1174 VRIJDAG 18 MAART 1932 No. 42 beide beelden weer bij de Barnetts weg te halen en het complete stel aan Ling te geven. Zoodoende sleepte hij een dubbel loon in de wacht. Wat zeg je van deze theorie „Dat het net iets voor hem zou zijn. Maar ik ben er tegelijkertijd zeker van, dat, als hij op zich had genomen ze aan Ling in handen te spelen, hij er alles op zou hebben gezet zijn woord te houden, wat er intusschen ook voor moeilijkheden kwamen." „Dan zou ik zeggen, dat hij probeert zijn afspraak met Ling na te komen. Misschien is hij er in geslaagd door het politie-cordon heen te breken.cn naar Londen te ontkomen, alhoewel mij dat aan den anderen kant weer twijfel achtig lijkt. Zijn volledig signalement is naar alle kanten verspreidt en de po litie ligt overal op de loer. Joost mag weten waar hij zich schuil houdt. En de andere misdaad maakt de zaak nog belangrijk ingewikkelder, want ik betwij fel of hij den moed heeft wetend, dat hij ook van den moord verdacht wordt zijn kans af te wachten om eerst met dat beeld naar de Barnetts te gaan en daarna zijn belofte aan Ling na te komen." „Als je het mij vraagt, zou ik zeggen, dat hij deze of gene heeft aange klampt en gevraagd of hij in diens auto mocht meerijden en zich uit de voeten heeft gemaakt," opperde Evangeline met vuur. „Daarop heb ik voortdurend gehoopt." Hayden keek haar scherp aan. „Maar mijn beste kind," zei hij toen, „zou hij zich niet direct zelf aanmel den, als hij wist dat jij van den moord verdacht werd?" „Dat kan hij ha.^st niet weten," antwoordde ze vermoeid. „Maar Evangeline Als het zoo ver komt, datO, lieve hemel 1 Als hij het in de kranten leest dan zal hij toch wel terugkomen „Waarom, Tony? Wetend dat hij schuldig is, zal hij net als ik gelooven, dat mij niets kan gebeuren, omdat ik onschuldig ben." Anthony Hayden liep een heelen tijd zwijgend het vertrek op en neer, met gebalde vuisten en met het gezicht van iemand, die onduldbare folteringen uitstaat. Eindelijk bleef hij vlak voor haar staan. „Evangeline," vroeg hij heesch. „Weet je het heel zeker, dat hij schuldig is Ze hief met een snelle beweging het hoofd op en staarde hem aan. „Maar Tony, je denkt toch zeker niet.. wat Greenwood denkt?" „Lieve deugd, neen Ik bedoel of je er absoluut zeker van bent, of er bij je zelf geen schaduw van twijfel bestaat, dat je broer werkelijk schuldig is aan den dood op je man Ze schudde mistroostig het hoofd.O, neen, Tony, ik weet ik weet het zeker, heel zeker. Hij stond vlak bij het lichaam en dan daarna die kalme, weloverlegde manier waarop hij te werk ging, toen hij den dolk afveegde. Waarom zou hij dat gedaan hebben, als hij hem niet gedood had Tony, zie je dat dan niet in.... Tony!" Haar stem sloeg over van angstige opwinding, want Anthony Hayden keek haar met een blik van onbeschrijfelijke verbazing aan zijn gezicht ver ried duidelijk de hevige spanning en emotie, waaraan hij ten prooi was. „Alle menschen, wat een ezel ben ik geweest?" riep hij. „Begrijp je het niet Het is immers zoo helder als de dag. Je zei, dat hij gummihandschoenen droeg, niet waar „ZekerDat is mij nog bijzonder opgevallen. Die draagt hij altijd, als hij zulk werk doet. Maar waarom vraag je dat Wat heeft dat er mee te ma ken „Alles, Evangeline, alles! Dat je dat niet begrijpt Hij boog zich over haar heen en ging opgewonden voort „Dat bevrijdt hem van alle verdenking Want waarom zou hij, als hij die handschoenen aanhad, de moeite nemen het gevest af te vegen, terwijl hij wist, dat er geen vingerafdrukken op konden zit ten „Neen ik begrijp het niet. Wat bedoel je „Dat er geen sprake van kan zijn, dat je broer Hyram vermoord heeft Maar hij.dacht, dat jij het gedaan had en hij veegde het gevest af om jou te redden. Begrijp je het nu?" „O, TonyHet laatste restje kleur trok uit haar gezicht weg en ze staarde hem in ontstelde verbazing aan, „Natuurlijk begrijp ik het nu Ik stond ook vlak bij mijn man en hij moet van mij gedacht hebben, wat.eh wat ik van hém dacht. Maar Tony." ze greep hem bij den arm, „als hij mijn man niet gedood heeft, en verder niemand in de kamer was dan wij drieën, wie