n fermielje bin wee of'ereisd. Mae 'k mó zeggen, 't waere plezante daegen, en m'n èn vee plezier g'ad. D'n dokter, dè's t'r toch ök eentje En z'n vrouw ök, en de guus, 't bin beste menschen, en 'k d'r vee spiet van, dazze mae zo n kort stuitje koste bluven. Mae d'r mö m'n wat anders uut de penne. Noe bin ze bie m'n 'ewist voe een nieuwe schoole. D'n dome- nee, en Verstuute, van de Kerkeraed. Ik zegge wè menschen, wat 'ei j'an 't'andje en op j'n 'arte. Afijn, ze wouë een nieuwe school èn, een school mie den biebel, zè 'k mae zèn. Ik zegge ik dae bin 'k glad nie voe, domenee. Mae van 't Hof, zee 'urn, 'oe è'k èt noe mie je. Ik zegge ik: da zè'k j's gauw vertellen. Ik bin ik wè voe die schoole liek julder d'r een willen, mae noe nie. Nee, d'r is 't toch ommes noe gin tied voe? Wulder bin mie vuuftien 'onderd menschen op 't durp, en d'r bin noe a vier scholen. En noe wille julder d'r wee een bie èn Je zu t'r nie van 'ooren. Toen wier Verstuute kwaed, maer ik zegge: man, gebruuk toch j'n 'essens! Zö'n schoole mó m'n toch aumes zelf betaelen. En d'r is 't noe gin tied voe, da zeg ik. Wulder kun d'r voe dokken. En a d'r noe gin goeie scholen 'enogt waere, dan zou 'k zegge: allee, mae m'è d'r toch zat. Toen ze niè vee mi te zeggen, en bin z' op 'estapt. En 'k 'oorden dè Verdulleme d'r ók nie an mee doet, Ten z'n zoon ók nie. Z'èn krek 't zelfde 'ezeid as ik. Ik vind ik, dat 't glad niè goed gaet. Vroeger bin 'k op de gewone schoole 'ewist, bie meester Priem, en 'k d'r gin onvertoge woord 'eleerd. En ons gienge allemaele nae één schoole, en "k zegge: waevoe mot dat noe anders? D'r is a zó vee verdeeld'eid je 't zó 'oort. Je mö juist zoeke om in 'n aar ök 't goeie te zien, en nie alleen in j'n eigen. A'k 'et goed dan m'n dae ök den slechten tied an te danken. Iedereen wil mae op z'n eige weggetje gaen, en dè kost 'n 'oop centen. En ik begriep ik nie, waevoe of da zó mö wezen. Bin de menschen dan teegswoordig zó vee beter as vroeger? A' je de krante opneemt, lees je alleen mae van moord en doodslag en zukken spul. En ze worren alsmae meer waerels, dae deug gin haer mi van. En è'k noe zie, 'oe m'n 'ier vroeger op 'tdurp leef den, noe ja, je begriept, dè m'n ök wè 's spul mie mekaar 'adden, dè spreekt, mae toch nie zö as noe, dè d'n een d'n aèr nie mi zie kan. En je kan mien nie wesmake, dè t'r daerdeur nie meer oorlogen bin ök. A' de menschen nie mie mekaere in vrede willen leven, dan 'ei je 't trek gaende. Afijn, ik wil mae zeggen, dat ik t'r glad nievoebin. Kwè, 'k 'ouwe op. Je mó begriepen, 't loapt zó tegen 't ende, en dan mö 'k brieven schrieven an al de guus die nie tuus bin. Da's de gewente, weet je. Dan komt d'n ienktpot uut de spinne voe de vrouwe, wan m'n èn ieder z'n eige goed. wan 'eur kan mie die penne van mien niè schrieve. Noe, 'k wensche julder allegaere vee 'eil en zegen, en tot kommende jaere PIER VAN 'T HOF. Opening oan het nUegoeld te Haamstede in Mei. De bloei in Juni. De Dempu in Februari. De sneeuw in Januari. Opening oan de harren Ie Vlis- singen door IIM. de Koningin in April. De nieuwe sluis te Staoenisse, die in Maart werd geopend.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 26