Ofi ais dooi ons land.
No. 9
VRIJDAG 29 JULI 1932
269
„Nanette, lieveling, 't helpt allemaal niets.... Wat komt 't er op aan,
als we van elkaar houden zei een stem.
Even worstelde ze tegen hem, en toen, terwijl Paul's oogen brandend in de
hare keken, begreep zij, dat ze zou moeten toegeven. Maar zij deed nog een
laatste poging.
„Waarom heb je me niet gezegd, wie je was vroeg ze.
„Ik dorst niet. Je hebt nu wel gemerkt, dat ik laf ben," zei hij zwaarmoe
dig. „Jij was de eerste echte vrouw, die ik leerde kennen en ik wou je niet
weer verliezen. Nanette, begrijp je niet, hoe ik er aan toe ben Ik kan jou min
der missen dan mijn troon."
„Je kunt niet met me trouwen," zei ze klaaglijk.
„Dat kan ik wel. Ik heb zooeven eens goed met mijn moeder gesproken.
Toen ben ik weggegaan, dan kan zij 't aan Natalie vertellen. Natalie zal 't wel
begrijpen. Zij vindt die valsche positie even ellendig als ik."
„Maar jezij
„We zijn werktuigen geweest in de handen van anderen. Ze zal mij dank
baar zijn, dat ik den moed heb gehad, om weerstand te bieden."
„Paul, je zult niet durven
„Ik zal nog veel meer durven. Nanette, liefste, zie je dan niet, dat ik voor
't eerst van mijn leven meer man ben dan prins zei hij hartstochtelijk.
Hij wachtte geen antwoord af, maar trok haar naar zich toe en kuste
haar, en zij koi niet anders dan toegeven, en al haar bittere gedachten vergeten.
„Ik houd van je, Paul. Ik houd van je," bekende ze. „Maar ik kan 't niet
helpen, ik ben toch bang
„Hoor eens, Nanette. We zullen voorzichtig moeten zijn. Graaf Dorsta zal
me natuurlijk zoo maar niet loslaten. Hij is T met de plannen van mijn moeder
eens. De koningsgezinde partij is niet zoo heel sterk. De weegschaal kan ieder
oogenblik doorslaan naar den verkeerden kant, en dan krijgen we last."
„Oorlog vroeg zij met wijd open oogen.
„Dat hoeft nog niet. Maar oproer natuurlijk. Maar wat doet het er toe, als
jij mijn vrouw bent Luister eens goed, Nanette. Ik heb alles goed bedacht,
en plannen gemaakt, die niet mislukken kunnen. Morgenochtend om elf uur
moeder hatelijk voort. „Je hebt ten slotte niets dan een knap gezichtje."
„Dat kan wel waar zijn, maar in ieder geval is 't mijn eigen verkiezing, als
ik niet trouw. Ik heb gisteren nog pas een aanzoek afgewezen."
Mevrouw Grant keek haar dochter ongeloovig aan. Maar voor zij de woor
den kon uitspreken, die haar op de tong kwamen, liet Nanette haar bom
springen.
„Ik heb neen gezegd tegenprins Michael van Boltana," zei ze.
Even was er stilte. Toen riep haar moeder „Je bent gek," maar het
kwam niet in haar op, te twijfelen aan de waarheid van haar dochters bewering.
Zonder te weten waarom voelde zij zich zeker, dat dit buitengewone feit
waar was.
„Waarom vroeg ze. „Je bent je bent toch zeker niet zóó onnoozel
Als.als je den prins werkelijk ontmoet hebt, en Zij zweeg, omdat zij
geen woorden kon vinden, die recht deden aan den toestand.
Mevrouw Grant kneep de oogen half dicht. Plotseling zag zij Hugo Mas
ters als een zeer onbelangrijk persoon. Hij kon niet in de schaduw staan van die
andere, veel grootere attractie.
Prins Michael 1 Zij had van hem gehoord, gelijk iedereen van hem gehoord
had. Prins Michael, zelfs zonder troon, was iemand. Op een betere vangst zou
zij nooit durven hopen.
