^FT KIND
1358
VRIJDAG 29 APRIL 1932
No. 48
DOOR TORIS HAAGE1
Luitenant Birnsbury wierp vanaf het dek van
de onderzeeboot Y. 9 nog een laatsten, langen
blikop de krijtrotsen van de Engelsche kust.
Er lagen pijn en weemoed in zijn donkere oogen,
die echter, naarmate de gebroken kustlijn met den
lichten horizont ineensmolt, plaats maakten voor
een harde, onverzettelijke uitdrukking, die aan
zijn scherpgesneden gelaat een trek van wan
hopige vastberadenheid gaf.
Met een ruk bevrijdde Birnsbury zich van het
visioen dat hem gevangen hield en daalde in den
commandotoren af. Terwijl hij een blik wierp in
den periscoopspiegel, zag hij Higgins, den afstan
denlezer en spreekbuisbediende, met een vlugge
beweging iets wegstoppen. Hij keek den sergeant
met een raadselachtige uitdrukking in zijn oogen
aan en zag, dat een vluchtig rood diens wangen
kleurde, alsof hij zich betrapt voelde op iets, waar
voor hij zich schaamde.
Birnsbury kuchte en zette zich op- het zadel van
den commandostoel.
„Mijlsvaart vroeg hij kort.
„Veertien," antwoordde sergeant Higgins.
Birnsbury zocht in den periscoopspiegel even
het watervlak af en haalde vervolgens diep adem.
„Hoogteroer correctie vier," commandeerde hij.
„Hoogteroer: correctie vier," herhaalde Higgins
door de spreekbuis naar de machinekamer.
„Gereed om te duiken
Higgins herhaalde het monotoon en werktuig
lijk en een oogenblik later kwam het antwoord
door „Oereed om te duiken."
Weer zocht Birnsbury den zeespiegel af en met
een harde stem commandeerde hij plotseling
„Duiken
„Duiken herhaalde Higgins door de spreek
buis.
Birnsbury dook met zijn hoofd uit het mangat
en luisterde scherp naar de geluiden, die tot in den
commandotoren doordrongen, alsof hij er een
oogenblik aan twijfelde, of z'n commando wel werd
uitgevoerd. Hij hoorde de zuigers van de hydrau
lische pompen regelmatig op en neer slaan; sissend,
slurpend, werd de olie in de leidingen gezogen en
het gestamp der motoren deed het heele lichaam
van de duikboot trillen. Tevreden stak Birnsbury
zijn hoofd weer in het mangat.
„Diepte commandeerde hij een oogenblik later.
Higgins wierp een blik op den wijzer van de
diepteafstandtrommel, die langzaam bleef rond
draaien.
„Vier, zes.... acht.... vijf meter.... Vijf,
tweevierzes.... acht.... zes meter.."
Regelmatig telde hij door en naarmate de duik
boot dieper zonk, werd Birnsbury onrustiger.
Hij kuchte en verzette zich eenige malen op den
commandostoel, wierp herhaaldelijk een blik in
den periscoopspiegel en keek dan weer tersluiks
naar den sergeant, die met onverdeelde aandacht
de cijfers van de draaiende trommel bleef af
lezen.
„Tien meter.... tien-twee.... tien-vier...."
„Stop commandeerde Birnsbury plotseling.
De Y 9 bleef op 10.4 meter diepte doorvaren,
de hydraulische persen zwegen, alleen het krachtige
stampen van de motoren was nog slechts hoorbaar.
„Correctie nul," gelastte Birnsbury.
„Correctie nul," riep Higgins door de spreekbuis.
Gedurende twee minuten bleef alles stil in den
commandotoren; toen ontsnapte Birnsbury een
diepe zucht en trok hij zijn hoofd uit het mangat
terug.
„Higgins
„Ja, commandant
9iei wandeluuïtje dei fMftfienmoedete
„Dat ding, dat je in je hand hield, je weet wel,
dat je wegstopte.wat was dat
Er klonk een onrustige spanning in Birnsbury's
stem en verwonderd keek de sergeant hem aan.
„Een portret, commandant," antwoordde Hig
gins een weinig verlegen.
„Van wie, Higgins
„Van mijn vrouw, commandant."
Birnsbury schraapte zijn keel en dook weer in
het mangat.
„Gereed om te duiken
Higgins gaf de waarschuwing door en een oogen
blik later kwam het antwoord terug „Gereed om
te duiken."
„Duiken gelastte Birnsbury.
Higgins keek verbaasd op wat had de comman
dant vanmorgen, dat hij zoo onrustig was en schor
sprak 'Opnieuw begon hij den diepteafstand af
te lezen.
„Twaalf-twee.... vier.... zes.... acht....
Dertien meter
Hij telde tot twee en twintig meter en zenuw
achtig klonk het plotseling uit den commando
toren „Stop
„Stop schreeuwde Higgins in de spreekbuis
en weer viel er een zwijgen in de kleine ruimte,
waarin een wanhopig man het lot van dertig op
varenden in handen hield.
„Higgins
„Ja, commandant
„Eh.... hou je van je vrouw?"
„Natuurlijk, commandant, zou ik anders met
haar getrouwd zijn vroeg de sergeant verbaasd.
„Hm, getrouwd.... als je.... als je nou eens
niet van haar hield, Higgins klonk aarzelend
Birnsbury's stem.
„Dat kan niet, want ik hou van 'r," gaf Higgins
met een glimlach ten antwoord.
„Ja maar, als.... als...." herhaalde Birns
bury kregelig. „Als je nou eens niet van haar hield
als je nu eens tot het inzicht kwam, dat Je je in je
gevoelens vergist had als je vrouw een vreemde
voor je bleef, ondanks alle moeite die je je gegeven
had om in haar gevoels- en gedachtenleven op te
gaan als je een leven had als in de hel als alle