heeft het dan gedaan?" „De eenige verklaring is, dat er nog iemand anders in de kamer geweest moet zijn, Evangeline. Greenwood heeft van den aanvang af gezegd, nog vóór hij iets van dien Chinees wist, dat er drie menschen in de kamer moeten zijn geweest je man, jijzelf en de inbreker en natuurlijk had hij gelijk, niet tegenstaande jouw ontkenning. Maar nu blijkt het, dat er ook een vierde was, iemand die wachtte om dat beeld in handen te krijgen, iemand die zonder twij fel tegenwoordig was geweest bij het eerste gesprek, dat je met je broer had en die daaruit afleidde, dat Redmayne gefaald had. Daarom deed hij zelf een poging om het beeld machtig te worden. Kun je je ook herinneren of de gor dijnen dichtgetrokken waren, toen je in de hall kwam en je broer plotseling zag „Ja. Ze waren dicht en er is nog iets, dat ik heelemaal vergeten heb je te vertellen. Toen ik hem zag; schrok ik zoo vreeselijk, dat ik bijna flauw viel. Bobby bracht me naar een stoel bij het raam en deed het open en pas later drong het tot me door, dat hij niet omhoog reikte om de knip er af te doen, dus moet die al losgeschoven zijn geweest. En ik herinner me ook heel goed, dat het raam al den tijd, dat we aan het praten waren, open heeft gestaan Bobby sloot het voor hij heenging," „Dan is het bewijs volledig. John Ling heeft het eerste gesprek tusschen jou en je broer van a tot z gehoord. Toen je de kamer uitging, moet hij zijn om- geloopen naar het raam van de provisiekamer en daardoor binnengekom en zijn met de bedoeling zelf het beeld weg te halen,nu je broer naar hij dacht— de zaak verknoeid had. Wat toen volgde, is moeilijk te zeggen in elk geval moet je man vlak daarop beneden gekomen zijn, misschien heeft Ling kans gezien de hall binnen te sluipen en heeft hij zich daar een schuilplaats gezocht, in afwachting dat je man weer zou weggaan. Er is in de hall natuurlijk vol doende gelegenheid, dat iemand zich verbergen kan, is 't niet „O ja, schuilhoeken genoeg." „Welnu, dan kan ik me wel voorstellen wat er gebeurd is. En daardoor wordt ook verklaard, dat die dolksteek in het donker zoo wonderlijk accuraat toegebracht is. Een Engelschman zou zoo iets alleen puur toevallig hebben kunnen doen. Maar terwijl je man voorbij het venster liep, kon Ling zijn om trek tegen de lucht afgeteekend zien en goed raken. Uit hetgeen jij verteld hebt, krijg ik den indruk, dat hij meer dan genoeg tijd heeft gehad om uit de kamer te sluipen vóór je broer zijn zaklantaarn aanknipte en weer te verdwij nen uit het raam, waardoor hij binnengekomen was. Hij moet geweten hebben, dat je broer het beeld in handen kreeg, en zijn eenige gedachten was nu, je man te verhinderen op Redmayne te schieten, en zich zoo weer meester te maken van het gestolen beeld. En een moord is voor iemand als Ling kinderspel. Als alles zich in werkelijkheid toegedragen heeft zooals ik zeg en naar mijn idee sluit het als een bus dan veronderstel ik, dat je broer zich nog in de buurt verscholen houdt, vooral ook omdat hij onschuldig is aan den moord. Ik zou zeggen, dat het laatste van de tragedie spelen zal in het huis van de Barnetts, waar hij, als het donker is, zal heengaan om het beeld af te leveren." „O, Tony I Wat moeten we doen Als hij er heen gaat, wordt hij natuur- 'ijk gearresteerd. Nu we weten, dat hij Hyram niet gedood heeft, is dat natuur- 1 ijk niet zoo heel verschrikkelijk, maar het blijft de vraag of de politie zal gelooven, dat hij onschuldig is aan den moord." Anthony Hayden keek op de klok. „Het lijkt me het beste," zei hij, „dat ik rechtstreeks naar het politiebureau ga en den inspecteur alles vertel, wat jij mij toevertrouwd hebt. Het is onze eenige kans en het is bovendien billijk, dat de autoriteiten de waarheid weten. Ik zal ook zorgen, dat ze moeite doen om Ling in handen te krijgen vind je goed, dat ik dat doe „O ja, natuurlijk," riep Evangeline vol vuur. „Nu ik weet, dat hij mijn man niet doodgestoken heeft, mogen ze gerust de waarheid weten." „Uitstekend.. zoodra ik nieuws heb, bel ik je op. Tob ondertusschen maar niet zoo gauw het me eenigszins mogelijk is, kom ik