De groet van der
matroos. (Vlissingen
dag" voor iedereen. Mogen er sommigen zijn, die
uit hoofde van hun beroep een zeker bijzonder
aanzien genieten, dan bepaalt men zich er toe,
het „goeien dag" uit te breiden met een burge
meester, dokter, en zoo voort, en dan gaat even de
hand naar de pet, om deze woorden te accentuee-
ren. Maar geen groet, die van onderdanigheid ge
tuigt. Daarvan zijn wij in Zeeland gelukkig verre.
En de groote stad kan er 'n voorbeeld aan nemen.
Gelukkig komt er onder de jongere generatie
een veranderde gezindheid ook op dit punt. En
wellicht zal deze zich weten door te zetten. We
hopen het van harte 1 Wèg met den ouderwetschen
groet 1 zij ons revoluticnnair parool 1 1 Wèg met
het zinloos hoedengezwaai, dat tot resultaat alleen
vette hoedranden geeft 1 En laten wij elkaar harte
lijk, minzaam en joviaal toeknikken. De onder
linge harmonie, gelijkgezindheid en vertrouwen
zullen er door bevorderd worden.
De groet op het dorp.
No. 6
VRIJDAG 8 JULI 1932
romantische en vervelen
de gebruik is gebleven.
Ware de tijd nog niet
daar, het met allerlei an
dere onbruikbaar geble
ken dingen op den rommel
zolder te bergen? Merk
waardig is het, dat'n tijd
als de onze, welke niet
schroomt, 't heiligste aan
te tasten, dit ziulooze ge
bruik laat voortbestaan.
Zinloos. Want wij weten
zoo langzamerhand wel,
dat de menschelijke waar
de niet wordt bepaald
door stand en beroep.
Geen tijd was van dit besef
ooit helderder doordron
gen dan de onze, maar
toch de groet blijft be
staan. Maar 't platteland,
in het bijzonder 't Zccuw-
sche, houdt zich met der
gelijke dingen niet bezig.
Daar geldt de hoofdknik
en het hartelijk „goeien
Goeien dag! (Verrei
