1270
VRIJDAG 8 APRIL 1932
No. 45
Denk er aan," daverde de stem van den kolonel, terwijl Simon en Sybil
al half de kamer uit waren, „haal geen idiote dingen uit om Redmayne te
helpen ontsnappen, anders beland je zelf nog in de cel."
Maar Simon's eenige antwoord was een hartelijke schaterlach en even
daarna zat hij achter het stuur van zijn auto, terwijl Sybil hem nog een paar
woorden toefluisterde.
„Als je kunt, doe je het natuurlijk," zei ze raadselachtig.
„Daar kun je van opaan, meisjelief," antwoordde Simon, haar bedoeling
blijkbaar onmiddellijk begrijpend. „Maar ik twijfel of het lukken zal, want die
verduivelde'politie zal wel overal tegelijk ziin en ze zullen hun oogen wel wijd
open houden."
„Wees in ieder geval voorzichtig, Simon ik heb geen rustig oogenblik
voor je terug bent. Dag liefste, ik ben toch wel erg blij, dat ik met je ga trou
wen."
Ze deed een paar stappen achteruit, toen de auto vooruitschoot in de
duisternis en ze bleef wachten tot de koplichten van den wagen vervaagd
waren tot een zwak schijnsel in de verte.
XXI. HF.T DRIE-EN-TWINT1GSTE UUR.
Het is buitengewoon vriendelijk van je, ons te komen helpen, Simon, zei
Sir Anthony Hayden op zijn ernstige manier, toen de jongeman uit zijn
auto stapte en hem naar binnen volgde. „De oolitie is dankbaar voor ieder
mannetje-méér, waarover ze de beschikking kan krijgen. Maar waarom ben
je toch zoo nieuwsgierig naar alle bijzonderheden. Jij zit immers heelemaal
buiten de gevaarlijke zone."
„Natuurlijk, maar we hebben den dag bij de Ainsley's doorgebracht
misschien herinner je je nog, dat jij juist op 'n holletje wegging, toen wij kwa
men en vanmiddag verscheen plotseling de hoofdinspecteur met 'n paar
agenten om de bosschen van oom Dick af te zoeken en zooals vanzelf spreekt,
heb ik ze toen geholpen. Dat is de reden, dat ik erg benieuwd ben naar den
afloop. Het toppunt van de heele geschiedenis vind ik, dat de dief de broer
van mevrouw Shutter blijkt te zijn. Beroerd voor haar!"
De beide mannen hadden zich in de rookkamer van de Orange gezet en
Sir Anthony spoot sodawater in twee tumblers, waarin tevoren een alleszins
behoorlijke hoeveelheid whiskey was geschonken.
„Beroerd is een veel en veel te zwak woord voor zoo iets vreeselijks,
Simon, en het ergste van 't geval is, dat het arme kind eenvoudig dol van dien
jongen hcudt en doodsangst uitstaat, dat hij gearresteerd zal worden. Want
ze verkeert in de overtuiging, dat hij haar man gedood heeft."
„Wel kerel," flapte Simon onvoorzichtig uit, „dat is het krankzinnigste,
wat ik ooit gehoord heb Want hij denkt, dat zijn zuster het heeft gedaan
Een seconde later, toen Sir Anthony hem stom verbaasd aanstaarde
drong het tot Simon's besef door, dat hij leelijk zijn mond had voorbijgepraat.
Maar daar was nu niets meer aan te doen
„Hoe weet jij dat in vredesnaam?" vroeg Hayden na een korte pauze.
Het was er uit vóór ik het wist," verklaarde Simon met een glimlach
en een berustend schouderophalen. „Enfin, ik heb me in de kaart laten kijken,
dus er zit niets anders voor me op dan het spel op tafel te leggen. Gelukkig,
dat ik je vertrouwen kanzooals je mij vertrouwen kunt. Ik zal je alles
vertellen. de eenige kwestie is, hoeveel tijd kun je me geven
Sir Anthony keek naar de klok op den schoorsteenmantel.
„Een minuut of tien, meer niet. De politie houdt natuurlijk al eenige
uren een oog in 't zeil. Maar ga nog even rustig zitten en vertel me zooveel
mogelijk." u t
Simon Santley voldeed aan zijn verzoek en gaf, zoo duidelijk als hij het
in een kort bestek kon, Sir Anthony een overzicht van de gebeurtenissen van
den afgeloopen dag, terwijl zijn oudere vriend met klimmende verbazing en
verslagenheid luisterde. Eindelijk viel er een stilte en Simon hield zijn gastheer
zijn ledig glas voor.
„Ik vind, dat ik na dit alles nog wel een hartigen slok verdiend heb,
zei hij.