terug." Enkele oogenblikken later hoorde ze zijn auto in volle vaart de oprijlaan afrijden. XIX VAN HET ACHTTIENDE TOT HET DRIE-EN-TWINTIGSTE UUR „Nu, Sir Anthony, ik dank u zeer voor uw inlichtingen," zei inspecteur Renfrew, terwijl hij zijn notitieboek sloot. Het onderhoud tusschen Anthony Hayden en den inspecteur had plaats gehad in het bureau van laatstge noemde. „U begrijpt natuurlijk, dat het allemaal theorie is en dat er geen enkel vaststaand feit is om het te bewijzen." „Maar u gelooft toch zeker, wat mevrouw Shutter vertelt vroeg de ander scherp. „Zeker, ik ben overtuigd, dat mevrouw Shutter u de waarheid heeft ver teld, voor zoover zij die wéét.... wat wel eenig verschil maakt.... ik kan nu ook begrijpen, waarom mevrouw Shutter zoo achterhoudend tegenover ons is geweest.... dat ze weinig lust had haar broer te verraden. Ik betwijfel zelfs, of ze ons de waarheid verteld zou hebben, als ze zelf van de misdaad beschuldigd was tenminste, zoolang ze haar broer voor den dader hield." „Ik weet wel zeker, dat ze in dat geval gezwegen zou hebben," verklaarde Hayden met nadruk. „Daarom wilde ik tot eiken prijs de waarheid uit haar hebben. Maar meent u heusch, inspecteur Renfrew, dat u er nog niet zeker van bent, wie Hyram Shutter vermoord heeft „Neen, Sir Anthony, dat ben ik ook niet. Want hoewel het bewezen is, dat Ling buiten voor het raam op Trend Hall heeft gestaan, is er geen enkel bewijs, dat hij ook binnen is geweest. Ik geef toe, dat, oppervlakkig beschouwd, de feiten er op wijzen, dat Redmayne onschuldig is, maar aan den anderen kant kan het afvegen van het gevest van den dolk een zuiver-werktuiglijke beweging zijn geweest, iets dat hij puur uit gewoonte heeft gedaan een beroepsinbreker denkt het eerst aan het uitwisschen van zijn vingerafdrukken. Maar daar staat weer tegenover, dat het niet verstandig is, dat hij kost baren tijd met iets totaal overbodigs zou verspillen, in omstandigheden, dat juist tijd het belangrijkste voor hem was. Dus in ieder geval schijnt hij het noodig gevonden te hebben. Maar genoeg hierover. Uw theorie is dus, dat Ling, een Oosterling, beter de kunst verstaat om in het donker raak te steken dan een Engelschman. Daar kan ik in komen waarschijnlijk hebt u daarin gelijk. Maar als hij Shutter's omtrek tegen het venster afgeteekend kon zien, heeft Redmayne het ook gekund." „Hoe zit het dan met dien dolk, inspecteur? Dien kon hij in een donkere kamer toch niet grijpen „Neen, maar hij kan zich er mee gewapend hebben direct toen hij de hall binnenkwam. Vergeet niet, dat hij volgens mevrouw Shutter zich ook al meester had gemaakt van het beeld vóór haar man uit de bibliotheek kwam. Wat ligt meer voor de hand dan dat hij, toen hij-den dolk zag liggen en bedacht dat hij ongewapend was, dezen heeft opgenomen om hem in geval van nood als verdedigingswapen te gebruiken De deur van de bibliotheek moet dicht zijn geweest, anders zou hij het licht gezien hebben, dus het was heel gemakkelijk om naar die tafel te sluipen en den dolk te pakken. Maar het is natuurlijk mogelijk, dat uw theorie juist is en het zal mij werkelijk plezier doen, als dat het geval blijkt te zijn. Het heeft er inderdaad veel van, dat Redmayne zijn zuster als de schuldige beschouwde, want gesteld dat die Chinees zich werkelijk hier of daar in de hall verscholen hield, zou hij daarvan toch niets weten. Maar hoe dan ook, als hij onschuldig is aan den moord, zal hij ongetwij feld een poging doen om het beeld bij de Barnetts te brengen, want hij heeft natuurlijk de Barnetts bedoeld, toen hij zijn zuster zei, dat hij in opdracht handelde. Hij had een motief om hun naam voor haar te verzwijgen, dat ten opzicht van dien Chinees niet zou hebben gegolden. De Barnetts waren buren met wie ze af en toe omging de Chinees was een vreemde en zat bovendien in Londen, tenminste dat dacht hij." „Maar denkt u dat hij naar Barnes zal durven gaan, nu een van de Bar netts gearresteerd is en het landgoed onder politiebewaking staat „Hoe kan hij dat weten, Sir Anthony Niemand is daarvan op de hoogte

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 22