geen gevaar van omval len, omdat het eene huis het andere steuntde alleenstaande huizen zijn VRIJDAG 27 MEI 1932 No. 52 Straten en straatjes in de blikken stad; zooals men ziet (op de rechtsche foto) hangt het eene huis ongeveer over het huis aan den overkant. alles, behalve een stad, en als men dich terbij komt, is men ook zeer verbaasd bij de ontdekking, dat hier menschen wo nen. Sommige straatjes zijn zoo smal, dat er altijd schemer hcerschtin de breedere straten zijn hooge huizen en winkels van twee en drie verdiepingen, waar men gauw voorbij loopt, omdat ze zoo griezelig schudden en wankelen, wanneer iemand 'n beetje driftig de deur sluit. Er is echter met balken en palen wat steviger gemaakt. Hoogstens wiegelt de heele straat bij sterken wind gezellig heen en weer, zooals in een volgepropte tram alle passagiers heen en weer golven, zonder dat er iemand omvalt, wanneer er een scherpe bocht wordt genomen. Maar het blijft voor den vreemdeling een hoogst eigenaardig, en in het eerst eenigszins angstig gezicht. Daarbij vraagt hij zich af, waarom deze verzameling bouwvallen van sar dineblikjes en zcepkistjes zoo lang blijft bestaan, waarom de bewoners geen betere behuizing ge zocht hebben in een der nieuwe wijken van Bey- reuth. De reden moet men vooral zoeken in sommige materieele voordeelen van Armenistan huur be taalt men er heel weinig of heelemaal niet arbeids krachten zijn er goedkoop, zoodat de handwerkers hun producten tegen zeer lagen prijs kunnen aan bieden, en de marskramers, marktkooplui, hande laren e.d., die naar de nederzetting komen, hun prijzen naar verhouding moeten regelen. Wie in dat opzicht deze eigenaardige nederzetting op gelijken voet wil behandelen als andere plaatsen waar menschen samenwonen, die kan geen zaken doen in de blikken stad. De toren van het kerkje in de blikken stad is naar verhouding erg primitief. Zeepblikken, groote si- garettendoozen, oude benzinebussen, alles kan gebruikt worden voor de huisjes van de Villa hata. woners zijn Armeni ërs, die indertijd we gens de vervolgingen door de Turken uit hun land gevlucht zijn en hier een veilige woon plaats vonden. De barakken, die toen haastig werden opge trokken, bestaan nog gedeeltelijk; later, toen de vluchtelingen be sloten hier te blijven, is het kamp uitgebreid met een kerk, scholen, primitieve hotels, een soort station, enz., maar het is alles even primitief gebouwd. Alle gebouwen en hui zen bestaan bijna uit sluitend uit blik en plankjes van oude kis ten. Uit de vertcgclijkt de verwarde massa, waarin een roestige kleur ovcrheerscht, op De timmerman-aannemer is onderweg om een nieuw „huis" te bouwen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 11