1
I 111 111
1HIH1U
No. 32
VRIJDAG 8 JANUARI 1932
De ambtenaren ontvangen soms meer dan
acht maanden achtereen geen salaris, iedere
drie maanden ongeveer is er presidentsver
kiezing, vergezeld van opstootjes en opstand
jes. Omkoopbaar is iedereen, zakendoen is
vrijwel onmogelijk. Het land is vruchtbaar,
maar de winst gaat naar de Amerikanen,
die hier alles in eigendom hebben. Kerken
begint men er te bouwen, maar als men
merkt, dat het benoodigde geld toch eigen
lijk niet bij elkaar is, wordt de bouw ge
staakt en het land heeft een puinhoop meer.
De derde plaats, die ik bezoek is Car-
thagena. Een prachtige oude stad, vol
met herinneringen aan den tijd toen de
Spanjaarden hier heerschten. Door de stad
loopt een betonweg, geschikt voor autover
keer. Iedere bewoner langs dezen weg be
taalt een bedrag voor den aanleg. Weigert
hij, dan gaat men tien meters voorbij
&k .31
«Mg
RECTIFICATIE. Het zal den aandachtigen lezers van onze
artikelenserie opgevallen zijn, dat in de persoonsbeschrijving
van president Gomez van Venezuela een storende fout sloop.
Hij is geen groot „Nederlander", maar een groot „vaderlander".
Het woonhuis van
Simon Bolioar, thans
als museum ingericht
te Santa Marta.
Vit het binnenland Dan
*\Colombia komen de
negers met kleine
scheepjes naar Cartha-
gena, om er hun
vruchten te oerkoopen.
zijn woning weer verder met het betondek aan
te brengen. Wil hij later wel betalen, dan eischen
de ambtenaren het vijf- of tiendubbele van het
oorspronkelijke bedrag.
Hygiëne moet men hier niet zoeken maar de
menschen blijven er vriendelijk en gemoedelijk
onder. Een klein bewijs. Voor ik met den trein
weer vertrok wilde ik in het eenige goede, maar
dan ook uitstekende, hotel ter plaatse een ver-
frissching gebruiken. Er was nog maar weinig tijd.
Maar men ging de stationschef even waarschuwen
en deze wachtte heel bedaard twintig minuten met
het vertreksein te geven, tot ik het station opkwam!
Een der hoofdpleinen van
Carthagena. In den huizen
bouw onderscheidt men nog
duidelijk Spaansche invloed.
