Het laatste sein, een torenlicht, en dan, 'n stralend vergezicht. De wering, sterk en zwartgekopt, waarbij een enkel schuitje stopt. De golfslag valt er aan en keert weer weg, als had hjj zich bezeerd. En soms is er bedrijvigheid der jeugd, die zich hier graag vermeit. Het laatste punt van veiligheid, dan strekt de zee zl en v

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1932 | | pagina 32