No. 37
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1932
995
ons platteland, die, zonder aanspraak te maken op
een gezellig huiselijk leven, van den vroegen mor
gen tot den laten avond in touw zijn. Want voor 'n
huiselijk leven, zooals de stedeling dat kent, is op
de hofstede het grootste gedeelte van het jaar geen
plaats.
En opmerkelijk is het, dat de steeds toenemende
eischen, welke over het algemeen door de vrouw
aan het' leven worden gesteld, niet in sterke mate
Vrouwenwerk bij den klompenmaker
(Clinge).
aanwezig zijn bij de boerenvrouw.
Zeker, er is tijdens den wereld
oorlog een tijd geweest, dat de rijk
dom velen in 't hoofd sloeg. We
weten vrouwen die prachtige rin
gen aantrokken óver hun hand
schoenen heen, en er zijn nog wel
gekker dingen gebeurd. Maar dit
alles was slechts tijdelijk. De fi-
nancieele inzinking liet geen tijd
meer voor zulke grappen, en ook
geen geld.
Ik moei eerlyk bekennen, dat ik een geweldig
respect heb voor al die hardwerkende Brou
wen op ons platteland. (Hnntenisse)
Na het werk op de hofstee.
Vandaar, dat de laatste jaren op ons platteland
weer een sterke versobering van het leven valt
waar te nemen, in tegenstelling met het stadsleven,
waar het „van de hand in de tand" een welhaast
bedenkelijk verschijnsel wordt.
Ondernemend is onze Zeeuwsche vrouw ook. We
zien haar in allerlei beroepen. Het is geen kleinig
heid om b.v. achter het stuurrad van een autobus
te klimmen En zoo is er veel meer.
Trouwens, die ondernemingsgeest is er altijd
geweest. We herinneren ons nog al is het jaren
geleden dat in een kleine Zeeuwsche gemeente
een vrouw als brievenbezorgster werd aangesteld.
Ze moest de post eerst uit een vrij ver verwijderde
grootere gemeente afhalen, en daarna rondbren
gen, wat haar indien we ons niet vergissen
de kapitale som van f 35 per jaar inbracht
Van dezen ondernemingsgeest en het harde wer
ken laten we hier een en ander zien. En hopen
daarmee onze klaagster tevreden te stellen.
Inderdaad, er was hier een verzuim. Eere, wie
eere toekomt
Zeker is het, dat de welstand op een boerderij
everv/.eer afhangt nan de vrouw als nan den man.
Moeder knor met een staf nan verzorgsters.
(St. Jansteen).