Bie ons op 't durp
870 VRIJDAG 15 JANUARI 1932 No. 33
Na de opening door den burge,
Goesposeerden de genoodigdei
voor ons.
Voe da 'k 't vergete, veel 'eil en zegen in't nieuwe
jaer. Je begriep, dat is 't wè laet 'eworren, 't toch
goed 'emeend is. Mae dae was wee is iesande knik
ker, en dan kost een mensch vee zwaerig'eid, en a
je nie in de stemming bin, dan mö je ök nie net doe
of wè, wè jie
Moeie Piete, je weet wè, die zó vee centen 'eit, en
z' in een ouwe kouse bewaerde, a 'n niaend of wa
geleen een evanhelist op bezoek. Afijn, 'oe gaet dat,
eest koch ze een biebel van z'n, wan moeie Piete
doe vee an de kerke, da mot 'ezeid, en 't is gin waer
wat a de menschen over d'r klessen. En was 't dae
noe mae mee uut 'ewist, mae die vint a nog ineer op
z'n 'arte. 'Um wou een beroo voe zendelicngen op-
richte, en daemee was 't 'n noe net bie moei Piete
an 't goeie adres. Wan die 'eit 't noe mae eeuwig
en altied over de zending; z' ei tuus ók van die buz-
zen stae, wae je je centen in kan steke, en zó meer
van da spul.
Afijn, dien evanhelist wist t'r zó varre te kriegen,
dazze bienae al d*r kostelijke» geld an die vent mee
gaf. Ze zou d'r wè meer van 'ooren, zee t'n, mae
z' oorden glad niks. En zó kwam ze bie ons.
Noe mó je voe zukke diengen net bie m'n vrouwe
wezen. Die kwam dae 's effen uut d'r 'oeksjestom
men uul, wè mó jie dan ök mie die zendieng? Bluuf
dae mie je klessen of, dè's werk voe den domenee,
en k t'r geld noadig is, zk die 'eusch wè bie je kom
men. En je kenden dien vent geeneens? Wa mieter
nog an toe, wae bi je noe toch an'eland; 't lieken wè
glad in j'n 'oot esloge!
En moeie Piete zat mae te schreeuwen, en ze vroog
an mien: zou je dienke, da 't allegaere wig is?
Ik dienke van ja, zee ik vromme.
Toen begos ze 'arder te schreeuwen, mae dae was
ze nie mee 'e-ollepen. Eindlienge bin ik nae den
burregemeester 'estapt, en den diejen zee dè ziet er
lillijk uut, wan d'r 'k net wat over in den krante
'elezen. En verentig, dae stieng 't 'et dan is, dè die
vint 'n oplichter was, die d'r z'n werk van miek, ouwe
wuven centen af te zetten. Ik naer 'uus. Dè 's kwiet,
zee ik, en toen je 't gaende. Moeie Piete gieng op
de vloer, en dae lag ze mae mie d'r ermen en beenen
te slaen.
Afijn, m'n d'r naer 'uus 'ebrocht. Mae toen wier
't pas goed. Wan me snapten gauw, dè ze lank nie
al d'r centen gegeven, en dè d'r voe 'n vrouwe
alleen nog genog overbleef. M'n vrouwe wier zó
giftig 'k ze nog nooit 'ezien en 'k ze mae gauw
mee'enomen. Mae mie dat al was 't toch nie erg
plezierig, om zó 't nieuwe jaer te behunnen. Van je
fermielje mó je 't mae èn, wa julder?
Mae m'n 't ók mae zó 'n bitje onderons g'ouwe.
'Evierd emmen 't eigelijk nie; van zelfs pooters mie
kestanjes en zukken tuug, wae ze mien den duvel
mee injaege, mae alia, da's noeeenpucl de gewente.
D'aaren dag kwamme de guus mie de koenkelpot-
ten; 'k d'r nog nooit zó vee bie tnekaere 'ezien as
dit jaer. En mae ziengel Ik 'n bak mie centen bie
de deure 'ezet, mae die was voe den middag leege,
en toen m'n 't mae 'estaekt. In de middag m'n
vee fersiete g'ad allegaere fermielje en buren en
'k mó zegge, de vrouwe 'ei t'r eige goed g'ouwe.
Jaet, en dè mot 'ezeid ók, je zè aars wè dienke, dè'k
noe nooit 's wè goeds van d'r te vertellen En dè 's
toch gin waer; 't lieken t'r nie op. en dan mö je ök
altied dienke, dè ze „Ons Zeeland'' ök leest, en vlee
weke zee ze: Pier, jie schrieft altied mae over j'n
eige; je nie oppast, dan zè ik's'n stiksje schrieven
En dae bin 'k noe wè 'n bitje benauwd van.
PIER VAN 'T HOF.
De Christelijke Nationale Werkmansbond
afd. Goes vierde op 11 Januari het
11-jarig bestaan. Foto nan het bestuur
Te Goes merd op Maandag 4 Januari de gi/mnastiek-
aal officieel geopend, die nan gemeentemege ten
behoene nan de Ojrenbare en Christelijke scholen merd
gebouwd. Foto nan het nieuwe gebouw.
De St. Elisabeth-nereer ring te
Middelburg heeft onder groote be
langstelling haar 21-jarig bestaan
gevierd.
De heer A.v.dVelde
te Missingen herdacht
op 15 Januari het feit
dat hij noor 40 jaar
aldaar bij de Ned.
Spoorwegen in betrek
king kwam.
Een stormrnoment bij de afgesloten
sluisdeurljes nan de Vlissingsche
nisschershanenwaar het water met
kracht doorheen sijpelde.
