34 ben niet de bok
van bet Stock-biet!
No. 34
„Ik bedoel," zei sir James wat vaster, „dat ik
hem graag eens zou spreken over mijneh
jicht."
Als een anarchist een karrevracht nitrogly
cerine had laten vallen op het kale hoofd van dokter
Green Sanders, had die niet erger kunnen schrikken.
„Poeh!" smaalde hij. „Uw jicht
Hij verliet het huis om er nooit weer te keeren.
En onderwijl zat Charles Bullwart in het groote
huis van Mortimer, en las de „Verhandeling over
Beenbreuken" en „Eenige onderzoekingen naar
de Ontwikkeling van Trypanosomiasis", die hij
als ontspanningslectuur had meegenomen.
Toen de week om was, kwam hij laat in den
avond in Saxmon, en hij vond den kruier, die hem
met zijn bagage hielp, erg eerbiedig. Toen hij thuis
kwam, vond hij op het tafeltje in de hall een heelen
stapel brieven.
Maisie kwam de trap afgehold.
,,'t Gaat prachtig 1" riep ze. „Je krijgt een
reuzenpractijk. O Charles, ik ben zoo dol
„Wat is er gebeurd vroeg dr.
Charles, „is Green Sanders dood
„Die ligt er uit," riep Gould Mor
timer van het bovenportaaltje. „Ze
liggen er allemaal uit. Jij bent de
eerste medicijnman van Saxmon.
Kom, oudje, verf de wigwam rood
De jonge dokter zag zoo goed hij
kon (met één arm) zijn correspon
dentie in. „Ik snap 't niet, ze willen
me allemaal hebbeneen invi
tatie van sir James Colbroke ook
„Kom maar eerst boven, en steek
een sigaar op," zei Gould. Maar het
duurde minuten, voor de jonge dokter
met groote snelheid de trap opkwam,
en het blozende meisje, haar haar
gladstrijkend, langzamer achter hem
aan.
Charles liep door naar zijn slaap
kamer de beide anderen wachtten,
en wisselden blikken, tot zij de'
voetstappen even snel terug hoorden
komen. Charles Bullwart was zeer
opgewonden, toen hij het salon
binnenkwam.
„Mort," zei hij, „ik ben bestolen
„Bestolen riepen de twee tegelijk.
„Er is iemand op mijn kamer ge
weest," zei de jonge dokter snel, „en
ze hebben al mijn kostbaarheden mee
genomen, behalve jouw portret, lieve
ling. Ze zijn tenminste nog zoo fat
soenlijk geweest, dat te laten staan."
„Wat is er weg vroeg Mort,
merkwaardig kalm.
„Dat weet ik zoo gauw niet," zei
Charles, met een bezorgd gezicht,
„in ieder geval een doosje met dé
orde van Isabella de Katholieke, van
den koning gekregen, toen hij van
Vigo naar Malaga is gevaren en een
portret van den kroonprins, met hand-
teekening de orde van St. Stephanie,
die ik van groothertog Basil heb
gekregen, toen hij naar lndië ging
en nog 'n paar dingeti
Gould Mortimer nam de sigaar uit
zijn mond.
„Ik heb den diefstal 't eerste ont
dekt," zei hij plechtig. „Dacht je,
dat iemand hier den boel bestelen
kon, zonder dat ik 't wist Ik ben de
schurken op 't spoor, meneer. Ik heb
niijn zware artillerie tegen de roovers
'n 't veld gebracht."
Hij stond op, ging naar een kast,
trok een lade open en haalde er een
bedrukt papier uit. Dr. Charles Bull
wart was het eenige levende wezen in
Saxmon, dat 't niet gezien had. Het
luidde
VRIJDAG 22 JANUARI 1932
De hieronder genoemde voorwerpen zijn of in
den trein blijven liggen tusschen Londen en Sax
mon, of ontvreemd uit de woning van dr. Charles
Bullwart, de Wilgen, Saxmon
1- De medaille en het lint van de Orde van
Isabella de Katholieke, waarin gegraveerd „Van
Alfonso aan Charles Bullwart, ter herinnering aan
aangename relatie."
2. Geteekend portret van den kroonprins van
Midden-Europa, geteekend„Wilhelm, Kron-
prinz."
3. De Orde van St. Stephanie en ingelijst por
tret van groothertog Basil, met inschrift „Dui
zendmaal dank, Basil."
4. Foto's groep (in gouden lijst) van dr.
Bullwart, den prins van Asturië, den eersten lord
van Admiraliteit, den kroonprins van Midden-
Europa en groothertogin Maria.
5. De koopacte van De Wilgen.
Inlichtingen, welke leiden kunnen tot terugver-
krijging van genoemde voorwerpen, bij de politie
911
of bij dr. Charles Bullwart, die bovenvermelde be
looning zal uitbetalen.
De dokter las en las nog eens, met de hand aan
't voorhoofd.
,,'t Is al in orde," zei Gould. „Een zak, waar die
heiligdommen inzaten is vanavond door een onbe
kende bezorgd."
„Maarik snap 't niet," zei de dokter. „Die
dingen waren natuurlijk van mij, en ik ben blij,
dat ik ze terugheb maar de koopacte van dit
huis? Ik heb 't alleen maar gehuurd."
Mort lachte tegen zijn zuster.
„Da's ook in orde," zei hij luchtig. „Die koop
acte is mijn huwelijkscadeau."
Dr. Charles Bullwart keek eerst naar het biljet,
toen naar den stapel correspondentie, en langzaam
werd het licht.
„Wie van jullie was de dief?" vroeg hij.
Het meisje lachte.
„Dat is een geheim," zei ze, „ik heb alleen de
bekendmaking opgesteld."
50 BELOONING
Verloren of Gesloten
ÉÊt
