Zeeuwsch
Nieuws
■5
Bie ons op 't durp
V
'K toch zóyee kwaeje brieven g'ad van de weeke Ze kos
ten bienae nie in de busse, en de bode was ok a kwaed, wan ie
most wè twee keren loapen, en da glad voe mien aileene.
Je zou toch zeggen, en dat alleenig maer omda Pier vice
weeke niks 'eit 'eschreven. Je zou d'r bienae 'n bitje groazig
van worren, ik wist ik nie, da de menschen die diengen nog
lazzen ök. Je mó begriepe, dit 'k dae mee behonne bin, toen
die redakteur d'r nae vroog. In mien 'essens zou di nooit van
z'n leven op 'ekommen weze. Mae dien man is t*r bliekbaer
toch nie 'eelegaer neffen 'ewist, a je 't mien noe 's ronduut
vraegt.
'K kreeg ok 'n brief van Macheliene Pier je schrief glad
nie meer, je mankeer toch niks, i je ziek bin schrief di 't an mie
de groeten van Macheliene.
En weet je van wie 'k ok een brief g'ad Van de burrehe-
meester van Wemelskerke. Die schreef m'n, da z'n vrouwe,
d'eele weeke mie 'n kwaed gezicht i rondeloope, wan 'eur zei,
dat ik d'eenigste manskaerel was, die *t ankieken nog waerd
was. En nog 'n aeren schreef, of ik d'r voe goed mee op-ieuw,
wan .<?an wou ®'n we van m'n overnemen.
Afijn, mae lae'k je noe liever is vertelle, waevoe ik nie ge
schreven Je mot dan begriepe, da Ons Zeeland zó van tied
tot tied mie 'n reisvereenegienge d'r vandeur gaet, nae 't
butenland, zó gezeid.
En noe stieng d'r 'n stuitje terug ok zó'n bericht in, dazze
nae de Ardennen gienge.
'E menschen, zee de vrouwe, die dat las. Pier, dae moste m'n
is mie meegac.
Ik zegge Bè ja, ik ik d'r niks tegen, alleenig, dat nog k 'n
ende weg is.
Alla, toe toe, zee de vrouwe, di lei toch zó wijd nie, dae zó
mae bie Spanje of daer erges in de buurte.
Bè neent, zee ik, 't lei glad aan d'aere kant, bie Zwitserland,
en di allegaer van die 'oage bergen, en dae mo'k nie vee van
wan ik bin nog k gauw duzeldig k 'k op de leere stae, 'k t'r
a last van.
Afijn, m'n a nog zó'n atlasje van toen de guus klein waere,
en daer m'n d'r nae 'ezocht, wan de vrouwe mos wee gliek
mae me koste 't mae nie vinde. Afijn, zee de vrouwe, as 't van
Ons Zeeland is, zk 't wè mooi weze, en moste me 't mae
doe. Me zü dan naeder'and wè zie wae 't 'et leit. Toen è'k een
brief 'eschreve, en d'r kwam een brief vrom, di m'n op 'n
Zaeterdag in Roozendael moste weze.
A m'n daer ankwamme moste me goed uutkieke nae 'n vent
mie 'n blauw vlaggetje, wan di was dan zógezeid de chef van
't zaekje.
Afijn, wulder op den trein. Toen m'n in Roozendael kwamme,
was t'r vreed druk, en ik zegge tegen de vrouwe Gae jie not
die kant, dan gae ik dezen, en dan zumme 'n die vent wè zie.
En kiek, ik loape nog gin vuuf menuten, of dae zie 'k zó'n
kaerel mie 'n blauw diengesje op z'n bost. Ik dienke dae za
ie 't en ik t'r op af. Mae die vint zetten d'r nog k vaert achter,
en ik mos 'ard biezen, voe di 'k 'n k.
O's, riep ik, en eindlienge stieng t'n stille.
Ik zegge Nou, dae bin 'k noe, mae bluuf jie 'ier noe even
wachte, dan gae ik de vrouwe effen op'aele.
Mae die vint wier noe's effenof kwaed
Meneer, riep t'n, ik gin spetter mie joe te maeken, en mie
je wuuf nog vee minder. A je de gek mie m'n wil steke, dan mó
je vroeger opstae
Ik zegge O's even, en ik pakte nae di blauwe vlaggetje of
wa voe dienk da was. Ik zegge Wou jie soms be were, di jie
de vint van de reisvereenegienge nie bin
Di bin 'k net nie, zee 'um, di blauwe spelletje is van de geele
ont'ouwers.
Neem m'n nie didelijk, wou ik zegge, mae opeens fluttede
de trein en ik zag di t'n d'r vandeur ree. In 'n wup was ik t'r
nog bie, en drie kaerels, die an 't kaerten waere, 'eschen m'n
d r in. Dae zat ik noe in den trein, mae wae was de vrouwe
noe gebleve 't
Noe, dae zi je kommende weeke van komme 't 'ooren
de groetenisse. Pier van 't Hof.
No. 43
Te Breskens werd dooi gebrs. I erduyn een nieuwe dropsfabriek geopendwaardoor deze
plaats weer een fabrieksgebouw rijker is geworden. Foto Dan de officieele opening.
Ter gelegenheid nan het SO-jang jubileum nan de Rijks Normaalschool te Oostburg werd aldaar met succes
door de leerlingen opgenoerd de specifiek Cadzandsche reoue„noor fuftig jaor"waarbij op geestige wijze
de opening nan de Normaalschool werd herdacht. De Cadzandsche naders en moeders brengen hun zonen
en dochters naar school.
VRIJDAG 25 MAART 1932
Een bedrijvig hoekje aan de Terneuzensche Kade.
De bruiloft nan den „Moester' Een
echte Cadzandsche bruiloftsgroep.
De eerste les op de school.
Di h crlingen nan de O.L.S. te Vee re gaoen een opvoering van de
operette „Asschepoes*Foto van de kleine tooneclsjtelers.
Tafereeltje van het schoen
tje passen door den prins.
