No. 34 VRIJDAG 22 JANUARI 1932 909 Op de verbrandingsplaats. Vroumen dragen offeran den op het hoofd, termijl de mannen in oude krij- gerscostuums zijn gekleed en spiegelgevechten gaan uitvoeren. In 1633 keerden de toenmalige Hol- landsche kolonisten zich al tegen deze wreede plechtig heid, zij maken melding „dat ter verbrandt soude worden het doode lichaem van een groot Meester, en de wel vijftigh le vende vrouwen daer mede." Zij vonden dit zulk „een schrickelijk schouwspel, datter niet een van hun allen belust en was om het selve te gaan besien." De Balineesche bevolking kent vele verhalen van vrou wen, die er naar haakten hun man nen vrijwillig in den dood te volgen en verschillende hiervan berusten op waarheid. Met ren met loopen van blik, waarin eenige steentjes, die bij het aanleggen gestuwd werden, wat snelvuur moest beduiden, voerden allerlei standen en bewegingen uit. Een er van, met een kolossale scheur in zijn broek en een blauwe bril op zijn neus, was aanvoerder en leidde, gewapend met een enorme sabel deze uitvoering, terwijl andere mannen spiegelgevechten ten beste gaven. Een en ander scheen een overblijfsel te zijn uit den tijd van de vorstenregeeringen. Den volgenden dag heeft de mahisim-plechtigheid plaats, welke hierin bestaat, dat de asch van het lijk bijeen wordt gegaard, in een bootje wordt gebracht, dat men daarna zoo ver mogelijk in zee duwt. Een paar maanden later heeft dan het sluitingsteest plaats, waarop de priester mededeelt, dat de goden de ziel in ontferming hebben aangenomen. Met een enkel woord moet hier nog melding wor den gemaakt van de vroegere gewoonte om bij het lijk van een man, één of meerdere vrouwen, levend, te verbranden. Het schijnt dat in 1903 een dergelijk feit zich voor het laatst heeft voorgedaan, zonder dat het Nederlandsche bewind zulks kon beletten. deze hierbij afgebeelde exclusieve serie foto's nog kort geleden op Bali ge nomen wordt wel bewezen, dat de eeuwenoude plechtigheden nog trouw worden gevierd door een belangrijk deel der bevolking al krijgt men uit de studies van de geleerden, die het eiland bezochten, sterk den indruk dat het een en ander niet bepaald als een trage die opvat. De verbrandingskist wordt naar denbrandstapel gedragen. De verbranding. Ook de madak en de kist morden een prooi der vlammen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 13