No. 37 VRIJDAG 12 FEBRUARI 1932 995 ons platteland, die, zonder aanspraak te maken op een gezellig huiselijk leven, van den vroegen mor gen tot den laten avond in touw zijn. Want voor 'n huiselijk leven, zooals de stedeling dat kent, is op de hofstede het grootste gedeelte van het jaar geen plaats. En opmerkelijk is het, dat de steeds toenemende eischen, welke over het algemeen door de vrouw aan het' leven worden gesteld, niet in sterke mate Vrouwenwerk bij den klompenmaker (Clinge). aanwezig zijn bij de boerenvrouw. Zeker, er is tijdens den wereld oorlog een tijd geweest, dat de rijk dom velen in 't hoofd sloeg. We weten vrouwen die prachtige rin gen aantrokken óver hun hand schoenen heen, en er zijn nog wel gekker dingen gebeurd. Maar dit alles was slechts tijdelijk. De fi- nancieele inzinking liet geen tijd meer voor zulke grappen, en ook geen geld. Ik moei eerlyk bekennen, dat ik een geweldig respect heb voor al die hardwerkende Brou wen op ons platteland. (Hnntenisse) Na het werk op de hofstee. Vandaar, dat de laatste jaren op ons platteland weer een sterke versobering van het leven valt waar te nemen, in tegenstelling met het stadsleven, waar het „van de hand in de tand" een welhaast bedenkelijk verschijnsel wordt. Ondernemend is onze Zeeuwsche vrouw ook. We zien haar in allerlei beroepen. Het is geen kleinig heid om b.v. achter het stuurrad van een autobus te klimmen En zoo is er veel meer. Trouwens, die ondernemingsgeest is er altijd geweest. We herinneren ons nog al is het jaren geleden dat in een kleine Zeeuwsche gemeente een vrouw als brievenbezorgster werd aangesteld. Ze moest de post eerst uit een vrij ver verwijderde grootere gemeente afhalen, en daarna rondbren gen, wat haar indien we ons niet vergissen de kapitale som van f 35 per jaar inbracht Van dezen ondernemingsgeest en het harde wer ken laten we hier een en ander zien. En hopen daarmee onze klaagster tevreden te stellen. Inderdaad, er was hier een verzuim. Eere, wie eere toekomt Zeker is het, dat de welstand op een boerderij everv/.eer afhangt nan de vrouw als nan den man. Moeder knor met een staf nan verzorgsters. (St. Jansteen).

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 3