Maar beste jongen," merkte Sir Anthony op, met iets van angst in zijn
stem, „dat is een stout stukje, dat je hebt uitgehaald, en als de politie er
achter komt, krijg je helsche onaangenaamheden."
„Ze komen er niet achter. Nooit 1 Behalve als jij me verraadt en dat is
natuurlijk een mogelijkheid, die we buiten beschouwing kunnen laten. Toch
wilde ik wel, dat ik mijn tong beter in bedwang had gehouden, want ten slotte
ben jij waarnemend kantonrechter, Tony, en behoor je als zoodanig tot de
rechterlijke macht. Ik breng je eigenlijk in een scheeve positie."
„Dat waarnemend-kantonrechterschap moet voor ditmaal dan maar
vergeten worden, Simon, want er is natuurlijk geen sprake van, dat ik hier
over ook maar met een woord reppen zou. Maar hoe zit het met Redmayne
zelf Aan den eenen kant heb ik alle hoop, dat hij, als Evangeline's broer, nog
wel iets van een „gentleman" zal hebben overgehouden, maar aan den anderen
kant mogen we niet vergeten, dat hij helaas ook nog wat anders is dan haar
broer. Ben je er zeker van, dat hij zijn mond zal houden, wanneer hij gearres
teerd wordt
„Absoluut. Het is een veel te behoorlijke jongen om op die manier den
verrader te spelen. Je begrijpt toch zeker wel, dat als hij dat niet was, ik dat
allemaal niet voor hem zou hebben gedaan Vergeet niet, dat hij aangeboden
heeft zichzelf aan te melden om ons niet in moeilijkheden te brengen. En ik
heb je immers gezegd, wat voor vermoedens hij koestert en wat hij van plan
is te doen, als de moord hém ten laste wordt gelegd. Onbetrouwbare schavui
ten doen dergelijke dingen niet, zou ik zeggen."
„Dat is volkomen waar. Maar je hebt in elk geval een heeleboel op het
spel gezet, ouwe jongen. En wat Sybil's aandeel in het avontuur betreft, ik
moet zeggen, dat je een origincele en dappere deern als vrouw krijgt.
ja, ze is 'n knal-type, vind je niet En zij heeft, net als ik, het betere-ik
van Redmayne ontdekt. Trouwens, mijn gestrenge oom Dick haalde ten slotte
bakzeil ik verzeker je, dat we poppenkast hebben gehad aan het diner
en gaf toe dat hij hem een geschikten jongen vond. Moeder en tante Mary
waren.in één woord wvan hem en de toestand is op het oogenblik deze,
dat we allemaal ikzelf incluis razend ongerust.over hem zijn. Daarom
belde ik je op en dat is ook de reden, dat ik nu hier ben."
„Maar dan begrijp ik niet, brave kerel, wat je bezielt om het aantal
van degenen, die hem op de hielen zitten, nog met één te vermeerderen
„Ik ben bang voor dien verwenschten Chinees van jou, Tony, en wat die
misschien in zijn hersens kon krijgen," legde Simon voorzichtig uit.
„Ik ook, als je het weten wilt. Maar het geval ligt voor mij anders dan
voor jou het is op mijn weg er toe mede te werken, dat ze allebei gepakt
worden, en ik moet zeggen, dat ik, na hetgeen ik van jou heb gehoord, het
niet zoo erg meer vind als ook Redmayne gearresteerd wordt. Want het
blijkt meer en meer, dat de moord door Ling is gepleegd, want Redmayne is,
volgens jouw verklaring, de dader niet en Evangeline heeft het zéker niet
gedaan. Het is inmiddels hoog tijd, dat we gaan. Je doet het beste je auto
hier te laten en bij mij te komen zitten. De politie heeft liever niet zooveel
wagens op het terrein."
„Ik zou integendeel zeggen hoe meer wagens hoe beter," wierp Simon
snel tegen.
Een oogenblik keek Sir Anthony hem zwijgend en nadenkend aan toen
legde hij de hand op zijn schouder.
„Luister eens, Simon," zei hij ernstig, „ik ben ouder dan jij, dus ik mag je
wel een goeden raad geven. Probeer geen kunstjes uit te halen je hebt al
meer dan genoeg gewaagd. Vergeet niet, dat Evangeline weet, dat ik de politie
behulpzaam ben ze heeft geen enkele poging gedaan, om me daarvan terug
te houden, ofschoon ze in de veronderstelling verkeert, dat haar broer den
moord heeft gepleegd. Kom, ouwe jongen, geef me je woord, dat je geen pogin
gen zult doen om hem te helpen ontsnappen, anders zou ik tot mijn spijt
verplicht zijn Renfrew te waarschuwen. Als Redmayne gearresteerd wordt,
krijgt hij in het ongunstigste geval een paar jaar. Daarna, als alles gaat, zooals
we hopen, kun je Evangeline en mij helpen om hem een nieuw leven te
laten beginnen. Daar doe je hem een grooter weldaad mee, dan dat je er toe
meewerkt, dat hij een betrekkelijk korte en alleszins verdiende straf ontloopt
met het gevolg, dat hij zijn leven lang een ellendige, opgejaagde vluchteling
blijft, die eeuwig op zijn hoede moet zijn en nooit ergens veilig is. Dat moet
zoo'n intelligente kerel als jij toch zelf ook inzien, nietwaar
„Natuurlijk zie ik dat in ik had de zaak alleen nog niet van dien kant
bekeken. Maar hoe kwam je, verdorie, op het idee, dat ik dergelijke plannen
had
Sir Anthony begon te lachen.