Zij keek haar dochter geslepen aan. Het was haar tot nu toe niet moeilijk
gevallen, haar wil aan Nanette op te dringen. Als ze het handig aanlegde
Schoonmoeder van prins Michael 1 Dat klonk heel goed.
Vriendelijk boog zij zich over haar dochter heen.
„Enfin, als je Hugó liever nog niet spreekt, zal ik er maar niet op aan
dringen," zei ze liefjes.
Nanette haalde de schouders op.
„Ik sta nog niet op," was haar eenige antwoord.
„Goed kind. Blijf nog maar een beetje rusten. Je zult wel een beetje van
streek zijn, als er zooveel gebeurd is," zei mevrouw Grant. Ik zal naar beneden
gaan, en zien, dat ik Hugo wegkrijg. Ik begrijp best, dat je hem nu liever niet
ziet."
Nanette kon het wel uitschreeuwen. Haar moeders
tactiek was voor haar maar al te doorzichtig.
Zooais zij eens gevochten had tegen Hugo Masters,
zoo zou ze nu tegen Paul moeten vechten, begreep ze
alleen stond ze in dit geval in het nadeel, omdat zij van
hem hield, en haar liefde haar zwak zou maken.
Twee dagen later stonden de kranten vol over prinses
Natalie, die met haar vader aan was gekomen. De pers
begon al te fluisteren over „een koninklijke romance."
Nanette voelde aanvechting om te schateren. Het
was allemaal zoo dwaas en hol. Zij stelde zich de men-
schen voor, die met zooveel pleizier hun krantje lazen.
Een koninklijke romance was zooiets belangrijks voor
velen, die zelf nooit iets hadden beleefd, dat op een
romance leek.
En zij zouden er over praten en veronderstellingen
maken. En zij was de eenige van heel de buitenwereld,
die wist, hoe onjuist het was. Er was geen sprake van
een koninklijke romance. Het waren niets dan kranten
leugens.
Prinses Natalie en hij waren niets dan trekpoppen.
Als graaf Dorsta aan de touwtjes trok moesten zij lachen
en knikken. En droefgeestig overpeinsde Nanette, hoe
het gaan zou.
Dat huwelijk moest „populair" worden. Het was er
op berekend, indruk te maken op de verbeelding van het
volk.
Onrustig liep zij de kamer rond. Alles scheen haar te
herinneren aan Paul. Van de voorpagina van het ochtend
blad hadden zijn oogen haar uitdagend aangekeken. De
naam van Prins Michael was in ieders mond. Wat zij ook
deed, er aan ontsnappen kon zij niet.
En zoo liep Nanette rond, met brandende oogen in
een doodsbleek gezicht, en zelfs mevrouw Grant dorst
haar geen vragen te stellen.
Van den prins had zij niets meer gehoord, en daar
was zij dankbaar voor. Maar toch had zij al haar uren
noodig, om te probeeren te vergeten.
Zij zette in haar kommer de radio aan. Die zou haar
het nieuws wel te hooren geven.
Daar klonk de stem van den omroeper al, en zelfs
die scheen haar uit te dagen en te bespotten.
..waren zijne Koninklijke Hoogheid prins Michael
van Boltana en hare Hoogheid prinses Natalie van Paisla
vandaag samen in Londen. Er loopt een gerucht, dat zij
een bezoek brachten aan een juwelier in Bond street,
waar de prinses de maat van haar vinger liet nemen. Men
verwacht een belangrijke mededeeling van koningin
Rosalie tegen het einde van deze week
Met een snik sloot Nanette het toestel af en ging den
tuin in, maar juist, toen zij plaats nam op haar gewone
bank, werd zij gegrepen en letterlijk opgetild in een paar
sterke armen.
DE MOLEN VAN WIJK BIJ DUUR
STEDE, WAARVAN RUYSDAEL
ZIJN BEROEMD SCHILDERIJ
GEMAAKT HEEFT.
