Bie ons op 't durp
No. 40 VRIJDAG 4 MAART 1932 1095
Een oud straatje te Hulst, de Molen
straat met gezicht op den molen. De
pomp rechts staat nog steeds in het
stroohulsel gepakt tegen event ueele
koude vriesdagen in Februari en Maart.
Jan Vansprille, die zo'n bitje renteniert, dae an 't neer-
wurrevelwiggetje is toch 'n aorigen draoier Ie ieuw vroe
ger nog k van de meiden, en a je 't mien vraegt, dan 'eit 'um
dat nog glad nie verleerd. Nie, da 'k wa van de man za zegge,
glad nie 'oor, wan a je 't roe allegaere gioave wou wa z'ier
op 't durp klesse, dan k je wè dagwerk.
Mae Plone zee van de weke „ei je 't k g'oore van Jan.
en kwa", toen zee ik netuurlijk „Da'd 'k net nie".
En toen zee 'eur Bè Pier, da zi 'k je dan toch 's even
vertelle
En noe mó je d'r bie Plone nie mee ankomme dk je gin
tied 'eit of zukken gekles, wan a je dan wig bin en ze loapt
'n aar teugen 't lief, dan )dt je wè opdoeke.
Afijn, zee ik, vertel jie me'n dat dan mae is. En toen begos
ze E Jan die loapt Woessendag op 't durp en dae komt 'm
'nmisje tegen, afijn, 'leken nog k 'eel wat, zó mie korte keu
zen en gepirrenten 'aer. Allé, 'um lee d'r mee an, en ze
gienge zó saemen 'n endetje over 't durp.
Mae 'um dus toch nie zó goed voe de menschen, wan 't
was midden op den dag en daevoe vroog 't 'n of ze s' aeves
'n endje mie z'n gieng keuren. En die meid zee ja. En zó
gienge ze van mekaere. Afijn, Jan die liep zó nog wat en
toen gieng 't 'n wee naer 'uus. En toen 't 'n tuus kwam, zee
Janne (d^'s z'n wuuf) de nieuwe meid is t'r. Net, zee Jan
dan gae ik 's kieken of dat een deugdelijk misje is, wan je
kan toch nie van alles in j'n 'uus 'aele. Mae toen 't n in de
keuken kwam, besturf Jan 't bienae, wan dae zat d'eigeste
meid wae 't 'n sachtermiddags op 't durp mie 'ekeurd k.
Afijn, de kleuren slogen 'm uut. Mae ie most toch wat zegge
en toen zee t'n Jie gaet toch zekers nooit mie vreemd man
volk mee Bè nee, baas, zee die meid, mae ze keke toch mae
nie nae mekaer.
O, zee Jan, da 's mae goed ök, wan da kan 'ier ök nie op
zó 'n durp. 'K joe vanachteremiddag mae's op de proef
wille stelle, zie je, mae je mó goed begriepe, da dat 'ier nie
gaet.
Zó 'eit t'n z'n eigen d'r uut 'eklest, mae ie kos toch z'n
mond nie 'ouwe en noe spreekt 't 'eele durp t'r schande
van. 't Is toch ók wat, ee Ik zegge ik net, en a de vrouwe
Zwieg stille riep 'eur dat 'oore de menschen die ^'t
angae juust nooit. En dat is to-'h ök wè zó ök. Dae mó 'k
noe ineens an dienke, omda Kees de smid 't ök nooit g'oore
'eit van Flup.
Afijn, mae d4 's noe gin akkevietje om zó mae in de krante
te zetten. A je dat is van m'n 'oore wil, dan mó je mae 's
bie m'n komme, dan za'k je dat wè 's vertellen.
Dae kom nog bie, d* 'k glad nie 'estemd bin voe zukken
praet 't gae mie alles om terslechts, 'k wee 'n dotte cen
ten verlore, en toch nie gespikkeleerd, glad nie, 't lieken t'r
nie op, mae al wa je koapt vlieg nae benee en ik weet ik nie
wat a t'r van komme mot. Dat 'k je noe k 's meer 'ezeid,
en 'k bluuf d'r bie dat ik 'et nie weet.
Afijn, zvieg t'r mae van. Oud en gries bin me toch a en
k gelukkig nog 'n dek boven m'n kop.
PIER VAN 'T HOF.
Te Middelburg werden tien
gemeente-woningen ge
bouwd ter vervanging van
de onbewoonbaar ver
klaarde huisjes in de stad.
Foto van de rij woninkjes
in den Kareis gang.
Langs den zeer verfraaiden
Singel te Vlissingen worden
thans de laatste voorberei
dende werkzaamheden ver
richt om ook dit laatste
gedeelte een opknapbeurt
te geven en het voor het
verkeer in te richten.
De gifmnastiekvereeniging Achilles te Middelburg
gaf haar jaarlijksche uitvoering voor dames waar
bij de hier afgebeelde standen veel succes oogstten.
Geleidelijk worden onze Zeeuwsche klompenmakerijen ge
moderniseerd en van machines voorzienwaarmee dan
de klompen worden gemodelleerd en afgemaakt. Een
kijkje in zoo'n gemoderniseerde klompenmakerij te Goes,
