VJ S C
nvëii^s
■■HM
Bie ons op t durp
VRIJDAG 29 JANUARI 1932
No. 35
De gemengde zangvereeniging „De Volksstem" ie Vlissingen'vierde op Zaterdag
21 Januari haar 20-jarig bestaan en organiseerde bij deze gelegenheid 'n oncert-avond.
„Ons Zeeland" lag nog nie op den durpei, of daer
'k dè misje, wae 'k vlee weeke over 'eschreven èn,
over deii vloer.
En ze was nog kwaed ök. Ik zegge: E' mae men
schen lieve, noe 'k nog zó goed geprombeerd om
joe an den man te briengen,en noe doe je zó sjegrijnig
dè 't vreed is.
E' mae Pier, menschen, zee 'eur, wè motte de men-
schen noe wè nie van mien dienke? 'k E' je tóch
nie 'ezeid, da je 't zó mos doe 't Lieken wè of 'k
'n verreke bin, da 'd an de mart 'ebrocht wordt. Kè
je begriepe, 't is 'n groat schandael.
Mae wè mö 'k dan doe? vroog ik.
E', wè mieter, je mot t'r noe in schrievè, da 'd ik
èt nie 'ewist bin. 'k Bin trouwes lank verzien ók.
Noe, afijn, ik zegge je dan bie deze, dat Fiona
Verkerke 't nie 'ewist is; dan begriep je me wè, ee
Mae 'k zè d'r niks mi an spendeere.
Noe is t'r 'ier 'n errebeièr, die a 't vroger nog a
erm. Mae op 'n goeien dag gaet d'r een «ut de fer-
mielje doad. 't Was zó mae 'n erm wuuf, tenminste,
dè dochte ze. Mae toen ze de boel gienge opruume,
vonde ze overal gouwe tientjes; in 't kammenet, in
de spinne, in de koesse, afijn, je kan 't zó gek nie
bediehke. Saeme was 't 'n paer duzend hulden.
Ko Pape zó 'eette 'n die voelde z'n eigen
ineens rieke. Ie dee 't geld in 't kammenet bie z'n
tuus, en sins dien dag woue ze gin erpels mir ete,
wan dè was goed voe erme menschen. Toen atte ze
in plekke van erpels eiken dag ballen g'akt. En azze
't broad liete bakken, zeeje ze tegen Wullem den
bakker: Doe 't 'r mae 16 eiers deur. wan me bin noe
rieke. En a de guus centen mosten èn, dan 'aelden
zie die mae uut 't kammenet, net zó vee azze wouë.
Noe, dat 'ou netuurlijk gin stand, kè je begriepe!
En nu weunt t'n op Nieuwdiek, en gaet t'n mie
gaeren en band 't land in.
Ik wil ik mae zeggen: ik bin d'r glad nie voe, om
mae elleke cent op de banke te briengen, mae j' eit
toch nie wig te gooien ök.
En de menschen van teegswoordig spaere nie mi.
Ze wille mae in "n auto rieje, en de meiden 'ange
't al an d'r lief.
Ik weet nog wè van toen a ik nog nie 'etrouwd
was! Afijn, dat 'k 's verteld, glok.
En dan de bioskope! 'k Bin d'r één keer 'ewist. Da
was 'n Diesendag, toen de buzze net voe m'n oagen
wigree, en 't zukken slechten weer was, da 'k toch
nie buten kon bluve; de mart was af'eloapen ók.
Afijn, 'k gae d'r in, en 'k mó je zegge: '11 mooie
uutviendienge is 't. Mae wè je dae noe toch allemaele
zag; dè zouwe ze bie ons op 't durp nie motte uut'aele.
Naekte wuven en danspertijen. en inbraeken, afijn, al
die diengen wae j' in de krante van leest. Ik dienke
ik d'r zó over: Dè mot de slechtig'eid toch wè in 't
'andje werke, vooral bie de jonge guus. Wan dè's noe
toch gek, ee, al die moordpertijen en inbraeken, da
gieng allemaele even goed; de pelisie was altied te
laete, en je mee dee, jier je rieke. Wa kan dat noe
voe nut èn Nee, dè was 'n arre tied, mie de kemedie!
Dae gienge m'n altied nae toe, de vrouwe 'en ik, wan
zó moddern bin me wè, zie je! En dan Bouwmeester
kwam, en mie z'n mes 'n stik uut die arre vint wou
snieje, afijn, dae wier je kempleet koud van, en bie
de vrouwe liepe de traenen over d'r bakkes. Mae
zie je, dè was noe't goeie d'rvan.zukke diengen ge
beurden toch nie. D'r kwam altied wa tusschen, en dè
was mae goed ök. Mae de bioskope! Nie an mien lief!
PIER VAN 'T HOF-
Op 18 Januari werd te Katsche Veereen
nieuwe steiger in gebruik genomen. De
Zierikzeesche boot voor den nieuwen steiger
Een kijkje by het uitgebouwde palen-
hoofd aan de haven te Breskens, dat
onlangs gereed kwam en het in- j-
naren in de hanen vergemakkelijkk
De9heer J. de Jonge herdacht Woens
dag j.l. zijn 40-jarig jubilé als tamboer
van het fanfarege/.elschap E. M. M.
te Kruiningenwaarvan hij tevens
10 jaren onafgebroken lid was.
Groote brand te Axel. In den nacht
van Zaterdag op Zondag 17 Januari
is een ernstige brand uitgebroken in
de schuur van JHaak van DrieI in
den Beoosten Blijf wider te Axel,
waarbij 12 koeien, 6 paarden, 1 var
kens en de geheele landbouwinspan
in de vlammen twrloren ging.
De heer G. Schipper, die sedert ruim
40 jaar in dienst is geweest bij
het Wolfaartsdijksclie Veer, heeft
dezen dienst met pensioen verlaten.