„Beste jongen, we kennen elkaar langer dan vandaag! Ik hoop, dat je
eenig gezond verstand bij mij veronderstelt. Welnu gegeven hetgeen je
vandaag gedaan hebt, mag iemand, die jouw persoonlijkheid van nabij kent,
iedere denkbare dwaasheid van je verwachten. Het verwondert me warempel
nog, dat je je snoes van 'n meisje niet hebt meegebracht I En nu moeten we
gaan. Ben je klaar En nog wat anders.ben je gewapend
„Alleen met een electrische zaklantaarn."
„Prachtig die zul je waarschijnlijk noodig hebben."
Ze reden in snelle vaart naar Barnes, maar toen ze het logement „De
Kroon", dat op enkele tientallen meters afstand van den ingang van het
landgoed der gebroeders Barnett lag, naderden, minderde Sir Anthony gas en
draaide het stalplein van de uitspanning ir. Er bleek daar reeds een andere
auto geparkeerd.
„Renfrew heeft me verzocht, niet met den auto op het landgoed zelf te
komen," legde Sir Anthony uit „alles moet zoo stil mogelijk in zijn werk gaan
en het lawaai van auto's zou de vrinden, die we hebben moeten, kunnen waar
schuwen. Ik denk, dat het zijn wagen is, die daar staat."
Ze gingen weer naar buiten Sir Anthony riep den waard en zei hem, dat
ze denkelijk met een goed uur den auto weer zouden komen halen daarop
liepen ze met vluggen pas over den straatweg naar het i n rij hek van het land
goed. Dat stond wijd open, een portierswoning was er niet, en op den grasberm
van den weg, op korten afstand van den ingang van Barnes, bleek nog een
auto te staan, waarvan de motor zachtjes trilde.
„Vermoedelijk nóg een wagen van de politie," opperde Hayden, „die
zich voor alle eventualiteiten moet gereed houden. Het tweetal mag op alles
voorbereid zijn I"
„Toch verwondert het mij," merkte Simon op, „dat ze den man, die daar
zit niets te doen achter het stuur, kunnen missen." Hij zweeg een moment en
ging toen voort „Alle menschen, Tony, ik voel me zoo opgewonden als een
kind, dat voor het eerst mee mag naar een circus. Jij ook Dit is een volkomen
nieuwe gewaarwording voor me."
„Voor mij ook," klonk het droog, „en ik kan niet zeggen, dat ik die ge
waarwording zoo buitengewoon aangenaam vind. Want de hemel mag weten,
hoe dat allemaal afloopt. Maar nu mond je dicht I Absolute stilte is het wacht
woord I"
Ze gingen het hek binnen. Simon had het besluit genomen, dat hij, als
hij Redmayne zou zien, weliswaar geen poging zou doen om hem te helpen
vluchten, maar aan den anderen kant ook niet zou trachten hem tegen te
houden. Maar als hij den voortvluchtigen Chinees in de gaten kieeg, zou hij
zeer zeker zijn uiterste best doen om te voorkomen, dat deze nog een seconde
langer vrij rondliep. Maar deze gedachten hield hij angstvallig vóór zich.
Bovendien, voorloopig moest hij al zijn aandacht gebruiken om den weg te
vinden door de inktzwarte duisternis. Want aan weerszijden van de oprijlaan
stonden hooge, bladerrijke boomen dicht opeen, van den rijweg afgescheiden
door een breede strook gras, en de overhangende takken vermeerderden nog't
beklemmende, sombere duister van een toch al donkeren avond zonder maan.
Zware, donkere wolken voorspelden, dat er weldra regen zou komen en als
de bui losbrak, zou deze de genoegens van een langdurige en ontzenuwende
wacht zeker niet verhoogen.
Een onderdrukte kreet uit Simon's mond was voor Sir Anthony een
aanwijzing, dat zijn metgezel in botsing was gekomen met een boomstam,
ondanks den tweeden berm, die zich tusschen de boomen en de oprijlaan be
vond.
„In geen geval licht maken," fluisterde hij en hij slaagde er in, tastend
