Bie ons- op }t durp
<1
I
h
No. 37
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1932
999
jA>
Dijkwerkers te Westkapélle bij het werk aan den dijk.
Te IJzendyke vierde de schuttersvereniging „Kunst en
Genot" haar 10'jarig bestaan op Zondag Februari.
Foto van het bestuur der jubileerende vereeniging.
'k Zei dè noe wè van d' elektriek, mae *k 't je
nog nie verteld van de waeterleidieng. Noe mó je
begriepe, dè m'n dae noe allegaere op 't durp d'r voe
waere, en Verstuute d'r nie tusschen 'ekomme was,
zouwen we 't g' ad èn ók. Noe is dè zó mie Verstuute,
ik zè ik niks tegen de man zegge, mae op 't durp is
t'n noe eenmael nie 'ezien. Da kom omdat t'n zó'n
deurdriever is. 'Um vindt alleen goed, waer 't zelf
wè 'dan kan doen.
En noe was da zó: 'Um kende 'n den directeur van
de waeterleidienge in de stad, dè's t'r ók een van de
partij, zè 'k mae zèn. En toen 't zó wijd was, mie
de waeterleidienge, kwam die directeur bie 'um lezeere,
en Verstuute liep 'eele daegen mie 'um over 't durp.
En toen je 't gaende. Wullem Pape en Kees Vereme,
die gienge d'r trek tegen in, en 'ulder zeeje. da
m'n glad gin waeterleidienge noadig èn. Afijn, ik kè
je dat noe nie allegaere zó vertellen, mae 't ende was,
dè t'r niks van kwam, en Verstuute kwaed was.
En noe doe m'n 't mae mie de pompe en 't regen-
waeter. en ze zegge, dè dat nog gezonder is ók. Afijn,
mae dae wï'k noe ofbluve, daer e 'k gin verstand van
'k Wil mae zegge, dè 't 'et op 'n durp nie zó gaet as
in 'n stad, weet je. Walder kenne mekaere vees te
goed. A de vrouw van Drummei 'n nieuwe beuk en
doek 'eit. dan komt dae a ruzie van.
Ennoeèk'n brief van Knelia g'ad, die d'r mie dien
sallemanderschen vent van deur is. Daer je 't noe
i; z'è gin geld mi, en noe was noome Pier wè wee
goed 'enog, om wè 't stieren. Mae noome Pier dienk
t'r nie over. 'k d'r 'eschreve dazze eest mae's trug
mó kommen, dan zummen wè's praete. 't Was toch
vroger zó'n lief misje, afijn 'oor, je begriep toch nie
'oe dè gaet, as die meiden 't in d'r 'oof kriegen.
Merien de Meulenaer 'eit ók lest zó'n akkevietje
g'ad. en nog wè mie z'n eigen dochter. Die mos gaan
trouwe mie gekke Wullem van de vrachriejer, noe
vraeg ik je toch. Je zou toch wè zeggen, dè die
Wullem nog zó gek nie is, wan 't is 'n flienke kedee,
en z' 'ei nog wè 'n bitje centen ók.
Dè's netuurlijk eest spul 'eworren, mae ze bin toch
'etrouwd, en noe 'eit de burregemeester 'n benoemd
tot opzichter voe de gemeente.
Noe, daer è'k 'et noe nie zó erg op, mae d'r mos
toch wè gedae, ee
Macheliene is 'ewist. Ze loap nog altied te schreeu
wen over d'r kammenet. Meulevliet, den meubelmaeker
uutde stae was ewist. Je mó wete, dè zó'n kammenet
drie keer op 't jaer wor op'epoest. Mae toen ie 't zag
nae die inbraek, schodde 'n z'e 'oof zó mae 'sd'r
was nie vee mir an te doen.
En de dieven ze nog mae nie te pakken "ekrege;
zit Remiense d'r goed achter. Wan dè's gin flauwe
vint, glad nie, mae ja. 't zun d'r wè nut de stad 'ewist
èn, en gaet 'an 's zoeken! Afijn, ik zegge ik tegen
.Macheliene, zit noe mae nie zó te schreeuwen, wan
wig is wig, en dae komt 't nie deu vrom. En de vrouwe
zee: je koap mae 'n aar; j' 'ei toch centen 'enog.
En dè 's waer, Maendag is t'r 'n koapdag, en 'k in
't avvertensie-blad 'elezen, dè t'r ók 'n kammenet bie
is. En noe zè 'k mae's voe Macheliene gae kieke: j'
'ei mie die wuven noe altied wat. Kiek, 't bladje is
net vol, en da 's mae goed ók, wan 'k niks mee te
schrieven. Tot kommende weeke.
PIER VAN 'T HOF.
Te Middelburg heropende dezer dagen
de fa. Loosjes de toonzalen harer biljart'
fabriek, eene in Zeeland eenige industrie.
Het nieuwe schoolgebouw ie
Kats, dat kortelings officieel -*
ebruik genomen werd.
De schutters in actie op het aan
*^het jubileum verbonden concours
Het echtpaar trans nisse fe
Kattendijke vierde dezer dagen
onder hartelijke belangstellin
zijn gouden huweljjksjubilé
