JL
mm
No. 50
VRIJDAG 13 MEI 1932
1417
Op Schouwen gaat het langs de bloemenvelden (Haamstede)
een blijde openbaring. Het is zoo merkwaardig, dat
de bloei altijd onverwachts, maar dan ook ten volle
uitbreekt. Eergisteren zagen we nog niets dan 'n
waas van beginnend groen, en nu schemeren achter
de hagen de witte bloesems in al haar schoonheid.
En daar, verder op, staan kleine appelboompjes,
één tros van vroolijke rose bloesems.
Het leven vindt voortgang en vernieuwing, onaf
hankelijk van de gedachten der menschen. Ja, de
boomen bloeien even weelderig in een goeden als
En dan op de fiets, het blijmoedige
vervoermiddel, dat zoo bij uitstek
dat voor onzen volksaard is niet te
langzaam, niet te vlug.
Wat wil men meer
Men verlangt alleen nog, op dezen
dag zoo vlug mogelijk zijn werk
zaamheden te beëindigen. En daar
mee geven wij dan het goede voor
beeld I
In de bloemenweelde van Zeeuwsch- Vlaanderen (Eede)
De huiswaartskeeren-
de dauwtrappersper
pets en te voet
in een slechten tijd het leven in de natuur groeit
en bloeit buiten de menschelijke verhoudingen om,
als een direct symbool van wat eeuwig en onaan
raakbaar is.
En daarom wellicht, dat bijna niemand onge
voelig is voor natuurschoon. Daarom ook, dat He
melvaartsdag geworden is een dag van rondtrek
ken door het jonge landschap.
En zoo waren dan de fietsers dezen dag weer als
vanouds bij honderden langs den weg. We troffen
overal de vroolijk voortpeddelende gezelschappen,
familiegroepen, vriendenstoeten en meisjeskrans
jes, alle fietsend met of zonder bewust doel, maar
in ieder geval vroolijk en zorgeloos, omdat een
vrije dag met mooi weer alle zorgen van den
mensch afneemt.
JW-v.. iÉ*!
"A.,.
