No. 1 VRIJDAG 3 JUNI 1932 De paarden beleven nu een rnstigen tijd en genieten met de veulens in de weide. Per fiets naar het werk Wolfaartsdijk). zorgen voor de moeilijkheden in het bedrijf niet behoeven te deelen. over de arbeidsvreugde, die toch altijd dezelfde blijft, en, zeker, wanneer de gewassen goed staan en de zaak draait, zooals deze behoort te draaien, kan er een zekere voldoening zijn, maar weegt deze op tegen het besef, dat de heele opbrengst van den oogst misschien maar ternauwernood toe reikend zal zijn, om de renten en andere lasten te betalen? Nee, het is, zooals de eigenaar van een vrij groot bedrijf ons zei Als je weet, dat de opbrengst niet alleen niet toereikend zal zijn, maar dat er elke week nog geld bij moet, dan blijft er van de arbeidsvreugde niet veel over. Zou men den ernst van den toestand buiten landbouwerskringen wel voldoende beseffen Ik vrees er voor. Hoe genoeglijk vliedt het leven des gerusten landmans heen, die zijn zalig lot, hoe kleen, voor geen koningskroon zou geven En met dat al blijft de boer zaaien en maaien, en is het werk op het land in vollen gang. En de illustraties mogen spreken van de hardnekkigheid, waarmee de boer volhoudt,.ondanks alles, en in de hoop op betere tijden. Nu, wij kennen er, die 't wel voor minder zouden ruilen, en begrijpelijk. Men kan ntt spreken Op den akker wordt met man en macht gearbeid, al is de heele opbrengst van den oogst misschien maar weinig honend. laatsten tijd een anderen en veel hoogeren dunk gekregen. Ais we zwaarbelaste bedrijven zagen, waarvan de hypothecaire last ieder jaar zwaarder wordt, en we gaan de ges hiedenis van zoo'n bedrijf na, dat door jaren van zwoegen eindelijk vrij eigendom was geworden, dan ver bazen wij er ons over, dat ieder jaar opnieuw weer de paarden voor den ploeg worden gespannen, en dat de arbeid weer wordt aangevangen, als ware er het vooruitzicht op een redelijke winst. We vragen ons af, of er wel één ander bedrijf te vinden zou zijn, dat in deze omstandigheden voort gang zou vinden. Men zou eenvoudigweg de zaak liquideeren en opnieuw beginnen. Met een boeren bedrijf, dat trouwens méér is dan een willekeurige andere zaak, gaat dit echter niet zoo eenvoudig. En daarom neemt men zijn gereedschap en gaat aan het werk. Andere bedrijven, welker uitkomsten niet loo- nend meer zijn en Zeelands geschiedenis kent er vele verdwijnen. De landbouw verdwijnt niet. Ook komt er geen andere generatie aan het roer. Dezelfde boeren blijven aan het roer en zetten hun bedrijf voort, al leven zij veelal minder dan hun arbeiders, die dan ook in ieder geval de vele Ook de vrouwen hetpen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 9